NewsEdit «Οι απειλές εντείνονται όταν υπάρχουν ακραίες ηγεσίες, που είναι επιθετικές και αλαζονικές, καθώς στο διάβα τους θα παρασύρουν το διεθνές σκηνικό», αναφέρει σε άρθρο του, στο iEidiseis.gr, ο γνωστός πολιτικός επιστήμονας και επικοινωνιολόγος, Γιάννης Λούλης, χαρακτηρίζοντας την εποχή που διανύουμε ως «τοξική».
Ολόκληρο το άρθρο:
«Οι εξελίξεις γύρω μας είναι καταιγιστικές. Σε τέτοιες περιπτώσεις πολλά μπορούν να τεθούν εκτός ελέγχου. Κάθε απώλεια του ελέγχου είναι φυσικά επικίνδυνη. Οι κίνδυνοι μεγαλώνουν, βαθαίνουν και διευρύνονται αιφνιδιαστικά όταν τα μέτωπα είναι πολλαπλάσια. Τούτο συμβαίνει στην παρούσα φάση. Στο μείγμα αυτό, οι απειλές εντείνονται όταν υπάρχουν ακραίες ηγεσίες, που είναι επιθετικές και αλαζονικές, καθώς στο διάβα τους θα παρασύρουν το διεθνές σκηνικό. Όλα τούτα είναι δείγματα γραφής της τοξικής εποχής μας.
Δύο παραδείγματα τέτοιων ηγεσιών είναι λ.χ. ο Πούτιν και ο Τράμπ, που μέχρι τώρα, συνυπάρχουν αρμονικά. Όμως στην φάση αυτή, το πρώτο βραβείο το κερδίζει ο Νετανιάχου, ο Πρωθυπουργός του Ισραήλ. Άλλωστε, λειτουργεί σε μια πυριτιδαποθήκη σε εκείνη της Μέσης Ανατολής. Αυτό μας θύμισε πριν λίγες μέρες ο Ζοζέπ Μπορέλ, εκφράζοντας πολλούς Ευρωπαίους όταν επέκρινε την Αμερική για τα 85 πλήγματα των αεροσκαφών της στην Μέση Ανατολή. Εκεί δηλαδή, που υπάρχει ένας ‘’λέβητας’’ έτοιμος να εκραγεί όπως τόνισε. Ο Μπάιντεν βεβαίως είναι ένας αδύναμος Πρόεδρος σε μια εκλογική εποχή, που κινδυνεύει να ηττηθεί από τον Τραμπ και μία Αμερική, που μοιάζει χαμένη, με υποψήφιους για την Προεδρία που είναι οι επικίνδυνοι ( Τράμπ), οι αδύναμοι (Μπάιντεν). Μια Αμερική όπου το Ρεπουμπλικανικό κόμμα έχει ημιπαραφρονίσει, υποστηρίζοντας τον Τραμπ, που έχει παραλύσει, με Γερουσιαστές του να ισχυρίζονται ότι θα έπρεπε να βομβαρδίσει το Ιράν, κάτι που εάν συνέβαινε, θα τίναζε στον αέρα, όλη την Μέση Ανατολή! Με δεδομένο ότι το Ιράν ασκεί καταλυτική επιρροή στο Ιράκ, την Συρία και τον Λίβανο!
Το Ιράν επίσης μπορεί στην φάση αυτή να μην διαθέτει πυρηνικά όπλα, όμως, όπως διαφαίνεται, και δεν αμφισβητείται, το γεγονός ότι έχει διακόψει μία αργόσυρτη διαδικασία εμπλουτισμού ουρανίου, το οποίο τώρα βρίσκεται στο 60% καθαρότητας είναι πολύ κοντά στο 90% για να διαθέτει πλέον πυρηνικά όπλα. Επίσης, όσο πλησιάζουν οι Αμερικανικές εκλογές είναι πιθανό οι Ιρανοί να επιταχύνουν αυτό τον στόχο τους, καθώς η πιθανότητα να εκλεγεί ο Τραμπ θεωρείται πιθανή και άκρως επικίνδυνη εξέλιξη, με δεδομένη την προκλητικότατη δολοφονία με drone του στρατηγού Κασέμ Σουλεϊμανί, ήρωα των Ιρανών όταν βρέθηκε εκτός Ιράν! Μια ωμή και στεγνή ενέργεια, που προφανώς δεν συνάδει με μια δημοκρατία που διαθέτει όχι μόνο αξίες, αλλά κυρίως στοιχειώδη λογική.
Επίσης, οι Αμερικάνοι και οι Βρετανοί, με τους βομβαρδισμούς τους κατά της Υεμένης, με χιλιάδες αθώα θύματα στον άμαχο πληθυσμό, δεν μπόρεσαν να γκρεμίσουν το καθεστώς των (…), που έχει προμηθευτεί οπλισμό από το Ιράν. Οι (…) λοιπόν δεν θα σταματήσουν τις δικές τους προκλήσεις με στόχο την ναυσιπλοΐα, καθώς βομβαρδίζονται και όσο και να καταδικάζει κανείς αυτή την δράση των (…), θα πρέπει να θυμηθούμε πως η Σαουδική Αραβία, με Αμερικανικά όπλα, και πρωτεργάτη τον Τραμπ, επιχείρησε να καταλάβει την Υεμένη, προκαλώντας χιλιάδες θύματα. Τελικά πάντως ο αδίστακτος Σαουδάραβας Πρίγκιπας, που είναι ο πραγματικός ηγέτης της χώρας αυτής, και ο οποίος επιχείρησε να καταλάβει την Υεμένη, εν τέλει ηττήθηκε από μία πολεμική φυλή, που τώρα εκδικείται τους Αμερικάνους που ήταν ‘θύτες της’!
Πέραν από όλα αυτά όμως, η κατεξοχήν πυριτιδαποθήκη που προκαλεί τώρα τις πιο σοβαρές παγκόσμιες αναταράξεις, είναι πλέον το Ισραήλ και η κυβέρνησή του, με πρωθυπουργό έναν απόλυτα στυγνό πολιτικό: Tον Μπίμπι Νετανιάχου, που όλοι οι Αμερικανοί Πρόεδροι έχουν θωπεύσει. Είναι λοιπόν ο Νετανιάχου και η κυβέρνησή του , οι οποίοι αποτελούν τους κατ’ εξοχήν αποσταθεροποιητές της διεθνούς σκηνής. Με την Αμερική ως θωπευτικό παρατηρητή.
Το τι μας δείχνουν όλα αυτά είναι πολύ ξεκάθαρο. Η διεθνής σκηνή είναι εκτός ελέγχου. Υπάρχει η εισβολή του Πούτιν στην Ουκρανία, με την δικαιολογία ότι αυτή «δεν είναι χώρα!». Οι Ευρωπαϊκές χώρες, διαθέτουν ασήμαντες ηγεσίες και ισχυρή ακροδεξιά. Μόνο ο Μακρόν (μετά βίας) ξεχωρίζει, ενώ η Μέση Ανατολή αποτελεί πυριτιδαποθήκη έτοιμη να εκραγεί. Παράλληλα, στην Αμερική, μια τυχόν εκλογή Τραμπ, θα φέρει μαζί της πρόσθετο και ανεξέλεγκτο, εκρηκτικό υλικό, που θα βρίσκεται αγκαλιά με ότι πιο επικίνδυνο.
Πάντως, την ώρα τούτη, ότι πιο επικίνδυνο, είναι ο Μπίμπι Νετανιάχου του Ισραήλ και ως ηγέτης της χώρας αλλά και πολιτικό προϊόν της ακροδεξιάς τούτη την στιγμή έχει μετατραπεί σε ένα παγκόσμιο πρόβλημα. Πολύ περισσότερο (…) που η αδύναμη ηγεσία του ΜπάΪντεν , συνεχίζει να τον θωπεύει το Ισραήλ του Νετανιάχου στον πόλεμο του με την Χαμάς να έχει 1.200 νεκρούς, όταν οι νεκροί στην Γάζα είναι μέχρι τώρα 27.000(σε συντριπτικά ποσοστά άμαχοι), χρόνια τώρα στην Δυτική Όχθη οι Παλαιστίνιοι είναι θύματα βίαιης αρπαγής της γης τους, από 450.000 Ισραηλίτες κατά παράβαση του διεθνούς δικαίου, ενώ το 80% των κατοίκων της Γάζας έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια τους καταλήγοντας στο Νότιο άκρο σε σκηνές, πάνω από το 50%των σπιτιών στην Γάζα έχουν καταστραφεί.
Αυτό είναι το Ισραήλ του Νετανιάχου και των ηγετών της Αμερικής από τον Ομπάμα ως τον Τραμπ,και τον Μπάϊντεν, που τώρα τον θωπεύουν. Στο Όσλο το 1993, ο Γιτζάκ Ράμπιν κέρδισε το Νόμπελ Ειρήνης μαζί με τον Αραφάτ, και είχε πει το διαβόητο «φθάνει πια» για τις ακρότητες. Τον Ράμπιν δολοφόνησες ένας ακροδεξιός του Ισραήλ λίγο αργότερα, και ήρθε η εποχή Νετανιάχου και η ακραία τοξικότητά της».
- Ο Γιάννης Λούλης είναι πολιτικός επιστήμονας, επικοινωνιολόγος και συγγραφέας. Υπήρξε στενός συνεργάτης και πολιτικός σύμβουλος του πρώην πρωθυπουργού, Κώστα Καραμανλή, και θεωρείται ο «πατέρας» της πολυσυζητημένης στρατηγικής του «μεσαίου χώρου» για την ελληνική Κεντροδεξιά.