NewsEdit Η έρευνα της Guardian περιέχει μια απάντηση και ένα ερώτημα. Η απάντηση είναι αυτή που δηλώνει εμφανώς η έρευνα: όσο η Αριστερά υιοθετεί δεξιές πολιτικές χάνει η ίδια και κερδίζει η Δεξιά. Το ερώτημα είναι το εξής: μπορούν οι προοδευτικές δυνάμεις να καταστήσουν κυρίαρχες τις δικές τους αξίες στο υπάρχον ευρωπαϊκό ή και, ειδικότερα, ελληνικό περιβάλλον; Νομίζω πως η απάντηση είναι ναι.
Νάσος Ηλιόπουλος*
Ο τρόπος αντιμετώπισης των κρίσεων των τελευταίων ετών κατέδειξε πως οι εναλλακτικές δημόσιες πολιτικές ήταν σαφώς πιο άμεσα αποτελεσματικές, από τις νεοφιλελεύθερες. Συγκρίνοντας τρεις διαφορετικές κρίσεις που έζησε η γενιά μας τα τελευταία 15 χρόνια, αυτό γίνεται φανερό: την οικονομική κρίση στην Ευρώπη, την κρίση της πανδημίας του κορονοϊού και την ενεργειακή κρίση μετά τον πόλεμο στην Ουκρανία. Στην πρώτη περίπτωση, την οικονομική κρίση, επικράτησαν οι νεοφιλελεύθερες λογικές στα περισσότερα κράτη και οδηγηθήκαμε σε ένα μακροχρόνιο σπιράλ φτώχειας, αλλά και πολιτικών αναταράξεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που σίγουρα είχαν επίδραση ακόμα και στην απόφαση για το Brexit. Στην κρίση της πανδημίας σε ευρωπαϊκόεπίπεδο η κατεύθυνση ήταν εντελώς διαφορετική σε ευρωπαϊκό επίπεδο, για να την ξεπεράσουμε στηριχθήκαμε σε κρατικές και όχι ιδιωτικές δομές, δεν επικράτησε δηλαδή η λογική του μικρότερου κράτους όπως συνέβη παντού στην οικονομική κρίση, αλλά η λογική της ενίσχυσης του κράτους. Το ίδιο συνέβη λίγο αργότερα και με την ενεργειακή κρίση, όπου εκεί είδαμε μεγάλες εταιρείες ενέργειας στη Γερμανία και τη Γαλλία να εθνικοποιούνται.
Περνώντας και σε ένα θέμα των ημερών, αυτό για τον πολιτικό γάμο των ομόφυλων ζευγαριών και το δικαίωμά τους να τεκνοθετούν, η συζήτηση έχει τις ρίζες της στη δεξαμενή της προοδευτικής παράδοσης της Αριστεράς και ευρύτερα της προοδευτικής σκέψης. Αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο βλέπουμε αυτές τις ημέρες πώς το κυβερνόν κόμμα οδηγείται σε βαθιά κρίση μετά την επιχείρηση εφαρμογής ακροδεξιάς ατζέντας στο μεταναστευτικό από την πλευρά του Σούνακ.
Με άλλα λόγια οι αριστερές και προοδευτικές δημόσιες πολιτικές βρίσκονται στον πυρήνα των λύσεων, ενώ οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές στον πυρήνα των προβλημάτων. Η υιοθέτηση, λοιπόν, μιας δεξιάς ατζέντας από τον προοδευτικό χώρο δεν αποτυγχάνει απλά γιατί οι συντηρητικές παρατάξεις είναι οι αυθεντικοί εκφραστές της, όπως διαφαίνεται και από την έρευνα του Guardian. Κυρίως αποτυγχάνει επειδή στον σύγχρονο κόσμο των κοινωνικών ανισοτήτων και των αλλεπάλληλων κρίσεων δεν μπορούν να δοθούν απαντήσεις μέσα από συντηρητικές και νεοφιλελεύθερες πρακτικές. Κι αυτό αργά ή γρήγορα γίνεται κάθε φορά σαφές,καθώς στο τέλος αποτυγχάνουν και οι ίδιοι οι αυθεντικοί εκφραστές του νεοφιλελευθερισμού και των συντηρητικών απολήξεών του.
*βουλευτής Α’ Αθήνας και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Αριστεράς
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ:
Αλέξης Χαρίτσης στο AnatropiNews/ Για τους μετασχηματισμούς της διεθνούς σοσιαλοδημοκρατίας
Γιάννης Ραγκούσης / 7 σκέψεις για την Κενροαριστερά
Νάσος Ηλιόπουλος / Γιατί η Αριστερά έχει ανάγκη μόνο από τη δική της πολιτική
Θανάσης Θεοχαρόπουλος / Η στροφή προς την Κεντροαριστερά είναι νικηφόρα
Θανάσης Γλαβίνας / Η κεντροαριστερά και η αλλαγή της κοινωνίας
Δημήτρης Μάρδας / Κεντροαριστέρα σε σύγχυση;
Παναγιώτης Σκευοφύλαξ / Η Αριστερά πρέπει να (ξανα)κατανοήσει την εποχή μας
