NewsEdit Του Χάρη Τσιόκα *
Πριν καν συμπληρωθεί μήνας από την ημέρα διεξαγωγής των εκλογών βιώνουμε μιαν αντίφαση. Ενώ οι πολίτες με την στάση και τις επιλογές τους χτύπησαν τον κώδωνα του κινδύνου στα κόμματα να αναμετρηθούν με προτάσεις διεξόδου στα προβλήματα που τους αφορούν, στους χώρους τους εντείνονται διεργασίες με θέματα εσωστρέφειας, κοινωνικά αδιάφορες .
Η κοινωνία έδειξε το δάσος και οι γραφειοκρατικές ομάδες βλέπουν το δένδρο της επιβίωσης τους.
Πρέπει λοιπόν να εκπέμψουμε σεβασμό και αλληλεγγύη και συστράτευση με όσους συνεχίζουν πιστεύουν ότι τα κόμματα πρέπει να υπάρχουν για να μετασχηματίζουν κοινωνικές ανάγκες σε τεκμηριωμένα προγράμματα διεξόδου!
Αυτή ήταν διαχρονικά η παρακαταθήκη των προοδευτικών πολιτικών σχηματισμών.
Δυστυχώς, όμως παρά το έντονα κοινωνικό μήνυμα οι διεργασίες και οι προτάσεις ορισμένων κομματικών ηγεσιών παραβλέπουν το γεγονός ότι:
– εκλογές χαρακτηρίστηκαν από το υψηλό ποσοστό της αποχής, την ηχηρή απόρριψη των πολιτικών της κυβέρνησης αλλά και από την αδυναμία των κομμάτων του προοδευτικού τόξου να αναδείξουν αξιόπιστο εναλλακτικό δρόμο διακυβέρνησης .
-ότι καταγράφηκε με μελανά χρώματα η αναντιστοιχία κοινωνικής και πολιτικής αντιπολίτευσης.
Παραβλέπουν τον κίνδυνο των επιπτώσεων στη λειτουργία της ίδιας της δημοκρατίας.
Και αυτό γιατί, στις απρόβλεπτα χρονικά επόμενες εθνικές εκλογές, για να έχει ο πολίτης ενεργό ρόλο και να επιστρέψει στην κάλπη θα πρέπει να αισθανθεί ότι αναμετρούνται εναλλακτικά προγράμματα διακυβέρνησης που αφορούν τα προβλήματα του!
Ότι υπάρχουν προτάσεις που εκφράζουν υπαρκτές κοινωνικές και πολιτικές εν δυνάμει πλειοψηφίες που ανταγωνίζονται!
Με απλά λόγια πρέπει να νοιώσει ότι οι διεργασίες τον καθιστούν ρυθμιστή.
Δεν απασχολεί την κοινωνία ποιος θα είναι …δεύτερο τρίτος!!!!!
Ο Αλέξης Τσίπρας συμπυκνώνοντας τα μηνύματα των συζητήσεων που αναπτύχθηκαν κατά την διάρκεια των εργασιών του ινστιτούτου με σαφήνεια διατύπωσε την άποψη ότι: «Οι εξελίξεις, τα εκλογικά μαθηματικά, οι πιεστικές ανάγκες της κοινωνίας επιβάλλουν, πρώτον, να διαγνώσουμε με ψυχραιμία και χωρίς ωραιοποιήσεις την πραγματικότητα. Και στην προσπάθεια να την αλλάξουμε προς όφελος της προόδου να δώσουμε περισσότερο χώρο στο «μαζί».
Κάτι αντίστοιχο στην παρέμβαση του είπε και ο Γ. Παπανδρέου.
Αυτό όμως σημαίνει πως οι υφιστάμενοι πολιτικοί σχηματισμοί του προοδευτικού χώρου πρέπει να ξεφύγουν από τις μικροκομματικές περιχαρακώσεις που διαιρούν!
Να ξεφύγουν από την διοργάνωση συνεδρίων που υπηρετούν την επιβίωση η τον ανταγωνισμό κομματικών γραφειοκρατιών.
Χρειάζεται λοιπόν ένας άλλος οδικός χάρτης που δεν θα παραπέμπει στα εσωστρεφή συνέδρια αλλά θα καθιστά τους πολίτες ενεργούς και συνεπισπεύδοντες στην ανασυγκρότηση προοδευτικής πλειοψηφίας.
Συμβολή λοιπόν στη προγραμματική ενότητα για θέματα που αφορούν την παραγωγική και κοινωνική βάση της χώρας. Το ρόλο της χώρας στο νέο περιβάλλον!
Ανασύνθεση του προοδευτικού χώρου σε τροχιά Προοδευτικής πλειοψηφίας με προγραμματική ενότητα είναι το ζητούμενο.
Με επιλογή συντονισμού αυτής της προσπάθειας από όργανο που θα διαμορφωθεί με ενεργό συμμέτοχο της κοινωνίας.
Αυτόν το δρόμο καλούμαστε να ανοίξουμε και γι’ αυτό κρίνεται ο δημόσιος λόγος μας και οι …υπογραφές μας!
Αν όντως θέλουμε να μη γίνουμε μειοψηφικό άλλοθι διαμαρτυρίας σε εσωκομματικές διεργασίες μετάλλαξης
Η μεταπολίτευση παρέδωσε στο πολιτικό σύστημα μια παρακαταθήκη οξυγόνου δημοκρατίας διαμορφώνοντας ένα πολιτικό σύστημα με αντιπαράθεση εναλλακτικών κομμάτων διακυβέρνησης. Γεγονός που έδινε δύναμη στον πολίτη να επηρεάζει εξελίξεις.
Ο κατακερματισμός του προοδευτικού χώρου, οι άγονοι και αποπροσανατολιστικοί εμφύλιοι είναι τώρα η ώρα, αν θέλουμε να σεβαστούμε το μήνυμα των πολιτών και να μη γινόμαστε ευχάριστοι μόνο στις ηγεσίες, να αντικατασταθούν με πρωτοβουλίες προγραμματικής συνάντησης των δυνάμεων του προοδευτικού χώρο! Δίνοντας πρωταγωνιστικό ρόλο στην κοινωνία, δηλ. στους πολίτες, να επιλέξουν το σχήμα συντονισμού .
Επαναλαμβάνω πως η προκήρυξη των εθνικών εκλογών για παρά πολλούς λόγους μπορεί να γίνει σε απρόβλεπτο χρόνο και ως εκ τούτου ο προοδευτικός χώρος πρέπει να μετακινηθεί από το φιλάρεσκο και ιδιοτελές «πήγαμε καλά στο μέλλον!!! Θα πάμε καλλίτερα», στο προχωράμε τώρα μαζί!
Με ευγενή άμιλλα μονομέτωπο αγώνα και το λαό συμμέτοχο!
Στη θέση των κλειστών συνεδρίων που αποτυπώνουν αγωνίες εσωκομματικών συσχετισμών και ρόλων είναι η ώρα να δοθεί ρόλος και ψήφος σε κάθε πολίτη που αυτοπροσδιορίζεται να επιλέξει την εναλλακτική διακυβέρνηση με προγραμματική ενότητα. Γι’ αυτό χρειάζονται δράσεις ευγενούς άμιλλας των προοδευτικών κομμάτων για τη συμβολή στον κοινό στόχο προοδευτικής διακυβέρνησης. Μόνος δεν μπορεί κανένας!
Η πρόταση αυτή σε καμία περίπτωση δεν ακυρώνει την πολιτική αυτονομία και την οργανωτική αυτοτέλεια, τις λειτουργίες των σημερινών κομμάτων. Όμως προσανατολίζει τα στελέχη και τις ηγεσίες να δώσουν την μάχη σε μονομέτωπο αντινεοφιλελεύθερο αγώνα.
Υπάρχει η εμπειρία και έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία μοντέλα που ανταποκρίνονται και στις πρόνοιες του εκλογικού νόμου χωρίς να καταργούνται τα υφιστάμενα κόμματα.
Έτσι όμως η κοινωνία των πολιτών θα φύγει από τον καναπέ και θα γίνει συνδιαμορφωτής της λύσης.
Τώρα συνεπώς είναι η ώρα των μεγάλων συνθέσεων, των υπερβάσεων των αντιθέσεων του χθες. Πρέπει να αποφευχθούν τα λάθη και οι παραλήψεις .
Αυτές τις μέρες και με αφορμή δημοσκοπικές καταγραφές που υπογραμμίζουν την θέληση των πολιτών για τη μεγάλη προγραμματική συνάντηση των προοδευτικών δυνάμεων ορισμένες κομματικές ηγεσίες επιχειρούν να περιορίσουν το ζητούμενο σε κοινές κοινοβουλευτικές η κοινωνικές δράσεις αντιπολίτευσης. Θέλουν να ξεπεράσουν το επίδικο που ζητά ο κόσμος και είναι η προγραμματική πρόταση διακυβέρνησης του προοδευτικού χώρου.
Είναι λάθος και η κοινωνία θα αδιαφορήσει. Πρέπει όλα τα στελέχη με κοινωνικό συντονισμό να τεθούν στη διάθεση της μεγάλης προσπάθειας πολιτικής αλλαγής.
Ο ρόλος λοιπόν και ο λόγος στη κοινωνία και όχι σε κλειστού τύπου διαδικασίες εξουσιοδότησης και εσωκομματικών συσχετισμών που στέλνουν πολίτες στην απόσυρση.
Ας αναλάβουμε τις ευθύνες μας γινόμενοι χρήσιμοι και όχι ευχάριστοι .Προφανώς οι σκέψεις αυτές μπορούν να αντικατασταθούν από καλύτερες.
Καμία αντίρρηση αν ο λόγος της προοδευτικής πλειοψηφίας δίνεται στην κοινωνία και όχι σε συναλλαγές «εκπροσώπων».
Η πιο μεγάλη ώρα είναι τώρα και το δίλημμα είναι: Θα γίνουμε μειοψηφικό άλλοθι σε εσωκομματικές διεργασίες μετάλλαξης ή πρωταγωνιστές σε διεργασίες συνάντησης του προοδευτικού χώρου με προγραμματική ενότητα διακυβέρνησης.
*π. βουλευτής, μέλος ΚΕ ΣΥΡΙΖΑ