Του Ανδρέα Μήλιου
Πριν από λίγους μήνες το εκλογικό σώμα προίκισε τη ΝΔ του κ. Κ. Μητσοτάκη με ένα αξιόλογο εκλογικό ποσοστό, δίνοντάς του την ευκαιρία για μια δεύτερη τετραετία, στην οποία θα εκσυγχρόνιζε τους μόνιμα ελλειμματικούς κρατικούς θεσμούς και θα συνέχιζε το αναπτυξιακό έργο που είχε ξεκινήσει στην πρώτη.
Φάνηκε όμως απροετοίμαστος για να φέρει σε πέρας αυτό το δύσκολο έργο, καθώς αποδεικνύεται ότι δεν διέθετε στρατηγικό σχέδιο και χρονοδιαγράμματα για την υλοποίηση των σημαντικότερων μεταρρυθμίσεων που επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των περισσοτέρων πολιτών, όπως το αίσθημα ασφάλειας, η μεταρρύθμιση των συστημάτων υγείας και παιδείας, το στεγαστικό, το αγροτικό ζήτημα, η προσέλκυση επενδύσεων που θα δημιουργήσουν καλά αμειβόμενες θέσεις εργασίας, η καταπολέμηση της κερδοσκοπίας στους τομείς της ενέργειας και των τροφίμων, η σύλληψη της εισφοροδιαφυγής και ο εκσυγχρονισμός του δικαστικού συστήματος.
Αντί αυτών, έδωσε προτεραιότητα στη διευθέτηση θεμάτων που αφορούν μικρές μειοψηφίες, όπως ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών ή εξυπηρετούν μεγάλα συμφέροντα, όπως η ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων. Φυσικά και δεν είμαι αντίθετος ούτε με την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των μειοψηφιών ούτε με την ίδρυση μη κρατικών πανεπιστημίων, αλλά ο τρόπος που προσεγγίσθηκαν τα δύο θέματα αποδεικνύεται εκ των πραγμάτων ότι ήταν εσπευσμένος και λανθασμένος. Τα θέματα αυτά θα μπορούσαν να ρυθμιστούν μετά από την επίλυση των σοβαρότερων πρώτων που προαναφέρθηκαν, κάτι που θα εξασφάλιζε στην Κυβέρνηση ισχυρότερη στήριξη από την κοινωνία. Η προτεραιοποίηση της επίλυσης των δευτερευόντων ζητημάτων θεωρώ πως είναι η αιτία της δημιουργίας ρωγμών και διαιρετικών τομών στον κοινωνικοπολιτικό ιστό της χώρας. Το ένα τρίτο των βουλευτών της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και οι βουλευτές των τριών μικρότερων κομμάτων που τοποθετούνται δεξιότερα από την πρώτη δεν ψήφισαν τον νόμο για τον γάμο και την τεκνοθεσία των ομόφυλων ζευγαριών, ενώ και η Εκκλησία τάχθηκε ανοικτά εναντίον. Η πλειοψηφία των συνταγματολόγων ψέγει τη ρύθμιση για την ίδρυση μη κρατικών μη κερδοσκοπικών πανεπιστημίων, με τη μορφή μάλιστα της δικαιόχρησης (Franchising) (sic), η οποία είναι καθαρά κερδοσκοπικός εμπορικός θεσμός(!), ενώ αντίθετος είναι και μεγάλος αριθμός πανεπιστημιακών. Φρονώ ότι η ύπαρξη ποιοτικών ιδιωτικών πανεπιστημίων στη χώρα θα μπορούσε να αποτελέσει σημαντικό μοχλό ανάπτυξης της οικονομίας και για το λόγο αυτό απαιτείται να γίνει με φρόνηση, με τη μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση και με την τροποποίηση του σχετικού άρθρου του συντάγματος.
Τα σοβαρά θέματα που πλήττουν τον φέροντα οργανισμό του οικοδομήματος της κοινωνικής συνοχής τα αντιμετωπίζει η κυβέρνηση επιπόλαια, χωρίς σχέδιο, χρονοδιαγράμματα και ιδιαίτερη ενσυναίσθηση, με επιδοματικές παροχές που κλείνουν παροδικά στόματα, αλλά δεν θεραπεύουν τα δομικά προβλήματα που συνεχίζουν τον διαβρωτικό τους ρόλο. Επιβάλλει κάποια πρόστιμα στις τράπεζες για υπερβολικές χρεώσεις στις συναλλαγές, αλλά δεν αντιμετωπίζει θεσμικά το πρόβλημα, επιβάλλει πρόστιμα σε δυο-τρεις πολυεθνικές για κερδοσκοπία στα τρόφιμα, αλλά δεν αντιμετωπίζει στη ρίζα της την κερδοσκοπία, υιοθετεί μικρής έκτασης μέτρα για τη στέγαση των νέων, αλλά δεν τροποποιεί εκ βάθρων το πρόγραμμα της χρυσής βίζας και το σύστημα βραχυχρόνιας μίσθωσης ακινήτων (Airbnb) που είναι οι κύριες αιτίες όξυνσης του στεγαστικού προβλήματος στα μεγάλα αστικά κέντρα, υπόσχεται αποζημιώσεις στους πλημμυροπαθείς της Θεσσαλίας, αλλά μήνες μετά τη συμφορά αδυνατεί να τις καταβάλλει, υποσχέθηκε γρήγορη απόδοση δικαιοσύνης, αλλά οι δίκες συνεχίζουν να τελεσιδικούν μετά από έξι χρόνια, στον πέμπτο χρόνο της διακυβέρνησής της δεν βρήκε χρόνο να συζητήσει με τους αγρότες για τα ουσιαστικά διαρθρωτικά προβλήματά τους, ούτε κατάφερε να ελέγξει το λαθρεμπόριο καυσίμων και καπνικών προϊόντων και να συλλάβει την εισφοροδιαφυγή, ενώ με επιδόματα αντιμετωπίζει και το καυτό δημογραφικό ζήτημα. Τέλος, πέντε χρόνια μετά την πρώτη εκλογή της δεν μπόρεσε να εξαλείψει ούτε τη βία στα γήπεδα, ούτε να αποκαταστήσει την αξιοπιστία των πρωταθλημάτων, με αποτέλεσμα να θρηνούμε αθώα θύματα και να χρησιμοποιούμε ξένους διαιτητές στο ποδόσφαιρο!
Η εκλογή του κ. Κ. Μητσοτάκη για δεύτερη τετραετία γέμισε με αισιοδοξία μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος που σκέφτεται ρεαλιστικά, επειδή στην πρώτη είχε δώσει ορισμένα καλά δείγματα αποτελεσματικής διακυβέρνησης στις σοβαρές κρίσεις που κλήθηκε να αντιμετωπίσει. Από την αρχή της δεύτερης θητείας της, όμως, η κυβέρνηση φαίνεται να πελαγοδρομεί, να αναλώνεται στη διευθέτηση δευτερεύουσας σημασίας ζητημάτων και να μην μπορεί να αξιολογήσει και να προωθήσει τα πραγματικά διακυβεύματα που θα οδηγήσουν στην αναγέννηση της χώρας. Με τα κόμματα της αντιπολίτευσης σε πρωτοφανή, πλήρη αποσύνθεση θα μπορούσε να υλοποιήσει ουσιαστικές δομικές μεταρρυθμίσεις που θα ανέβαζαν επίπεδο τη χώρα. Αντί αυτού αντιπολιτεύεται τον εαυτό της! Τι κάνει λοιπόν ο κ. Κ. Μητσοτάκης που πολλοί προσδοκούσαν να αναδειχθεί σε μεταρρυθμιστή της χώρας; Γιατί δεν αξιοποιεί την ευκαιρία που του χάρισε απλόχερα η συγκυρία και γιατί σπαταλά αφελώς ηδονικά την προίκα του; Γιατί κάνει κακές εκτιμήσεις ενόψει των ευρωεκλογών που είναι εκλογές διαμαρτυρίας; Θα μπορέσει να επανακάμψει αν το κόμμα του λάβει ποσοστό κάτω από 25%; Έχει κακούς συμβούλους ή τόσες ήταν οι ιδέες και οι αντοχές του; Πάντως, η πολιτική μισεί τα κενά. Και μπορεί αυτή τη στιγμή να μην απειλείται από τις υπάρχουσες ηγεσίες της αντιπολίτευσης, αλλά οι κομήτες εμφανίζονται ξαφνικά όταν δημιουργείται κατάλληλο έδαφος. Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ το γνωρίζουν καλά αυτό.
Ο Ανδρέας Μήλιος είναι διδάκτωρ του πανεπιστημίου της Φρανκφούρτης, σύμβουλος επιχειρήσεων και συγγραφέας.
(Αναδημοσίευση από το Capital.gr)