ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ «Ο κύριος στόχος ενός κυβερνητικού κυβερνητικού ανασχηματισμού δεν είναι η ανανέωση του ανθρώπινου δυναμικού αλλά η απομάκρυνση εκείνων που θεωρούνται αποτυχημένοι ή επιζήμιοι για την εικόνα της κυβέρνησης” έλεγε παλιός κοινοβουλευτικός.
Αυτός ο κανόνας φαίνεται ότι ίσχυσε και με τις χθεσινές “στοχευμένες διορθωτικές κινήσεις της κυβερνητικής σύνθεσης” με βασικό πρωταγωνιστή τον πρώην υπουργό Προστασίας Πολίτη ο οποίος αντικαταστάθηκε από τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για να ακολουθήσει μία μικρή “καραμπόλα” αλλαγών στα υπουργεία Υγείας και Εργασίας.
Βεβαίως δεν πρέπει να υποτιμήσει κανείς και τους επιμέρους στόχους του χθεσινού ανασχηματισμού που είναι η επιβεβαίωση των εσωκομματικών ισορροπιών, η ικανοποίηση επιθυμιών ή απαιτήσεων εξωκομματικών παραγόντων, η αλλαγή ατζέντας, η ανάδειξη νεότερων στελεχών από το “φυτώριο” του κόμματος. Κι αυτό, για να είμαστε ειλικρινείς, είναι κάτι που δεν αφορά μόνο τη σημερινή κυβέρνηση αλλά ΚΑΘΕ κυβέρνηση και τους πρωθυπουργούς τους.
Ας μείνουμε όμως στον χθεσινό, μίνι ανασχηματισμό που καθώς όλα δείχνουν είχε ως αφορμή τις δυσλειτουργίες που είχαν εμφανιστεί στην Κατεχάκη οι οποίες ξεκίνησαν ήδη από πέρσι το καλοκαίρι με τη διέλευση δεκάδων Κροατών χούλιγκαν εντός της χώρας, η οποία οδήγησε στη δολοφονία του Μιχάλη Κατσουρή στη Νέα Φιλαδέλφεια και κορυφώθηκε με τη δολοφονία αστυνομικού από ναυτική φωτοβολίδα έξω από γήπεδο στο Ρέντη. Δυσλειτουργίες που έρχονται σε πλήρη αντίθεση με το δόγμα “τάξη και ασφάλεια” που υπήρξε “σημαία” του κόμματος της Νέας Δημοκρατίας ήδη από πολύ πριν τις εκλογές του 2019. Σήμερα το θέμα της εγκληματικότητας είναι το δεύτερο που προβληματίζει τους πολίτες μετά από εκείνο της ακρίβειας.
Λέγεται ότι υπήρξαν κρούσεις σε πέντε τουλάχιστον γαλάζιους υπουργούς και ανώτερα στελέχη να αναλάβουν το κρίσιμο υπουργείο διαδεχόμενοι τον Γιάννη Οικονόμου όμως υπήρξαν ισάριθμες αρνήσεις, πριν τελικά το Μαξίμου καταλήξει στο όνομα του Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.
Κυβερνητικές πηγές σχολιάζοντας την επιστροφή του στην Κατεχάκη έλεγαν πως «με δεδομένη την προτεραιότητα που δίνει η κυβέρνηση σε ζητήματα ασφάλειας των πολιτών», επικεφαλής αναλαμβάνει ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης «που διαθέτει πλούσια εμπειρία σε αυτόν τον τομέα, ενώ υφυπουργός αναλαμβάνει ένα στέλεχος της νεότερης γενιάς, ο βουλευτής Ηλείας Ανδρέας Νικολακόπουλος». Βέβαια, μέσα στο όντως πλούσιο βιογραφικό του πρώην υπουργού και στελέχους του ΠΑΣΟΚ ο οποίος έχει υπηρετήσει άλλες τέσσερις φορές ως υπουργός Δημόσιας Τάξης και Προστασίας Πολίτη και πιστώνεται την εξάρθρωση της “17 Νοέμβρη”, υπάρχει και η αποπομπή του στις 31 Αυγούστου 2021 μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές εκείνου του καλοκαιριού.
Από εκεί και πέρα ξεκίνησε μία σειρά μικρές καραμπόλες: Επικεφαλής στο υπουργείο Υγείας, έναν τομέα στον οποίο δίνει επίσης μεγάλη έμφαση η κυβέρνηση και μάλιστα εν μέσω έξαρσης των ιώσεων, ανέλαβε ο Αδωνις Γεωργιάδης, «υπουργός με μεταρρυθμιστική εμπειρία αλλά και με θητεία, επί κυβέρνησης Σαμαρά, στο ίδιο υπουργείο» όπως λένε οι ίδιες πηγές, «προκειμένου να προχωρήσει τις μεταρρυθμίσεις που ήδη έχουν ξεκινήσει τους προηγούμενους μήνες». Υπουργός Εργασίας ανέλαβε η Δόμνα Μιχαηλίδου «που έχει θητεύσει με επιτυχία στο συγκεκριμένο υπουργείο» και ξέρει το αντικείμενο ενώ στη θέση της ανέλαβε υφυπουργός Παιδείας, με αρμοδιότητα την Επαγγελματική Κατάρτιση, η βουλευτής Επικρατείας Ιωάννα Λυτρίβη, πολιτικό στέλεχος με εξειδίκευση και εμπειρία στον συγκεκριμένο τομέα.
Είναι γεγονός ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, όπως θέλει, όποτε το θελήσει και αυτό όχι μόνο επειδή η κυβέρνησή του έχει αυτοδυναμία αλλά και διότι η αντιπολίτευση έχει πλήρη αδυναμία αντίδρασης. Παρ’ όλα αυτά αποδεικνύεται συνεπής σε δύο πράγματα: πρώτον, στην πρόθεσή του να διατηρεί τις ισορροπίες ανάμεσα στη δεξιά και στην κεντρώα, “σημιτική” πτέρυγα του κόμματός του και δεύτερον, στο να αποφεύγει μεγάλες αναταράξεις με δομικούς ανασχηματισμούς ρισκάροντας εσωκομματικές γκρίνιες και συγκρούσεις.
Από την άλλη πλευρά η “ανακύκλωση” προσώπων και οι “μουσικές καρέκλες” δείχνουν ότι το κυβερνητικό κόμμα δεν διαθέτει “πάγκο” αναπληρωματικών -για να χρησιμοποιήσουμε την ποδοσφαιρική ορολογία- πράγμα που είναι πολύ πιθανό να δημιουργήσει προβλήματα σε βάθος τετραετίας εάν υπάρξουν “σοβαροί τραυματισμοί” ή πολλές “κόκκινες κάρτες”.