Σήμερα τρεις ευρωπαϊκές χώρες, η Ιρλανδία, η Νορβηγία και η Ισπανία, πήραν την ιστορική απόφαση να αναγνωρίσουν επίσημα το κράτος της Παλαιστίνης ενώ σύντομα θα τις ακολουθήσουν και άλλες.
Η απόφαση προκάλεσε ήδη την αντίδραση του Ισραήλ το οποίο ανακοίνωσε την ανάκληση «για διαβουλεύσεις» των πρεσβευτών της χώρας στην Ιρλανδία και τη Νορβηγία, έρχεται λίγα 24ωρα μετά την εντολή του γενικού εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου (ΔΠΔ) Καρίμ Χαν για την έκδοση ενταλμάτων σύλληψης τόσο κατά του ισραηλινού πρωθυπουργού Μπενιαμίν Νετανιάχου, όσο και κατά του ισραηλινού υπουργού Άμυνας Γιοάβ Γκάλαντ.
Με βάση αυτή την εντολή σε λίγες μέρες, 124 χώρες οι οποίες έχουν υπογράψει τον καταστατικό χάρτη του ΔΠΔ (συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας) θα καταστούν υποχρεωμένες να συλλάβουν τον Νετανιάχου σε περίπτωση που βρεθείστο έδαφός τους.
Με την Ιρλανδία, τη Νορβηγία και την Ισπανία, τα κράτη που αναγνωρίζουν την παλαιστινιακή κρατική υπόσταση ανέρχονται πλέον σε 145 από τα 193 κράτη μέλη του ΟΗΕ ενώ από τα 27 μέλη της ΕΕ μέχρι πρότινος την είχαν αναγνωρίσει η Πολωνία, η Βουλγαρία, η Ρουμανία, η Ουγγαρία, η Τσεχική Δημοκρατία, η Σλοβακία, η Σουηδία και η Κύπρος.
Ίσως πολλοί να έχουν ξεχάσει πως η ελληνική Βουλή έχει εγκρίνει ομόφωνα, από τις 22 Δεκεμβρίου του 2015 το Σχέδιο Ειδικής Απόφασης της Διαρκούς Επιτροπής Εθνικής Άμυνας και Εξωτερικών Υποθέσεων σχετικά με την αναγνώριση της Παλαιστίνης, παρουσία μάλιστα του του προέδρου της Παλαιστινιακής Αρχής, Μαχμούντ Αμπάς. Παρά το ότι η πρωτοβουλία ανήκε στον ΣΥΡΙΖΑ, η τότε κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα όπως και η επόμενη, του Κυριάκου Μητσοτάκη, ουδέποτε υλοποίησαν το Σχέδιο αναγνώρισης.
Σήμερα, υπό το βάρος των εξελίξεων, η κυβέρνηση θα πρέπει να απαντήσει στα ερωτήματα:
1. Η Ελλάδα θα προσχωρήσει στην πλειοψηφία των 145 χωρών που αναγνωρίζουν επίσημα την Παλαιστίνη (εφαρμόζοντας επιτέλους και τη σχετική απόφαση της ελληνικής Βουλής) ή θα μείνει στο περιθώριο της παγκόσμιας κοινότητας;
2. Θα αποδεχτεί την εντολή του γενικού εισαγγελέα του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου με το ενδεχόμενο να συλλάβει τον ισραηλινό πρωθυπουργό σε περίπτωση που εκείνος πατήσει ελληνικό έδαφος;
Προφανώς στα ίδια ερωτήματα θα πρέπει να απαντήσει με ξεκάθαρο τρόπο και το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης αλλά και τα υπόλοιπα κόμματα.
Η διπλωματική σιωπή και ουδετερότητα δεν είναι πάντα χρυσός. Ειδικά όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα στη σωστή ή τη λάθος πλευρά της Ιστορίας.
Κι αυτό είναι κάτι που έχει αποδείξει, με τη στάση της στο Ουκρανικό, ότι το αντιλαμβάνεται η σημερινή κυβέρνηση. Μένει να το αποδείξει και με την Παλαιστίνη…