του Massimo Nava (*)
Η πολιτική μακροζωία του Βλαντίμιρ Πούτιν δεν είναι ίδια μ’ εκείνη των Προέδρων της Γαλλίας. Είχε στο παρελθόν σχέσεις με τέσσερις από αυτούς (Σιράκ, Σαρκοζί, Ολάντ και Μακρόν) και ήδη εγείρονται ερωτήματα για το διόλου απίθανο ενδεχόμενο να του σφίξει το χέρι σε δύο χρόνια η Μαρίν Λεπέν. Θριαμβεύτρια στις ευρωεκλογές, πιθανή νικήτρια στις πρόωρες βουλευτικές εκλογές στα τέλη Ιουνίου, θα διεκδικήσει κατά πάσα πιθανότητα για τρίτη φορά την Προεδρία της χώρας το 2027. Μία προοπτική που προκαλεί μεγάλη ανησυχία στη Γαλλία, αν σκεφτεί κανείς ότι ο Εθνικός Συναγερμός έχει χρηματοδοτηθεί στο παρελθόν από τη Μόσχα και ότι η Λεπέν έχει επικρίνει σφοδρά τις θέσεις του Μακρόν για τον πόλεμο στην Ουκρανία.
Ηδη, σήμερα, οι ευρωβουλευτές που εκπροσωπούν τη Γαλλία ανήκουν κατά το ήμισυ στον Εθνικό Συναγερμό. Οι σχέσεις ανάμεσα στο Κρεμλίνο και τη Γαλλία, όπως και σχεδόν όλες τις ευρωπαϊκές χώρες, είναι ψυχρές και γεμάτες ερωτηματικά, όμως τα πράγματα μπορεί να αλλάξουν. Προς το καλύτερο ή προς το χειρότερο, είναι άγνωστο. Σε κάθε περίπτωση, είναι χρήσιμο να θυμηθεί κανείς τις σχέσεις του Τσάρου της Μόσχας με τους Προέδρους της Γαλλίας.
Ο Φρανσουά Ολάντ κατάφερε μαζί με την καγκελάριο Μέρκελ να συνάψει με τον Πούτιν τις συμφωνίες του Μινσκ, που δεν είχαν καλό τέλος. Υπήρχαν, όμως, και διασκεδαστικές στιγμές στη σχέση τους, που ο Ολάντ έχει διηγηθεί στο περιοδικό Le Point. Όταν στις 11 Φεβρουαρίου του 2015, ο Σοσιαλιστής πρώην Πρόεδρος και η Μέρκελ έφτασαν στην πρωτεύουσα της Λευκορωσίας για να διαπραγματευθούν την κατάπαυση του πυρός στην ανατολική Ουκρανία, ξεκίνησε ένας μαραθώνιος συνομιλιών που κράτησε όλη τη νύχτα. Στο τέλος ο Πούτιν ρώτησε τον Ολάντ: «Πώς άντεξες;». «Εχω συνηθίσει από τα συνέδρια του Σοσιαλιστικού Κόμματος», απάντησε εκείνος.
Στις συναντήσεις του με τον Ολάντ, ο Πούτιν ήταν πάντα αποφασιστικός και αδιάλλακτος, εξηγώντας ότι η χώρα του έκανε πολλές παραχωρήσεις στη Δύση μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης. Μια μέρα πήρε ένα χαρτί και σχεδίασε έναν χάρτη της ανατολικής Ευρώπης με τους πυραύλους του ΝΑΤΟ στραμμένους κατά της Ρωσίας. «Κοίτα! Είναι εναντίον μας!».
Ο Μακρόν συνάντησε τον Πούτιν στο Κρεμλίνο στις 7 Φεβρουαρίου 2022. Στο τέλος της συνάντησης είπε: «Ο άνθρωπος που είδα δεν ήταν ο άνθρωπος που ήξερα». Ηταν η τελευταία πράξη άλλης μίας άχρηστης μεσολάβησης για την Ουκρανία.
Μία άλλη δραματική συνάντηση είχε πρωταγωνιστή τον Νικολά Σαρκοζί, τον Αύγουστο του 2008, όταν τα ρωσικά άρματα μάχης ήταν έτοιμα να εισβάλουν στη Γεωργία. Ο Σαρκοζί πήγε στη Μόσχα και βρήκε απέναντί του τον Πρόεδρο Μεντβέντεφ, αφού ο Πούτιν τότε ήταν πρωθυπουργός. Κατάφερε, όμως, να απομακρύνει την απειλή ενός πολέμου στην καρδιά της Ευρώπης. «Οι σχέσεις μεταξύ Σαρκοζί και Πούτιν χαρακτηρίζονταν από αμοιβαίο σεβασμό», λέει ο Φρανκ Λουβριέ, πρώην υπεύθυνος επικοινωνίας του Ελιζέ. «Ο Πούτιν δεν είναι διπλωμάτης, λέει αυτά που πιστεύει. Και μολονότι μοιάζει ψυχρός, είναι ένας Σλάβος που του αρέσουν οι ανθρώπινες σχέσεις», προσθέτει.
Για να βρούμε, πάντως, μία αυθεντικά εγκάρδια σχέση, θα πρέπει να γυρίσουμε στα χρόνια του Προέδρου Σιράκ και του καγκελάριου Σρέντερ. Ο Πούτιν είχε εντυπωσιαστεί από την προσωπικότητα του Σιράκ, ο οποίος είχε υποστηρίξει την ένταξη της Ρωσίας στη G7 και στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, ενώ είχε αντιταχθεί και στον πόλεμο του Ιράκ.
(*) O Μάσιμο Νάβα είναι αρθρογράφος της Corriere della Sera
(Πηγή: Corriere della Sera)