NewsEdit Το χειρότερο στην χθεσινή συνέντευξη παρουσίασης των τεχνικών λεπτομερειών της νομοθέτησης του γάμου ομόφυλων ζευγαριών από τον ΠΘ δεν είναι ότι παρέκαμψε την υποχρέωση ερμηνείας του λόγου για τον οποίο η παρένθετη μητρότητα είναι θεμιτή για τα ετερόφυλα ζευγάρια αλλά δεν είναι για τα ομόφυλα ζευγάρια ανδρών που “μετατρέπουν τη γυναίκα σε μηχανή παραγωγής παιδιών κατά παραγγελία”.
Του Γιάννη Κωνσταντινίδη*
Ούτε ότι έχει ξεχάσει ότι η κυβέρνηση του απέτυχε να εμποδίσει τη δράση του κυκλώματος των Χανίων, ενός κυκλώματος εκμετάλλευσης γυναικών που χρησιμοποιούνταν ως “μηχανές παραγωγής παιδιών” τα οποία στη συνέχεια δίνονταν έναντι αμοιβής για παράνομες τεκνοθεσίες. Πέρυσι, πριν από οποιοδήποτε νόμο περί γάμου ομόφυλων ζευγαριών.
Το χειρότερο δεν είναι καν ότι ο ΠΘ θεώρησε φυσιολογικό να προτρέψει τους βουλευτές του κόμματος του που διαφωνούν με το νομοσχέδιο να απέχουν από την ψηφοφορία ώστε “να μην βλάψουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία”. Τους προέτρεψε δηλαδή να κρυφτούν από τη συνείδηση τους και από τους πολίτες που εκπροσωπούν για να μην χαλάσουν τη φιέστα της ψηφοφορίας που θα αποδείξει την προοδευτικότητα του.
Το χειρότερο είναι ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε το θράσος να κατηγορήσει ένα άλλο κόμμα, το ΠΑΣΟΚ, για εργαλειοποίηση του ζητήματος με αφορμή τη δήλωση Ανδρουλάκη ότι η ΝΔ δεν πρέπει να περιμένει τις ψήφους βουλευτών άλλων κομμάτων για να λύσει τα εσωτερικά της προβλήματα. Τώρα σοβαρά η ΝΔ μιλά για εργαλειοποίηση και για νομοσχέδια που πρέπει να αντιμετωπίζονται πέραν από τις κομματικές γραμμές; Έκανε εκείνη το ίδιο όταν ανήγαγε τα αποτελέσματα των ψηφοφοριών του νομοσχεδίου για την αναγνώριση ταυτότητας φύλου ή της Συμφωνίας των Πρεσπών σε τεκμήρια απώλειας της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας της κυβέρνησης Τσίπρα; Όταν οι βουλευτές της και οι υπασπιστές της στα μίντια κατηγορούσαν ως delivery boys του Τσίπρα τον οποιονδήποτε υποστήριζε ότι ένα νομοσχέδιο είναι ένα νομοσχέδιο και όχι η ευκαιρία να πέσει μια κυβέρνηση.
Ο Πρωθυπουργός μπορεί να έχει οποία άποψη επιθυμεί για τον γάμο ομόφυλων, για την τεκνοθεσία ή για τους εξωγήινους του Υμηττού. Άλλωστε όλοι και όλες έχουμε πει κάποτε σε αυτήν τη ζωή “γιατί έτσι θέλω”. Δεν επιτρέπεται όμως να περιφρονεί την αξία της συμμετοχής των βουλευτών στη νομοθετική διαδικασία, ούτε να αντιμετωπίζει το κοινοβούλιο ως τηλεοπτικό πάνελ στο οποίο μπορούμε να λέμε κάθε μέρα άλλα αναλόγως του ποιος είναι ο τηλεπαρουσιαστής.
Η ποιότητα μιας δημοκρατίας μετριέται στο κοινοβούλιο. Δεν πιστοποιείται ούτε από το όνομα ενός κόμματος, ούτε από τις αυτό-αξιολογήσεις της εκάστοτε κυβέρνησης.
*Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας