Στη δεκαετία του 1980 η Josette Molland, δημιούργησε μια σειρά από πίνακες που απεικονίζουν τη φρίκη που υπέμεινε στα στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας κατά τη διάρκεια του Β ‘Παγκοσμίου Πολέμου.
Η Ζοζέτ Μολάν, η οποία πέθανε στα 100 της στη Γαλλία στις 17 Φεβρουαρίου, ήταν νεαρό μέλος της Γαλλικής Αντίστασης κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου όταν συνελήφθη από την Γκεστάπο και φυλακίστηκε σε ναζιστικά στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας για γυναίκες. Επέζησε, αφού είδε και υπέμεινε επανειλημμένα επεισόδια βαρβαρότητας. Αργότερα, μετά την επιστροφή της στη Γαλλία, μίλησε σε μαθητές για τις εμπειρίες της για χρόνια.
Στη δεκαετία του 1980, ωστόσο, ανησυχώντας ότι η ιστορία της δεν τους έφτανε, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι δεν αρκούσε να αφηγηθεί στους νέους τη ζωή της στο στρατόπεδο. Θα έπρεπε να τους δείξει. Έτσι άρχισε να ζωγραφίζει, από οδυνηρή μνήμη, σκηνές του σκληρού εγκλεισμού που είχε υποστεί η ίδια και πολλές άλλες τρόφιμες. Δημιούργησε συνολικά 15 πίνακες, σε στυλ λαϊκής τέχνης. Ακολουθούν πέντε από αυτές, με το κείμενο που έγραψε να τις συνοδεύει.
‘Η τουαλέτα’
«Μέρος όπου κάποιος έπλενε. Χωρίς σαπούνι, οδοντόβουρτσα ή πετσέτα. Κρύο νερό ρέει σε μια στενή, άβολη γούρνα».
“50 χτυπήματα του “Gummi””
«Σχεδόν πάντα θανατηφόρο αν η γυναίκα ήταν αδύνατη. Εδώ τα χτυπήματα διαχειρίζεται ο λοχαγός μας, ένας Γερμανός κρατούμενος του κοινού δικαίου (Πράσινο Τρίγωνο).»
‘Στον οδοντίατρο’
«Γυμνό, οπότε τίποτα δεν μπορούσε να κρυφτεί στα ρούχα. Ψάχνει για χρυσό (που χρησιμοποιήθηκε εκείνη την περίοδο). Βγάζει τις κορώνες, με το δόντι. Εδώ ο κάδος είναι γεμάτος χρυσό».
«Μόλις είχε κόψει ένα δέντρο»
«Κατέρρευσε από την κούραση. Ο «auseherin» (φύλακας) την τελείωσε με μια σφαίρα στο πίσω μέρος του κεφαλιού».
«Απελευθέρωση του Στρατοπέδου από Πολωνούς Παρτιζάνους έφιππους»
«Είχαν αιφνιδιάσει τα SS, έτοιμοι να τραπούν σε φυγή και έχοντας ναρκοθετήσει το στρατόπεδο».
Πηγή: New York Times