Εν όψει ευρωεκλογών η πράσινη ατζέντα της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΕΕ) δείχνει ξεθωριασμένη.
Πολλά τα παραδείγματα, όμως πλέον πρόσφατο και εκκωφαντικό η γνωστή ΚΑΠ (Κοινή Αγροτική Πολιτική). Εκκωφαντικό παράδειγμα γιατί η προσπάθεια εφαρμογής της από την ΕΕ, ξεσήκωσε πλήθη αγροτών σε διάφορες χώρες της Ευρώπης οι οποίοι με τα τρακτέρ τους εισέβαλλαν στις Βρυξέλλες.
Τυπικό παράδειγμα αποτυχημένης Πράσινης Μετάβασης, η τελευταία ΚΑΠ, όπου οι στόχοι της για μείωση λιπασμάτων, φυτοφαρμάκων, αντιβιοτικών και γενικότερα για προσαρμογή σε μια οικολογικότερη γεωργία και κτηνοτροφία παραμένουν “κενό γράμμα” εφόσον οι εφαρμογές της ΚΑΠ σε κάθε χώρα είναι τελικά δύσκολες… στην εφαρμογή τους. Οι αλεπάλληλες αναθεωρήσεις των εφαρμογών της ΚΑΠ σε κάθε χώρα δείχνουν το μέγεθος δυσκολίας τους να εφαρμοσθούν.
Αλήθεια σε ποια “καταπράσινη” ατζέντα της ΕΕ αναφερόμαστε όταν καταργείται η στρατηγική “Από το Αγρόκτημα στο Πιάτο” που στοχεύει στην δραστική μείωση της χρήσης φυτοφαρμάκων ή όταν ανανεώνεται ο κανονισμός για την δήθεν βιώσιμη χρήση φυτοφαρμάκων ή όταν εξαιρούνται οι βιομηχανικής κλίμακας φάρμες ζώων από τις λίστες ρυπογόνων βιομηχανιών; Σε ποια πράσινη ατζέντα αναφερόμαστε όταν εγκρίνεται το “πιθανά καρκινογόνο” φυτοφάρμακο Γλυφοσάτη ή όταν προετοιμάζονται στην Ευρώπη να εγκρίνουν τα μεταλλαγμένα; Το δε Ευρωκοινοβούλιο απάλλαξε με ψηφοφορία του δεκαεπτά εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης (έκταση ίση με την Γερμανία) από περιβαλλοντικό έλεγχο, κάνοντας έτσι τους αγρότες -ιδιαίτερα τους μικρούς- ευάλωτους στις επιπτώσεις της Κλιματικής Αλλαγής καθότι τα ακραία καιρικά φαινόμενα θα στερήσουν από τους αγρότες καλλιεργήσιμη γη, δηλαδή τα μέσα βιοπορισμού τους και είναι κατανοητό ότι οι πιο μικροί θα ζημιωθούν περισσότερο-θυμηθείτε τι συνέβη στην Θεσσαλία.
Κατά συνέπεια όταν αναφερόμαστε στην αντίθεση μας στην ΚΑΠ και τις πολιτικές της δεν αντιτιθέμεθα στην πράσινη μετάβαση της ΕΕ γιατί απλούστατα αυτή υπονομεύεται από την ίδια την ΕΕ όπως αναφέρθηκε παραπάνω. Όταν στηρίζουμε τις αγροτικές κινητοποιήσεις δεν στηρίζουμε κάποια αντίθεση των αγροτών σε οικολογικά μέτρα αλλά στηρίζουμε την αντίθεση τους να εξαφανιστούν από μια αλλοπρόσαλλη πολιτική που απέχει παρασάγγας από το να είναι πράσινη. Γιατί πραγματικά οι πολιτικές που ακολουθούνται από την ΕΕ και από τις χώρες-μέλη δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις επιπτώσεις στους αγρότες που δεν έχουν καμία σχέση με τους αγροδιατροφικούς κολοσσούς και αυτοί οι αγρότες κινδυνεύουν να εξαφανιστούν.
Είναι απαραίτητο λοιπόν όταν στηρίζουμε την οποιαδήποτε πολιτική για πράσινη μετάβαση, να πρέπει να στηρίζουμε πάντοτε τρόπους που αυτή δεν θα είναι απλά δίκαιη, γιατί στον καπιταλισμό το δίκαιο είναι το δίκαιο του ισχυρότερου στην αγορά, αλλά θα πρέπει να έχει ταξικά χαρακτηριστικά, υποστηρικτικά στους ταξικά αδύναμους. Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι αυτό έχει κατανοηθεί από ένα μέρος της Αριστεράς αλλά και ιδιαίτερα από το ΜέΡΑ25 καθότι και στο προγραμματικό του σκέλος (πράσινος πυλώνας) αλλά και στην καθημερινή του έκφραση, στην Βουλή όπως και στα κινήματα, στηρίζει τα πράσινα αιτήματα (όχι στα ορυκτά καύσιμα, στροφή στις ΑΠΕ και το υδρογόνο, όχι ανεμογεννήτριες στα βουνά, μικρής κλίμακας τουρισμός, βιολογικά τρόφιμα, δικαιώματα ζώων κλπ). Άλλωστε δια στόματος Βαρουφάκη επανειλημμένα έχει ειπωθεί ότι το ΜέΡΑ25 στην προηγούμενη Βουλή ήταν το μοναδικό, κοινοβουλευτικό, πράσινο κόμμα.
Χαραλαμπάκης Γιάννης
μέλος του τομέα Περιβάλλοντος Ενέργειας και Δημόσιου Χώρου
ΜέΡΑ25