NewsEdit Ιστορία 1η: O Νταγκ Μακλιούρ στη χαμένη Ατλαντίδα και στο μυθικό Πελλουσιντάρ! Μια ελεγεία γοητευτικά κακού κινηματογράφου!
Του Χαρίλαου Φλώρου
§1. Υπάρχουν κάποιες κακές ταινίες, τόσο μα τόσο κακές που καταντάνε συμπαθητικές! Δεν είναι ακριβώς καλτ, ούτε οι συνήθεις εμπορικές ταινίες που γυρνάνε έξυπνοι άνθρωποι για λιγότερο έξυπνους θεατές. Είναι αυτό που λένε οι Γάλλοι «νανάρ – nanar», έναν όρο που πρωτοακούστηκε στα φιλολογικά σαλόνια του 19ου Αιώνα για να χαρακτηρίσει ευτελούς καλλιτεχνικής αξίας πίνακες ζωγραφικής.
Τέτοιες συμπαθητικά κακές ταινίες μπορεί να ανήκουν σε διαφορετικά είδη με κοινά σημεία τον χαμηλό προϋπολογισμό, τις κακές ερμηνείες, την σχεδόν ανύπαρκτη σκηνοθεσία και τις κραυγαλέες τεχνικές ατέλειες! Σαν τις «ταινίες» που γυρνούσε ο Έντ Γουντ, για τους επαΐοντες!
Έχω δει στο παρελθόν τέτοιες ταινίες. Τώρα πως ένας πεπεισμένος σινεφίλ σαν κι εμένα, θαμώνας της ΑΛΚΥΟΝΙΔΑΣ, του ΣΤΟΥΝΤΙΟ, της ΗΛΕΚΤΡΑΣ, του ΣΙΝΕ-ΑΡΤ παλιότερα και άλλων ομοειδών αιθουσών, ξέπεφτε στο επίπεδο παρακολούθησης αυτών των ταινιών; Προφανώς επειδή έβγαζαν γέλιο, εξάλλου όπως είχε πει κι ο σκηνοθέτης Κλωντ Λελούς (Claude Lelouch 1937- ) «le pire n’est jamais décevant», το χειρότερο ποτέ δεν σε απογοητεύει σαν τέτοιο! Χωνόμασταν λοιπόν στις αίθουσες κυνηγώντας τέτοιες ταινίες! Ποτέ μόνοι, δεν είχε πλάκα έτσι, πάντα με παρέα! Ότι έπρεπε για μεταμεσονύχτια προβολή κάποιο βροχερό Σαββατόβραδο του χειμώνα ή με ανάλαφρη διάθεση κάποιο δροσερό βραδάκι του καλοκαιριού!
§2. Ψάχνοντας λοιπόν σε γνωστή πλατφόρμα έπεσα πάνω σε μια fantasy ταινία, χαρακτηριστική της pop αισθητικής των action b-movies της 10ετίας του 1970! Πρωταγωνιστούσε ο καουμπόης (γιατί σε τέτοιους ρόλους διακρίθηκε) Νταγκ Μακλιούρ (Douglas -Doug- Osborne Mc Clure 1935 – 1995).
Ο Νταγκ Μακλιούρ ήταν ένας μάτσο «παιδαράς» τουλάχιστον με τα μέτρα των 10ετιών του ’50 μέχρι και ’70. Βέβαια είχε ήδη ενσκήψει η επιδρομή των bodybuilders και διάφορων διαττόντων αστέρων στο είδος των action movies αλλά ο Μακλιούρ αντίθετα από αυτούς τους παντελώς ατάλαντους, θα μπορούσε λίγο ως πολύ, να θεωρηθεί ηθοποιός! Έπαιξε άλλωστε σε πάνω από 30 ταινίες και άλλες τόσες τηλεταινίες και τηλεοπτικές σειρές!
Ό Μακλιούρ ήταν ο πρωταγωνιστής φετίχ του Βρεττανού σκηνοθέτη Κέβιν Κόννορ (1937 – ) σε τέσσερις συνεχόμενες heroic fantasy b-movies. Οι τρεις πρώτες βασίζονταν στα μυθιστορήματα της παραλογοτεχνίας του Έντγκαρ Ράις Μπάρροουζ και αναφέρονταν στον κύκλο του μυθικού Πελλουσιντάρ. Στις ταινίες αυτές ο Μακλιούρ καθάριζε στα δύσκολα με τις γροθιές, την τεστοστερόνη και τη γουίντσεστερ καραμπίνα του, σαν «αληθινός άντρας» κι όχι με καράτε και bullshido* «πολεμικές τέχνες» που χρησιμοποιούν κατά κόρον οι σύγχρονοι σταρς με τους six pack κοιλιακούς και οι καλλίπυγες ηρωίδες των action movies!
§3. Οι ταινίες αυτές ήταν:
• «The Land That Time Forgot» του 1975 (γη που ξέχασε ο χρόνος), όπου ο Μακλιούρ αφού κατέλαβε με τις γροθιές του το γερμανικό U-Boat που τορπίλισε το πλοίο του κατά τον 1ο Παγκόσμιο πόλεμο, αντιμετώπιζε πλαστικούς δεινόσαυρους και κακάσχημους Νεαντερτάλιους! Αυτή πρέπει να την είδα σε κάποιο θερινό σινεμά.
• «At the Earth’s Core» (ταξίδι στο κέντρο της Γης) του 1976, κορυφαία δημιουργία του είδους! Όπου ο ήρωας ταξιδεύει στο μυθικό Πελλουσιντάρ στα έγκατα της Γης, μαζί με τον γερο Πήτερ Κάσσινγκ ή Κιούσσιγκ που προφανώς ήθελε να βγάλει κάνα μεροκάματο γιαυτό έπαιξε στην ταινία! Την είδα τέλος της 10ετίας του ’70 στην ΑΡΜΟΝΙΑ, τέρμα Πατησίων. Επισυνάπτω στα σχόλια βιντεάκι από την ταινία για να πάρετε μια γεύση!
• «The People That Time Forgot» (Οι άνθρωποι που ξέχασε ο χρόνος) του 1977, αλλά αυτή τη φορά ο καουμπόης μας μοιράζεται τον πρωταγωνιστικό ρόλο με τον Πάτρικ Γουέην σαν πρώτο όνομα. Κι αυτό όχι γιατί ο Πάτρικ Γουέην ήταν κάτι καλύτερο από τον Μακλιούρ, απλά γιατί ήταν ο γιός του Τζων Γουέην! Αυτό δεν θυμάμαι να το είδα, ίσως και να τη γλύτωσα!
• «Warlords of Atlantis» (οι πολέμαρχοι της Ατλαντίδας), ταινία του 1978. Εδώ ο Κόννορ κινείται εκτός της μυθιστορίας του Έντγκαρ Ράις Μπάρροουζ, με πρωταγωνιστή, τον αγαπημένο του παιδαρά Μακλιούρ και τον καλό ηθοποιό Τζων Πήτερ Γκίλμορ σε δεύτερο ρόλο. Αυτή την σαχλαμάρα την είχα δει στο ΣΕΛΕΚΤ στα Πατήσια, σήμερα σούπερ μάρκετ.
§4. Ο Κόννορ γύρισε κι άλλες ταινίες με διάφορους πρωταγωνιστές όπως τους Κρίστοφερ Λη, Πήτερ Γουήλερ, Πήτερ Κάσσινγκ, Σταίησυ Κήτς, Μίκυ Ρούνεϋ, τον ανεκδιήγητο Ρόρυ Καλχούν, την αινιγματική γόησσα Καπυσίν κλπ, αλλά όχι πια με τον Μακλιούρ! Ωστόσο στο μεταφυσικό θρίλερ «Τhe House Where Evil Dwells» του 1982 με πρωταγωνιστές τον Έντουαρντ Άλμπερτ και την χυμώδη Σούζαν Τζώρτζ, εμφανίζεται ο Νταγκ Μακλιούρ σε δεύτερο ρόλο και αυτή ήταν η τελευταία του κινηματογραφική συνεργασία με τον Κέβιν Κόννορ.
Ο Μακλιούρ συνέχισε ακάθεκτος στο ίδιο περίπου μοτίβο θεματολογίας μέχρι τον πρόωρο θάνατό του από την επάρατη νόσο. Αξιοσημείωτο είναι ότι μέχρι τον τελευταίο χρόνο της ζωής του το 1995, δεν σταμάτησε ούτε στιγμή την επαγγελματική του δραστηριότητα. Η τελευταία του παρουσία ήταν στο γουέστερν «Riders in the Storm» κάποιου Τσαρλς Μπιγκς, όπου ένας ληστής του απαγάγει τη γυναίκα για λύτρα και… η συνέχεια επί της οθόνης!
—————————————
* Bullshido = νεολογισμός από την έκφραση bullshit και το bushido – «δρόμος του πολεμιστή» στα ιαπωνικά. Αναφέρεται στις ψευδο-πολεμικές τέχνες.
(Αναδημοσίευση από το Facebook)