NewsEdit Σε μια νέα δημοσκόπηση της εταιρείας Ifop που δημοσιεύεται σήμερα, λιγότερο από μια εβδομάδα πριν από τον πρώτο γύρο των βουλευτικών εκλογών στη Γαλλία, το ακροδεξιό κόμμα Εθνικός Συναγερμός (RN) συγκεντρώνει το 36% των ψήφων, η συμμαχία κομμάτων της αριστεράς, το Νέο Λαϊκό Μέτωπο λαμβάνει 29,5% και η κεντρώα συμμαχία του προέδρου Εμανουέλ Μακρόν βρίσκεται στην τρίτη θέση, αποσπώντας το 20,5% των ψήφων.
Σε μια συνέντευξή του που δημοσιεύτηκε σήμερα ο πρόεδρος Μακρόν δήλωσε ότι τα προγράμματα των «δύο άκρων» οδηγούν «σε εμφύλιο πόλεμο», με τον Γάλλο πρόεδρο να κατηγορεί το ακροδεξιό κόμμα Εθνική Συσπείρωση και το αριστερό κόμμα Ανυπότακτη Γαλλία «και όσους τους ακολουθούν».
Χθες ο Μακρόν δεσμεύτηκε «να δράσει μέχρι τον Μάιο του 2027», όποτε και λήγει η θητεία του, ακόμη κι αν το πολιτικό του στρατόπεδο βρεθεί σε ευάλωτη θέση από το αποτέλεσμα των βουλευτικών εκλογών.
Για την επόμενη κρίση που μπορεί να εμφανιστεί στη ζώνη του ευρώ κάνει λόγο ο αρθρογράφος των Financial Times , Gideon Rachman σε σημερινό του άρθρο.
Σύμφωνα με το μέσο η κατάσταση της γαλλικής οικονομίας είναι πολύ άσχημη και εύθραυστη με αποτέλεσμα η παγκόσμια προσοχή να εστιάζεται στα άμεσα πολιτικά δράματα στη Γαλλία ειδικά από τη στιγμή που ο πρόεδρος Εμανουέλ Μακρόν κήρυξε πρόωρες εκλογές μετά το άσχημο αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.
«Η Ευρώπη μας είναι θνητή, μπορεί να πεθάνει, προειδοποίησε ο Εμανουέλ Μακρόν στα τέλη Απριλίου. Ποιος να ήξερε ότι μόλις λίγες εβδομάδες αργότερα ο πρόεδρος της Γαλλίας θα ξεκινούσε να αποδείξει την άποψή του, προκηρύσσοντας πρόωρες εκλογές που απειλούν να βυθίσουν ολόκληρη την ΕΕ σε μια δυνητικά θανάσιμη κρίση; Προς το παρόν, η παγκόσμια προσοχή είναι στραμμένη στα άμεσα πολιτικά δράματα στη Γαλλία», γράφουν οι FT.
Ο πρώτος γύρος των εκλογών θα διεξαχθεί στις 30 Ιουνίου. Το ακροδεξιό Rassemblement National προηγείται σήμερα στις δημοσκοπήσεις, με το Νέο Λαϊκό Μέτωπο, έναν συνασπισμό που κυριαρχείται από την άκρα αριστερά, να βρίσκεται στη δεύτερη θέση.
Στην καλύτερη περίπτωση, ένα κοινοβούλιο που θα κυριαρχείται από τα πολιτικά άκρα θα βυθίσει τη Γαλλία σε μια περίοδο παρατεταμένης αστάθειας, σημειώνουν οι FT.
Στη χειρότερη περίπτωση, θα οδηγούσε στην υιοθέτηση σπάταλων και εθνικιστικών πολιτικών που θα προκαλούσαν γρήγορα οικονομική και κοινωνική κρίση στη Γαλλία.
Μια γαλλική κατάρρευση θα γινόταν γρήγορα πρόβλημα της ΕΕ. Θα υπήρχαν δύο κύριοι μηχανισμοί μετάδοσης. Ο πρώτος είναι φορολογικός. Ο δεύτερος είναι διπλωματικός.
Η Γαλλία βρίσκεται σε οικονομικό χάος. Το δημόσιο χρέος ανέρχεται στο 110% του ΑΕΠ και η σημερινή κυβέρνηση εμφάνισε δημοσιονομικό έλλειμμα 5,5% το προηγούμενο έτος.
Τόσο η ακροδεξιά όσο και η ακροαριστερά έχουν δεσμευτεί για μεγάλες αυξήσεις δαπανών και μειώσεις φόρων που θα διογκώσουν το χρέος και το έλλειμμα, παραβιάζοντας παράλληλα τους κανόνες της ΕΕ. Ο Bruno Le Maire, υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας, έχει προειδοποιήσει ότι η νίκη ενός εκ των δύο άκρων θα μπορούσε να οδηγήσει σε κρίση χρέους στη Γαλλία και σε εποπτεία των οικονομικών της χώρας από το ΔΝΤ ή την Κομισιόν.
Ο Le Maire έφερε ως παράδειγμα την κρίση που δημιουργήθηκε όταν έφερε τον «μίνι» προϋπολογισμό η κυβέρνηση της Λιζ Τρας στη Βρετανία, για να υπογραμμίσει πόσο γρήγορα οι αγορές μπορούν να στραφούν εναντίον μιας οικονομικά απερίσκεπτης κυβέρνησης. Στην πραγματικότητα, μια γαλλική δημοσιονομική κρίση θα μπορούσε να είναι χειρότερη από το παράδειγμα της Λιζ Τρας στη Βρετανία.
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, υπήρχε ένας μηχανισμός για την απαλλαγή της πρωθυπουργού από τα καθήκοντά της γρήγορα, για την αποκατάσταση της ορθολογικής διακυβέρνησης.
Κάτι τέτοιο θα ήταν πολύ πιο δύσκολο στη Γαλλία, όπου η ακροδεξιά και η άκρα αριστερά έχουν εδραιωμένες ηγεσίες, και δεν έχουν προσεκτικούς, βασισμένους στην πραγματικότητα, πολιτικούς.
Η δεύτερη σημαντική επιπλοκή είναι ότι η Γαλλία είναι μία από τις 20 χώρες που χρησιμοποιούν το ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Τι θα συνέβαινε αν το ασφάλιστρο κινδύνου (CDS) για τα γαλλικά ομόλογα εκτοξευόταν στα ύψη; Η ΕΕ διαθέτει πλέον μηχανισμούς για να παρέμβει και να παρέμβει με αγορές ομολόγων, αναφέρουν οι FT.
Αλλά θα ήταν πρόθυμες οι Βρυξέλλες ή το Βερολίνο να συμφωνήσουν σε μια τέτοια κίνηση, αν η κρίση είχε προκληθεί από μη χρηματοδοτούμενες γαλλικές δεσμεύσεις δαπανών; Η γερμανική κυβέρνηση αγωνίζεται σήμερα να βρει εξοικονομήσεις δισεκατομμυρίων δολαρίων στον δικό της εθνικό προϋπολογισμό. Γιατί να συναινέσει σε μια διάσωση για μια σπάταλη Γαλλία; διερωτώνται.
Η γαλλική ακροδεξιά και η ακροαριστερά είναι επίσης βαθιά ευρωσκεπτικιστές – και ήδη καταφέρονται εναντίον των ντιρεκτίβων των Βρυξελλών και εκφράζουν εχθρότητα προς τη Γερμανία.
Το προεκλογικό πρόγραμμα του RN κάνει λόγο για «βαθιά και ασυμβίβαστη απόκλιση» μεταξύ των κοσμοθεωριών της Γαλλίας και της Γερμανίας. Ο Μπαρντελά, ο οποίος είναι πιθανό να είναι ο υποψήφιος πρωθυπουργός του RN, απείλησε πρόσφατα να μειώσει τη συνεισφορά της Γαλλίας στον προϋπολογισμό της ΕΕ κατά 2 έως 3 δισ. ευρώ ετησίως.
Η ελληνική κρίση χρέους
Σύμφωνα με τους FT, κατά τη διάρκεια της ελληνικής κρίσης χρέους, η οποία διήρκεσε περίπου μια δεκαετία, η περιφρόνηση της ΕΕ από την Αθήνα έδωσε τη θέση της στην απειλή εκδίωξης της Ελλάδας από το ευρώ – μια κίνηση που θα είχε καταστρέψει την αξία των ελληνικών αποταμιεύσεων.
Αλλά η αποπομπή της Γαλλίας από το ευρώ -ή της ίδιας της ΕΕ- είναι σχεδόν αδιανόητη. Ολόκληρο το ευρωπαϊκό σχέδιο έχει οικοδομηθεί γύρω από τον γαλλογερμανικό άξονα από τη δεκαετία του 1950.
Είναι πολύ πιο πιθανό η Γαλλία να παραμείνει στην ΕΕ και το ενιαίο νόμισμα, αλλά να λειτουργήσει ως ολετήρας. Αυτό θα κατέστρεφε την ευρωπαϊκή συνοχή και σταθερότητα, σε μια εποχή που η ΕΕ αγωνίζεται να συσπειρωθεί μπροστά στην απειλή της Ρωσίας.
Αν ο Μακρόν δεν παραιτηθεί (κάτι που φαίνεται απίθανο), θα συνεχίσει να εκπροσωπεί τη Γαλλία στις διεθνείς συνόδους κορυφής και στις συνεδριάσεις της ΕΕ. Όμως, εκτός αν υπάρξει κάποια αλλαγή στις δημοσκοπήσεις της τελευταίας στιγμής, ο Γάλλος πρόεδρος είναι πιθανό να βγει από αυτές τις εκλογές ως μια σοβαρά «πληγωμενη» προσωπικότητα, χωρίς ισχύ.
Αλλά ο συνολικός αντίκτυπος στην Ευρώπη μιας μειωμένης και θυμωμένης Γαλλίας θα είναι ζοφερός. Τα αρχικά ένστικτα του RN θα ήταν να αντιπαρατεθεί με τις Βρυξέλλες στο όνομα της γαλλικής κυριαρχίας. Αλλά οι ηγέτες της ακροδεξιάς έχουν δείξει κάποια επίγνωση τα τελευταία χρόνια ότι ο σκληρός ευρωσκεπτικισμός μπορεί να τρομάξει και να αποξενώσει τους ψηφοφόρους και τις αγορές.
Εξάλλου, όπως σημειώνουν οι FT, μετά την ήττα στις προεδρικές εκλογές του 2017, το RN εγκατέλειψε αθόρυβα τη συζήτηση για έξοδο από το ευρώ.
Μια οικονομική κρίση – σε συνδυασμό με μια αντιπαράθεση με τις Βρυξέλλες και το Βερολίνο – θα μπορούσε να οδηγήσει το RN να επαναπαυθεί στα εθνικιστικά και συγκρουσιακά του ένστικτα. Εναλλακτικά, η πραγματικότητα της διακυβέρνησης θα μπορούσε να το αναγκάσει να συμμορφωθεί με την ΕΕ.
Όσοι έχουν μακρά μνήμη μπορούν να θυμηθούν την οικονομική κρίση στη Γαλλία στις αρχές της δεκαετίας του 1980, όταν μια σοσιαλιστική κυβέρνηση προσπάθησε να εφαρμόσει μια ριζοσπαστική, αριστερή ατζέντα. Αυτή η κρίση οδήγησε τελικά στην άνοδο του Ζακ Ντελόρ, πρώτα ως υπουργού Οικονομικών της Γαλλίας και στη συνέχεια ως προέδρου της Κομισιόν.
Στις Βρυξέλλες, ο Delors προώθησε μεταρρυθμίσεις για την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και την έναρξη του ενιαίου νομίσματος. Η ιστορία είναι απίθανο να επαναληφθεί. Αλλά η εμπειρία δεκαετιών υποδηλώνει ότι είναι λάθος να ποντάρουμε ενάντια στην ικανότητα της ΕΕ να ξεπεράσει απειλές που μοιάζουν θανάσιμες, καταλήγουν οι Financial Times.
Μπαρντελά: Aπειλή μεν για την Ευρώπης η Ρωσία, αλλά αν εκλεγεί δεν θα στείλει στρατιώτες στην Ουκρανία-Όχι, τώρα, στην αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους
“Είμαστε έτοιμοι” να κυβερνήσουμε, διαβεβαίωσε σήμερα ο αρχηγός του ακροδεξιού κόμματος της Γαλλίας “Εθνικός Συναγερμός” (RN), ο Ζορντάν Μπαρντελά, κατά τη διάρκεια παρουσίασης του προγράμματός του για τις βουλευτικές εκλογές στο Παρίσι.
«Ο Εθνικός Συναγερμός είναι σήμερα το μόνο κίνημα που μπορεί άμεσα και ρεαλιστικά να υλοποιήσει τις προσδοκίες που έχουν εκφράσει ξεκάθαρα οι Γάλλοι. Με δύο λέξεις ‘Είμαστε έτοιμοι’ », είπε ο Μπαρντελά που φιλοδοξεί να γίνει πρωθυπουργός εάν λάβει την απόλυτη πλειοψηφία στις εκλογές στις 30 Ιουνίου και 7 Ιουλίου.
Όπως είπε ο ίδιος, το κόμμα του θα προσπαθήσει σκληρά να εξασφαλίσει μια μείωση της γαλλικής συνεισφοράς στον προϋπολογισμό της ΕΕ σε περίπτωση που κερδίσει στις εκλογές.
“Η Γερμανία πρόσφατα εξασφάλισε μια έκπτωση μέσω διαπραγματεύσεων”, είπε στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου και πρόσθεσε ότι θα ήθελε κάτι ανάλογο και για τη Γαλλία.
Ο Μπαρντελά χαρακτήρισε τη Ρωσία απειλή για την ασφάλεια της Ευρώπης και είπε ότι θα είναι “υπερβολικά επιφυλακτικός” σε σχέση με την ανάμειξη της Μόσχας στις εσωτερικές υποθέσεις της Γαλλίας και ότι, αν εκλεγεί, θα διατηρήσει την υποστήριξη της Γαλλίας στην Ουκρανία, αλλά δεν θα στείλει εκεί ούτε γαλλικά στρατεύματα ούτε πυραύους μεγάλου βεληνεκούς.
«Ενώ είμαι υπέρ της συνέχισης της υποστήριξης υλικοτεχνικού και αμυντικού εξοπλισμού για την Ουκρανία, η κόκκινη γραμμή παραμένει όσον αφορά την αποστολή ιδίως πυραύλων μεγάλου βεληνεκούς ή στρατιωτικού εξοπλισμού που θα μπορούσε να έχει τις συνέπειες μιας κλιμάκωσης, δηλαδή εξοπλισμού που θα μπορούσε να πλήξει άμεσα τις ρωσικές πόλεις, γιατί πιστεύω ότι αυτό θα δημιουργούσε πρώτα απ’ όλα τις συνθήκες για εμπλοκή της Γαλλίας στον πόλεμο και τις προϋποθέσεις για μια κλιμάκωση απέναντι σε μια δύναμη που είναι πυρηνική δύναμη», είπε.
Ο Μπαρντελά διαβεβαίωσε επίσης ότι θα βρίσκεται σε «εγρήγορση» απέναντι σε «απόπειρες παρέμβασης της Ρωσίας». «Θεωρώ ότι η Ρωσία είναι μια πολυδιάστατη απειλή τόσο για τη Γαλλία όσο και για την Ευρώπη», είπε.
Εξέφρασε τη λύπη του που «η Ρωσία αμφισβητεί τα γαλλικά συμφέροντα» σε «ζώνες ιστορικής επιρροής στην Αφρική», στη Μαύρη Θάλασσα ή ακόμα και στα Υπερπόντια Εδάφη.
«Θα είμαι εξαιρετικά προσεκτικός απέναντι σε απόπειρες παρέμβασης από τη Ρωσία, αλλά και από όλα τα κράτη και όλες τις δυνάμεις στον κόσμο», υποσχέθηκε.
Σε ό,τι αφορά την κατάσταση στη Μέση Ανατολή, ο Μπαρντελά τάχθηκε επί του παρόντος κατά της αναγνώρισης ενός παλαιστινιακού κράτους, πιστεύοντας ότι κάτι τέτοιο «θα αναγνώριζε την τρομοκρατία» μετά τις αιματηρές επιθέσεις της Χαμάς στο Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου, οι οποίες προκάλεσαν τη στρατιωτική απάντηση του Ισραήλ.
«Δεν λέω ότι αυτό δεν πρέπει να παραμείνει στον ορίζοντα, αλλά η αναγνώριση ενός παλαιστινιακού κράτους αυτή τη στιγμή θα σήμαινε αναγνώριση της τρομοκρατίας. Αυτό θα έδινε πολιτική νομιμοποίηση σε μια οργάνωση που προβλέπει στο καταστατικό της την καταστροφή του κράτους του Ισραήλ», πρόσθεσε, αναφερόμενος στη Χαμάς.
Η προεκλογική εκστρατεία στη Γαλλία εισήλθε σήμερα στην τελευταία της εβδομάδα.