NewsEdit Οπόλεμος στη Γάζα έχει αναζωπυρώσει τη συζήτηση σχετικά με τον ορισμό του αντισημιτισμού, τον οποίο συχνά επικαλείται ο πρωθυπουργός του Ισραήλ, Μπένιαμιν Νετανιάχου, ως επιχείρημα απαντώντας στην κριτική που έχει δεχθεί το Ισραήλ για τις στρατιωτικές επιχειρήσεις του.
Αφού ο ανώτατος εισαγγελέας του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου ανακοίνωσε ότι ζήτησε εντάλματα σύλληψης για τον Νετανιάχου, τον υπουργό Άμυνας του Ισραήλ και ανώτατα στελέχη της Χαμάς, ο Ισραηλινός ηγέτης τον κατηγόρησε ότι είναι ένας από τους «μεγάλους αντισημίτες της σύγχρονης εποχής».
Στο ίδιο κλίμα και οι δηλώσεις του για τις φοιτητικές διαμαρτυρίες στις πανεπιστημιουπόλεις των Ηνωμένων Πολιτειών για τον πόλεμο της Γάζας, τις οποίες ο Νετανιάχου αποκάλεσε «αντισημιτικό όχλο».
Πρόκειται μόνο για δύο από τις πολλές περιπτώσεις που ο Νετανιάχου κατηγόρησε τους επικριτές του Ισραήλ για αντισημιτισμό, συγκρίνοντάς τους μάλιστα με τους χειρότερους διώκτες του εβραϊκού λαού, αναφέρει σε ανάλυσή του το Associated Press.
Ωστόσο, οι επικριτές του υποστηρίζουν ότι χρησιμοποιεί υπερβολικά τον «αντισημιτισμό» προκειμένου να προωθήσει την πολιτική του ατζέντα και να καταπνίξει ακόμη και τη νόμιμη κριτική, γεγονός που ενδεχομένως να μειώνει το νόημα του όρου σε μια εποχή που ο αντισημιτισμός αυξάνεται παγκοσμίως.
«Δεν είναι κάθε κριτική εναντίον του Ισραήλ αντισημιτική» είπε ο Τομ Σεγκέβ, Ισραηλινός ιστορικός. «Τη στιγμή που λες ότι είναι αντισημιτικό μίσος… αφαιρείς κάθε νομιμότητα από την κριτική και προσπαθείς να καταστρέψεις τη συζήτηση».
Υπήρξε μια έξαρση στα αντισημιτικά επεισόδια από τότε που η Χαμάς επιτέθηκε στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, σύμφωνα με ερευνητές με πολλούς Εβραίους στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη να δηλώνουν ότι αισθάνονται ανασφαλείς.
Ο Νετανιάχου, ο γιος ενός μελετητή του μεσαιωνικού εβραϊκού διωγμού, χρησιμοποιεί διαχρονικά τα βάσανα του εβραϊκού λαού για να εντείνει την πολιτική του ρητορική. Και σίγουρα δεν είναι ο πρώτος παγκόσμιος ηγέτης που κατηγορείται ότι χρησιμοποιεί εθνικό τραύμα για να προωθήσει πολιτικούς στόχους, αναφέρουν αναλυτές σύμφωνα με το Associated Press.
Στον αντίποδα αυτής της κριτικής, οι υποστηρικτές του Νετανιάχου υποστηρίζουν ότι ειλικρινά ανησυχεί για την ασφάλεια των Εβραίων σε όλο τον κόσμο.
Παράλληλα, ενώ ο Νετανιάχου εντείνει τη ρητορική του περί αντισημιτισμού, δέχεται επικρίσεις στο εσωτερικό για το γεγονός ότι δεν απέτρεψε την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου, αλλά και στο εξωτερικό καθ’ όλη τη διάρκεια του πολέμου για τον μεγάλο αριθμό θυμάτων μεταξύ των αμάχων.
Ο ιστορικός Σεγκέβ αναγνωρίζει ότι υπάρχει αύξηση του «βίαιου μίσους» προς το Ισραήλ και ανέφερε ότι δεν ήταν σίγουρος αν το να μιλάς εβραϊκά δημόσια ήταν ασφαλές. Ωστόσο, ο ίδιος τονίζει ότι ο Νετανιάχου από καιρό χρησιμοποιεί την κριτική κατά του Ισραήλ για το πολιτικό του όφελος, συμπεριλαμβανομένης της επίκλησης του βαθύτερου τραύματος του εβραϊκού λαού, του Ολοκαυτώματος.
Ο Νετανιάχου στο παρελθόν έχει επανειλημμένως αναφερθεί στο Ολοκαύτωμα, ενώ προσπαθούσε να κινητοποιήσει τον κόσμο ενάντια στο πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν.
Οι ισραηλινοί ηγέτες και τα μέσα ενημέρωσης της χώρας προχώρησαν επίσης σε παρόμοιες συγκρίσεις με αφορμή την επίθεση της 7ης Οκτωβρίου, χαρακτηρίζοντας τους ένοπλους της Χαμάς ως Ναζί, χρησιμοποιώντας την εβραϊκή λέξη για το Ολοκαύτωμα, Σοά, όταν αναφέρονταν στις εικόνες των καμένων σορών.
Ο Moshe Klughaft, πρώην σύμβουλος του Νετανιάχου, είπε ότι πιστεύει ότι ο Ισραηλινός ηγέτης ανησυχεί πραγματικά για τον αυξανόμενο αντισημιτισμό. «Είναι καθήκον του να καταδικάσει τον αντισημιτισμό ως πρωθυπουργός του Ισραήλ και ως επικεφαλής μιας χώρας που θεωρεί τον εαυτό της υπεύθυνο για τον παγκόσμιο Εβραϊσμό», είπε.
Πολλοί Ισραηλινοί θεωρούν τον πόλεμο στη Γάζα ως μια δίκαιη πράξη αυτοάμυνας και θεωρούν ότι η κριτική θα πρέπει να απευθύνεται στη Χαμάς καθώς ευθύνεται για την έναρξη του πολέμου, τη χρήση Παλαιστινίων αμάχων ως ανθρώπινες ασπίδες όπως και για το γεγονός ότι αρνείται να απελευθερώσει τους ομήρους.
Όταν ο Νετανιάχου κάνει λόγο για αντισημιτισμό, απευθύνεται στο ισραηλινό κοινό, είπε ο Ρουβέν Χαζάν, πολιτικός επιστήμονας στο Εβραϊκό Πανεπιστήμιο της Ιερουσαλήμ.
Ο Χαζάν είπε ότι ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε τις διαμαρτυρίες στις πανεπιστημιουπόλεις, για παράδειγμα, για να συσπειρώσει τους Ισραηλινούς σε μια στιγμή που η δημόσια υποστήριξή του είχε πέσει κατακόρυφα. Ο ίδιος ανέφερε ότι ο Νετανιάχου χρησιμοποίησε επίσης τις διαδηλώσεις ως αποδιοπομπαίο τράγο για την αποτυχία του να επιτύχει τους δύο στόχους του πολέμου: την καταστροφή της Χαμάς και την απελευθέρωση των ομήρων.