NewsEdit Θα είναι νομοσχέδιο που θα ανοίγει τον γάμο ανεξαρτήτως φύλου και άρα θα επέρχονται αυτομάτως όλες οι συνέπειες του γάμου, δηλαδή και η δυνατότητα σε από κοινού υιοθεσία ενός παιδιού ή υιοθεσία από τον ένα σύζυγο του παιδιού που ήδη έχει ο σύζυγός του ή η σύζυγός της, τόνισε μιλώντας στην εκπομπή Update η καθηγήτρια Συνταγματικού Δικαίου στο ΑΠΘ, Λίνα Παπαδοπούλου, η οποία έχει συμβάλει στη σύνταξη της νομοθετικής ρύθμισης για τα ομόφυλα ζευγάρια.
H ίδια μάλιστα βρέθηκε στο δεύτερο γκρουπ των βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας που ενημερώθηκαν σχετικά. Ερωτηθείσα ποια ήταν η βασική απορία των βουλευτών απάντησε ότι «μια πρώτη απορία ήταν αν αυτό που πάει να γίνει επιβάλλεται είτε από την ΕΣΔΑ είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η απάντηση σε ό,τι αφορά τον γάμο είναι αρνητική. Δεν είναι κάτι που επιβάλλεται. Είναι κάτι που ανάγεται στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης, όπως εξάλλου στο παρελθόν και άλλων κυβερνήσεων άλλων χωρών, να κατοχυρώσει την ισότητα στον γάμο ανεξαρτήτως φύλου. Αυτό όμως που απορρέει πράγματι ως υποχρέωση από το ενωσιακό δίκαιο είναι να αναγνωρίζουμε στην Ελλάδα γάμους ή σχέσεις γονέων – τέκνων που έχουν ήδη συσταθεί στο εξωτερικό. Με άλλα λόγια, ακόμη και αν πρόκειται για δύο μητέρες ή δύο πατέρες με κοινό τέκνο, άπαξ η σχέση αυτή έχει συσταθεί ήδη στο εξωτερικό εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να την αναγνωρίσουμε».
«Δεν υποχρεούμαστε να επιτρέψουμε την παρένθετη στο εσωτερικό. Αυτό δεν υποχρεούμαστε να το κάνουμε. Υποχρεούμαστε όμως άπαξ και υπάρχει ένα τέτοιο πιστοποιητικό γέννησης με δύο ονόματα, δύο ανδρών ως γονείς, δύο γυναικών ως γονείς, αυτό να το αναγνωρίσουμε και στην ελληνική έννομη τάξη» υπογράμμισε.
Στην ερώτηση αν αφήνεται μια δυνατότητα τα ζευγάρια να βρεθούν στο εξωτερικό, να αποκτήσουν ένα παιδί μέσω παρένθετης και στη συνέχεια να επιστρέψουν στην Ελλάδα προκειμένου να αναγνωριστεί αυτό το παιδί κι αν αυτό συνιστά υποκρισία η ίδια απάντησε: «κοιτάξτε, μπορεί να είναι υποκρισία. Για παράδειγμα κάποιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας χθες σηκώθηκε και είπε ότι κατά τη γνώμη του θα πρέπει να επιτραπεί και η παρένθετη στην Ελλάδα, στο εσωτερικό, ακριβώς για τον λόγο που λέτε. Από την άλλη, επαφίεται, όπως προείπα, στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης να επιτρέψει το ένα, τον γάμο ή την ομογονεϊκότητα όταν στηρίζεται σε υιοθεσία, – αυτό οπωσδήποτε θα επιτραπεί- αλλά να μην επιτρέψει την προσφυγή σε παρένθετη σε ό,τι αφορά τους άνδρες».
Ακόμα σημείωσε, μεταξύ άλλων, για το Σύμφωνο Συμβίωσης ότι «είναι ένας θεσμός πολύ πιο ευέλικτος, πιο χαλαρός, με λιγότερες υποχρεώσεις και που πιο εύκολα λύνεται σε σχέση με το γάμο. Ο γάμος είναι ένας θεσμός που εκτός από τη συμβολική του βαρύτητα που όλοι τη γνωρίζουμε, είναι και πιο αυστηρός σε ό,τι αφορά τις κανονιστικές του συνέπειες. Δεν μπορείς δηλαδή να κάνεις ένα προγαμιαίο συμβόλαιο, ας το πούμε έτσι, και να απαλλαγείς από κάποιες υποχρεώσεις εντός του γάμου. Άρα λοιπόν σημαίνει μεγαλύτερη δέσμευση. Σημαίνει ότι οι άνθρωποι που συνάπτουν γάμο είναι πολύ πιο σοβαροί σε αυτή τη βούλησή τους και σημαίνει και την ανάληψη κοινών υποχρεώσεων απέναντι στα κοινά τέκνα».
Όπως εξήγησε «ο γάμος διασφαλίζει πολύ περισσότερο όχι μόνο τον σύζυγο αλλά και τα κοινά τέκνα, διότι δεν μπορείς να απαλλαγείς από τις υποχρεώσεις του γάμου με μια τέτοια ιδιωτική συμφωνία. Άρα λοιπόν, εδώ έρχονται τα ομόφυλα ζευγάρια και λένε “εμείς θέλουμε να δείξουμε αυτή τη σοβαρότητα, να δείξουμε ότι θέλουμε να αναλάβουμε αυτές τις έξτρα υποχρεώσεις, τις πολύ βαριές και μακρόχρονες και μακροπρόθεσμες. Θέλουμε να δείξουμε δηλαδή μια επιπλέον σοβαρότητα, γιατί είμαστε ακριβώς σύζυγοι, όπως είναι και τα ετερόφυλα ζευγάρια”. Και αυτό νομίζω ότι πρέπει να εκτιμηθεί και από μια συντηρητική οπτική γωνία, επιτρέψτε μου να πω, διότι δείχνει έναν τρόπο ζωής που είναι κατοχυρωμένος, γνωστός σε όλες τις κοινωνίες και σε αυτόν τον τρόπο ζωής θέλουνε να μπουν και οι ομοφυλόφιλοι άνθρωποι και να μην είναι αποκλεισμένοι».
Επιπλέον πρόσθεσε ότι «την τελική μορφή του νομοσχεδίου δεν την γνωρίζω ούτε εγώ, διότι επιλαμβάνονται οι αρμόδιοι εκ της κυβερνήσεως, όπως ξέρετε αυτοί που εισάγουν πάντα όλα τα νομοσχέδια. Άρα ούτε εγώ γνωρίζω την τελική του μορφή. Σίγουρα όμως δεν θα είναι ένα μεγάλο νομοσχέδιο. Θα είναι νομοσχέδιο που θα ανοίγει τον γάμο ανεξαρτήτως φύλου και άρα θα επέρχονται αυτομάτως όλες οι συνέπειες του γάμου, δηλαδή και η δυνατότητα σε από κοινού υιοθεσία ενός παιδιού ή υιοθεσία από τον ένα σύζυγο του παιδιού που ήδη έχει ο σύζυγός του ή η σύζυγός της».