NewsEdit Και να που επιστρέψαμε στην «επιχειρηματολογία» περί ανθελληνισμού.
Του Γιάννη Κωνσταντινίδη*
Αφορμή ήταν τότε οι συνεδριάσεις του Ecofin που έβαζαν προθεσμίες για την τήρηση των μνημονίων, τώρα είναι το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τη λειτουργία του κράτους δικαίου στην Ελλάδα.
Από «τον κομπλεξικό μισάνθρωπο και προτεστάντη Wolfgang Schäuble» που μισούσε την Ελλάδα και ήθελε να την δει να ταπεινώνεται πετώντας την έξω από την Ευρωζώνη, φτάνουμε «στην ημίτρελη και εμμονική άθεη Sophie In’t Weld» που μισεί εξίσου την Ελλάδα και θέλει να την δει να ταπεινώνεται στερώντας της ευρωπαϊκές χρηματοδοτήσεις λόγω ατελειών στη λειτουργία του κράτους δικαίου.
Ευρωπαίοι που διαρκώς καταστρώνουν σχέδια εναντίον μας.
Άλλοτε εχθρεύονται τον πολιτισμό μας, άλλοτε τον ήλιο μας, άλλοτε τις θάλασσές μας, άλλοτε τους υδρογονάνθρακές μας και άλλοτε τον πρωθυπουργό μας.
Είναι δυνατόν να περιστρεφόμαστε γύρω από τέτοιου είδους επιχειρηματολογίες;
Και όμως είναι. Ο ανθελληνισμός είναι άλλωστε ένα εύκολο και σίγουρο επιχείρημα για τη μονίμως θυματοποιημένη ελληνική κοινωνία.
Το γεγονός ότι τέτοια επιχειρήματα συνυπάρχουν με ενθουσιώδεις δηλώσεις στήριξης του ευρωπαϊκού οράματος εν όψει των Ευρωεκλογών είναι απλώς ένδειξη απουσίας ηθικών ερεισμάτων των Ελλήνων πολιτικών. Ποτέ δεν φταίνε οι ίδιοι. Και σχεδόν πάντα υπάρχει ένα σκοτεινό σχέδιο καταστροφής της χώρας από τρίτους.
Η ευκολία με την οποία κατασκευάζονται εχθροί σε αυτήν τη χώρα μαρτυρά πως παρότι τα όρια μεταξύ συνωμοσιολογίας, λαϊκισμού και ευθυνοφοβίας στην ελληνική πολιτική σκηνή είναι δυσδιάκριτα, οι Έλληνες πολιτικοί κινούνται με περισσή άνεση μέσα σε αυτά.
Ας τους αφήσουμε στην άκρη για μια στιγμή και ας σκεφτούμε: Υπήρχε πράγματι λύση εκτός Ευρωζώνης το 2015; Υπήρχαν λεφτά στα δημόσια ταμεία όταν υπογράφηκαν τα Μνημόνια; Είναι ανεξάρτητη και αποτελεσματική η δικαιοσύνη στη χώρα; Λειτουργούν οι Ανεξάρτητες Αρχές; Υπάρχουν θεσμικά αντίβαρα στην κυριαρχία του επικεφαλής της εκτελεστικής εξουσίας;
Και αν η απάντησή μας είναι «όχι» σε όλα τα παραπάνω, ας κάνουμε τον κόπο να σκεφτούμε αν πραγματικά φταίει ο Wolfgang Schäuble και η Sophie In’t Weld για αυτό.
*Αναπληρωτής Καθηγητής Πανεπιστημίου Μακεδονίας