Το σημερινό πολιτικό σκηνικό δεν αφήνει περιθώρια εφησυχασμού ακόμα και στον πιο αδιάφορο πολίτη της χώρας.
Γράφει η Φωτεινή Τομαή*
Το μεν κυβερνών κόμμα, λαβωμένο μετά τις τελευταίες απώλειες της εκλογικής του δύναμης, υφίσταται μεγάλες πιέσεις στο εσωτερικό του και είναι πολλά τα σημάδια που δείχνουν ότι κάτι μικρό χρειάζεται ως αφορμή προκειμένου να γίνει ορατή η διαμάχη στους κόλπους του για τις επιλογές χάραξης της πολιτικής και των προσώπων που ο πρωθυπουργός έχει κάνει μέχρι σήμερα, την ίδια στιγμή που η μείζων αντιπολίτευση εμφανίζει καθημερινά συμπτώματα ακραίας ανευθυνότητας.
Δεν υπάρχει αμφιβολία πως τη μεγαλύτερη ανησυχία προκαλεί η στάση της αντιπολίτευσης. Στο μεν ΠΑΣΟΚ- ΚΙΝΑΛ αρνούνται να δουν κατάματα την πραγματικότητα, ότι δεν αρέσουν πια και κάθε προσπάθεια ανάνηψης οδηγεί ταχύτερα στον θάνατο, στον δε ΣΥΡΙΖΑ νέες κωμικοτραγικές καταστάσεις καθημερινά επί σκηνής προσθέτουν νέα ερωτήματα : ποιος έφερε και με ποιον σκοπό τον ανεκδιήγητο αρχηγό του στη ζωή μας για να τον κάνει με τις ανεκδιήγητες ιδιοτροπίες του πρωταγωνιστή της καθημερινότητάς μας.
Στο κάδρο και οι καθηγητάδες που με ανακοίνωσή τους ζητούν σύγκλιση των δυνάμεων της Κεντροαριστεράς σε κόμμα. Είναι σαν να τσακώνονται σε έναν καυγά μεταξύ τους δύο και κάποιος τους στέλνει άλλους σαράντα δύο!
Τα πράγματα θα μπορούσαν να γίνουν πιο απλά εάν στο ΠΑΣΟΚ καταλάβαιναν πως το κόμμα έκλεισε τον ιστορικό του τίτλο και δεν του πρέπει να ευτελίζει την ιστορία και τον ιδρυτή του, στη δε κατ’ όνομα Αριστερά να βρει νέο όνομα, νέο αρχηγό και νέο σχήμα που να μπορεί να αντιμετωπίσει τις σημερινές παγκόσμιες προκλήσεις.
Κι ας μην ξεχνάμε πως τον τελευταίο ρόλο τον έχει η Ιστορία. Στην αρχαία Ρώμη την ιδιότητά της αυτή την είχαν αναγάγει σε θεσμό. Αν κάποιον αυτοκράτορα τον έκριναν για τις πράξεις του εχθρό, hostis, τον εξόντωναν φυσικά και ηθικά σκοτώνοντας τη μνήμη του με την damnatio memoriae, που σήμαινε πως καταργούσαν κάθε του νόμο και αφαιρούσαν το όνομά του από παντού. Στη δική μας περίπτωση, θα έπρεπε να συμπεριληφθεί και η μνήμη των ηθικών αυτουργών εκείνων που εισήγαγαν την αριστερή εκδοχή από το εξωτερικό για να πάρουν εκδίκηση από όσους υποκίνησαν την πτώση τους και το μόνο που πέτυχαν ήταν να ρίχνουν φωτιά στην πολιτική σκηνή της χώρας.
Υπάρχει κι άλλη λύση, όμως. Μιας και έγινε λόγος για την αρχαία Ρώμη, ας μάθουν κι αυτό : όταν με το λάθος των αυτοκρατόρων της ύστερης περιόδου επιτράπηκε σε Γαλάτες και άλλα βάρβαρα φύλα μεταναστών να εγκατασταθούν στη ρωμαϊκή επικράτεια κι αυτοί με το πέρασμα του χρόνου βρέθηκαν να έχουν το πάνω χέρι οδηγώντας σε αναρχία, οι πραιτοριανοί έβγαλαν το ρωμαϊκό κράτος σε… δημοπρασία και από τους δύο που το διεκδίκησαν νικητής βγήκε εκείνος που προσέφερε το μεγαλύτερο τίμημα στην Πραιτοριανή Φρουρά. Ας τον παίξουν στα ζάρια, λοιπόν, τον ΣΥΡΙΖΑ οι δύο τους, για να ησυχάσουμε. Μαύρα ταμεία υπάρχουν, έτσι δεν είπαν ;
*Φωτεινή Τομαή– πρεσβευτής και ιστορικός