NewsEdit Για τι εξελίξεις στο χώρο του ΠΑΣΟΚ και το μέλλον της Κεντροαριστεράς μίλησε στην ΕΡΤ ο πρώην υπουργός Νίκος Χριστοδουλάκης.
Σε ερώτηση αν θεωρεί ένδειξη του μεγέθους των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το κόμμα το γεγονός ότι πολλά από τα ιστορικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ κάνουν τοποθετήσεις το τελευταίο διάστημα ανέφερε ότι «εγώ θα έλεγα ότι είναι ένδειξη της έγνοιας που έχουν για την πορεία του ΠΑΣΟΚ και της ανησυχίας που έχουν μήπως υποστεί μία ανήκεστο βλάβη με τις πολλές φορές ανώφελες συγκρούσεις, οι οποίες λαμβάνουν χώρα και εν όψει μάλιστα των μεγάλων αναγκών που έχει η χώρα από μια υπεύθυνη πολιτική φωνή και από συγκεκριμένες προτάσεις.
»Έτσι βλέπω κι εγώ με πολύ ενδιαφέρον και χαρά θα πρέπει να πω μια σειρά από στελέχη της γενιάς μου, αν σας αρέσει αυτή η έκφραση, να βγαίνουν, να λένε, να μιλάνε για την ανάγκη ενότητας του ΠΑΣΟΚ και είτε άμεσα είτε έμμεσα να συστήνουν μια αυτοσυγκράτηση και μια περίσκεψη όταν ασχολούνται οι νεότεροι με τα ζητήματα ηγεσίας, θέσεων, παρουσίας και ούτω καθεξής».
Σε άλλο σημείο ανέφερε «[…] πιστεύω ότι υπάρχει μια αμφισβήτηση. Εγώ δεν το θεωρώ κακό να υπάρχει μια σοβαρή, συστηματική κριτική σκέψη απέναντι στις ηγεσίες, οποιεσδήποτε και να είναι αυτές[…] Και είναι φυσικό αρκετά στελέχη να σκέφτονται ότι ενδεχομένως με μια αλλαγή ηγεσίας το κόμμα θα πήγαινε καλύτερα. Εγώ θεωρώ ότι αυτές οι σκέψεις είναι θεμιτές μεν, αλλά δεν ανταποκρίνονται και στις δυνατότητες αλλά και στις ανάγκες της παρούσας ιστορικής συγκυρίας.
Για δύο λόγους. Πρώτος λόγος είναι ότι το ΠΑΣΟΚ πήγε σχετικά καλύτερα απ’ ό, τι πολλοί νομίζουν. Θεωρώ ότι πήγε καλύτερα απ’ όλα τα άλλα κόμματα, τα οποία φαίνεται να έχουν και αυτά προβλήματα, αλλά όχι τόσο μεγάλα.
Και το δεύτερο είναι ότι δεν έχει υποστεί μέχρι τώρα δεν έχει ζυμωθεί μια εναλλακτική πρόταση είτε μέσα στο ΠΑΣΟΚ, είτε έξω από το ΠΑΣΟΚ σε προγραμματικές βάσεις. Κι έτσι αυτό το οποίο γίνεται τώρα εμφανίζεται σαν μια διαπάλη στελεχών, δηλώσεων, ατάκας και ούτω καθεξής[…]».
Πρόσθεσε « φυσικά υπάρχουν ευθύνες και πιστεύω ότι υπήρξαν και αστοχίες και έλλειψη σχεδιασμού σε ορισμένα κεντρικά ζητήματα. Και γι’ αυτό το αποτέλεσμα ήταν μεν ένα αποτέλεσμα το οποίο διέσωσε το πρόσωπο της παράταξης, δεν το πλησίασε όμως στο στόχο ο οποίος είχε τεθεί. Αναμφισβήτητα δεν υπάρχει καμία αμφιβολία γι’ αυτό. Αυτό δε σημαίνει όμως ότι από την επομένη θα μπούμε σε ένα χορό καταστροφικό, ο οποίος θα καταλήγει να ρίχνουμε στον γκρεμό όσοι νομίζουμε ότι φταίνε.
»Θέλει μια περίσκεψη, μια ανάλυση και να δούμε πώς θα σχεδιάσουμε καλύτερα το μέλλον και κυρίως πώς θα μπουν κανόνες στη λειτουργία του κόμματος, έτσι ώστε να αποφευχθούν τα λάθη ή αρκετά λάθη από αυτά τα οποία έγινε στις ευρωεκλογές και προγενέστερα, όπως για παράδειγμα η επιλογή των στελεχών των υποψηφίων».
«[…] όταν υπάρξει μια αμφισβήτηση της ηγεσίας ή της ηγετικής ομάδας, όσο ταχύτερα λυθεί με δημοκρατικές διαδικασίες και επαναβάπτιση της εμπιστοσύνης της βάσης προς την ηγεσία, τόσο ευκολότερα θα ξεπεραστεί η οποιαδήποτε κρίση. Πιστεύω δηλαδή ότι αν αναβληθεί για ένα πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, το μόνο το οποίο θα κάνει είναι ότι θα δώσει λαβή σε περαιτέρω τριβές. Εάν πάλι γίνει μέσα στον Ιούλιο, θα είναι και αυτό πολύ βιαστικό[…]
»Πιστεύω ότι άμα γίνει μια προγραμματισμένη εκλογική διαδικασία το φθινόπωρο, η οποία θα συνοδεύεται και από μια επεξεργασία θέσεων, γιατί ακόμα και το πρόγραμμα το οποίο έχουμε, το οποίο θεωρώ ότι είναι σε μια αρκετά επίκαιρη μορφή, αλλά παρόλα αυτά πάλι θέλει εξειδίκευση και προσαρμογή, πιστεύω ότι θα μπορούσε μέχρι τέλος του έτους, συγκεκριμένα πριν το Δεκέμβριο ίσως, να είχε τελειώσει και να έχει κλείσει αυτό το θέμα της αμφισβήτησης και να μπορέσει το ΠΑΣΟΚ με το νέο έτος να αντιμετωπίσει τις προκλήσεις που έρχονται, οι οποίες θα είναι αρκετές, τουλάχιστο τρεις.
»Πρώτα απ’ όλα θα είναι οι προτεραιότητες οι οποίες θα τεθούν από τη νέα ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε πολλά επίπεδα από το ουκρανικό, το Μεσανατολικό, την πράσινη μετάβαση και ούτω καθεξής. Δεύτερον, τα ζητήματα της ακρίβειας και πώς αυτά θα αντιμετωπιστούν. Διότι κατά πάσα πιθανότητα και σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις, θα είναι χειρότερο το πρόβλημα από ότι είναι σήμερα. Και τρίτον, επίσης το ενδεχόμενο των εκλογών, το οποίο μπορεί να προκύψει ανά πάσα στιγμή από του χρόνου και μετά, πράγμα το οποίο θα πρέπει να βρει το ΠΑΣΟΚ πανέτοιμο και χωρίς μια τάση να τρώγεται μεταξύ του και να εσωτερικεύει τα προβλήματα» είπε ακόμα ο κ. Χριστοδουλάκης.
«Δε νομίζω με κανέναν τρόπο ότι θα πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις κομμάτων»
Μιλώντας για το μέλλον της Κεντροαριστεράς και το πώς θα αντιμετωπίσει τη Νέα Δημοκρατία σημείωσε «καταρχήν έχω την αίσθηση ότι στα ξαφνικά πέσαμε βαθιά σε μια συζήτηση περί συνένωσης Κεντροαριστεράς, χωρίς να υπάρχει η παραμικρή προεργασία ή ένας πρώην ιδεασμός των πολιτών και των μελών των κομμάτων προς μια τέτοια κατεύθυνση.
Προέκυψε ξαφνικά την επομένη των εκλογών, χωρίς καμία προγενέστερη διαδικασία[…]
»Και θεωρώ ότι οι συνθήκες δεν είναι καθόλου μα καθόλου ώριμες να οδηγηθούμε σε μια τέτοια εξέλιξη, διότι έχουμε δύο κόμματα, τα κυριότερα εν πάση περιπτώσει το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία μέχρι τώρα βαδίζουν σε διαφορετικές πορείες και τροχιές από άποψη προγραμματικών θέσεων, ιδεολογίας, συμπεριφορών και ούτω καθεξής. Προφανώς υπάρχουν ομοιότητες, αλλά το βασικότερο είναι ένα διαφορετικό προφίλ συμπεριφοράς και ένα διαφορετικό μοντέλο πολιτικής δραστηριοποίησης.
»Λοιπόν, αυτό το οποίο πιστεύω είναι ότι μπορούμε να έχουμε συνεργασίες, μπορούμε να κάνουμε συμμαχίες επί συγκεκριμένων θεμάτων, αλλά δε νομίζω με κανέναν τρόπο ότι θα πρέπει να γίνουν συγχωνεύσεις κομμάτων. Η συγχώνευση κομμάτων είναι κάτι πάρα πολύ δύσκολο. Συνήθως δεν πετυχαίνουν και οδηγούν σε αποτυχία πολύ σύντομα».
«Εγώ πιστεύω ότι αυτό το οποίο έχουν καθήκον τα κόμματα να κάνουν και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, είναι να ξεκαθαρίσουν τις θέσεις που έχουν, έτσι ώστε οποτεδήποτε υπάρξει δυνατότητα συνεργασιών και συμμαχιών να συμπράξουν.
Αυτό δε σημαίνει καθόλου ότι θα χάσουν την αυτονομία τους σαν κόμματα» είπε χαρακτηριστικά ενώ πρόσθεσε « Και πιστεύω αυτό το οποίο ελέχθη από πλευράς ΣΥΡΙΖΑ νομίζω, να έχουμε κοινά ψηφοδέλτια σε εκλογές ούτε αυτό πρόκειται να δουλέψει. Αυτό έχει γίνει το 1974 με την Ενωμένη Αριστερά, επειδή έτυχε να λάβω μέρος σε εκείνη την προεκλογική εκστρατεία θυμάμαι το μένος με το οποίο το ένα κόμμα της Αριστεράς χτυπιόταν με το άλλο κόμμα της Αριστεράς για το ποιος υποψήφιος θα βγει μπροστά με σταυρούς και ούτω καθεξής. Και γι’ αυτό άλλωστε πήγε τόσο πολύ χαμηλά»