anilikos Η ευρηματικότητα επίλυσης προβλημάτων που όχι μόνο χρόνια είναι, αλλά και διαχρονικώς επικίνδυνα για την ανθρώπινη ζωή, θα εκπλήσσει τους μελλοντικούς ιστορικούς εις το διηνεκές, κατά τα φαινόμενα.
Θα νομίζει κανείς πως το μότο “ατομική ευθύνη” ίσως αποτελέσει δόγμα. Δεν πρόκειται για “αγαπημένο θέμα σχολιασμού”, αλλά για μια πραγματικότητα που δυστυχώς βρίσκεται εύκολα πλέον πίσω από κάθε πέτρα.
Εφόσον παρεισφρέει σε κάθε ρωγμή της, καθ’ όλα παρούσας, κρατικής πρόνοιας, οφείλουμε να το επισημαίνουμε, καθώς το ρητό “φασούλι το φασούλι γεμίζει το σακούλι” ίσως να αποτελεί μια πολύ καλή προσεγγιστική παρομοίωση για το πώς γεμίζουν διάφορα σακούλια και μειώνονται σωρηδόν οι ευθύνες.
Διανύουμε τον δέκατο τέταρτο μήνα μετά την τραγωδία των Τεμπών. Αμέτρητα bit πληροφορίας έχουν γραφτεί επί του θέματος. Το γεγονός της τραγωδίας υπήρξε κορύφωση μιας, από τα πεπραγμένα αποδειχθείσας, σωρείας λαθών και παραλείψεων. Εγκληματικώς αφύλακτες παραμένουν οι ισόπεδες διαβάσεις σε πάμπολλα σημεία του (sic) σιδηροδρομικού δικτύου της χώρας. Δεκατέσσερις μήνες μετά, “επανιδρύεται” η ασφάλεια των σιδηροδρόμων πώς;
Το τρένο, λέει, θα σταματάει, θα κατεβαίνει φύλακας από το τρένο με πινακίδα, δίκην τροχονόμου, ώστε να κάνει σήμα στα αυτοκίνητα να σταματούν και εν τέλει να περάσει το τρένο.
Κοροϊδευόμεθα;
Την τελευταία φορά που κοίταξα το ημερολόγιο, είχαμε χρονολογία 2024, στον μάταιο τούτο κόσμο. Γιατί όμως δεν πάμε και ένα βήμα παραπέρα;
Δε θα ήταν προς το συμφέρον του πολίτη – οδηγού να κατεβαίνει ο ίδιος από το αυτοκίνητο, με ένα σήμα STOP ανά χείρας ώστε να ρυθμίζει ο ίδιος την κυκλοφορία; Κέρδος θα έχει και ο φύλακας που δε θα ανεβοκατεβαίνει από το τρένο αλλά και ο ίδιος ο πολίτης που θα κάνει και μια μίνι προπόνηση ως τροχονόμος. Κάπου άλλωστε θα χρειαστεί μια τέτοια γνώση στο “ατομικά υπεύθυνο” μέλλον.
Αναρωτιέται κάποιος αν θα πρέπει να βρεθούν υπάλληλοι να σπρώχνουν εφόσον μείνει ακινητοποιημένο ένα τρένο στις γραμμές ή ακόμα και αν θα πρέπει – ως άλλες τριήρεις – στα πλοία να έχουμε και καμιά μπουκαπόρτα ανοιχτή να βγαίνουν κουπιά.
Άλλες ιδέες όπως το να κρεμάσουν κουδούνια στη μηχανή του τρένου και να τα χτυπούν μανιωδώς πλησιάζοντας στις διαβάσεις θα απορρίφθηκαν, ως φαίνεται. Κυριάρχησε η ευφάνταστη ιδέα της καθόδου φύλακα σε κάθε ισόπεδη διάβαση.
Δεκατέσσερις μήνες μετά την τραγωδία, υπογραμμίζω.
Η έννοια της ασφάλειας στη χώρα, μοιάζει με θέμα πολύ κακού ανεκδότου. Με πρωταγωνιστές έναν Έλληνα, έναν Έλληνα και έναν Έλληνα. Τα ποσοστά θα φανούν (;) στις ευρωεκλογές;