ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ Η εικόνα των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης σήμερα είναι αποκαλυπτική:
Γαλλία: Σύμφωνα με στοιχεία που έδωσε στη δημοσιότητα το Εθνικό Συμβούλιο Δικαστικών Διαχειριστών και Επιμελητών της Γαλλίας (CNAJMJ) το πρώτο εξάμηνο ο αριθμός των επιχειρήσεων που χρεοκόπησαν αυξήθηκαν κατά 18% συγκριτικά με το αντίστοιχο χρονικό διάστημα του 2023 και πλησίασαν τις 33.500. Οι ειδικοί θεωρούν ότι απειλούνται περί τις 102.500 θέσεις εργασίας στη χώρα. Επωνυμίες διεθνώς γνωστές, όπως οι Caddie, Duralex, Les Petits Bidons, Cazoo και άλλες κατέβασαν τα ρολά εντός του 2024.
Γερμανία: Αλλά και στην πρώτη οικονομία της Ευρώπης τα πράγματα δεν είναι καλύτερα. Ρεκόρ δεκαετίας στις πτωχεύσεις σύμφωνα με στοιχεία που φέρνει στη δημοσιότητα η οικονομική εφημερίδα Handelsblatt. Συνολικά καταγράφηκαν περίπου 11.000 πτωχεύσεις επιχειρήσεων το πρώτο εξάμηνο του 2024 ενώ πάνω από 160 εταιρείες με κύκλο εργασιών άνω των 10 εκατομμυρίων ευρώ κήρυξαν πτώχευση, μεταξύ αυτών ηχηρά ονόματα όπως τα ιστορικά γερμανικά πολυκαταστήματα Galeria Kaufhof, ο τουριστικός όμιλος FTI Touristik ή ακόμη ο γνωστός όμιλος ένδυσης Esprit.
Από την περυσινή χρονιά οι χρεοκοπίες έχουν αρχίσει να αυξάνονται σε ολόκληρη την Ευρωζώνη, καθώς οι κυβερνήσεις απέσυραν τα μέτρα στήριξης ενώ παράλληλα συνεχίζουν να αποδίδουν οι κυρώσεις κατά της Ρωσίας σε βάρος των… ευρωπαϊκών οικονομιών και επιχειρήσεων.
Οι οικονομίες Γερμανίας και Γαλλίας αποσυντίθονται και μαζί τους ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά οι ηγεσίες τους οι οποίες τα έχουν κάνει μαντάρα, προειδοποιούν για τους “κινδύνους” που ενέχουν οι “αντισυστημικές” επιλογές των λαών στις κάλπες.
Όπως ο υπουργός Οικονομικών της Γαλλίας Μπρούνο Λεμέρ, για παράδειγμα, που σε ηλεκτρονικό του μήνυμα, επισημαίνει τον κίνδυνο δημιουργίας νομισματικής κρίσης και εισόδου της Γαλλίας σε οικονομική παρακμή, αν εφαρμοστεί το οικονομικό πρόγραμμα του Νέου Λαϊκού Μετώπου της Αριστεράς.
«Η εφαρμογή αυτού του προγράμματος θα κατέστρεφε όλα τα επιτεύγματα της οικονομικής πολιτικής που εφαρμόσαμε τα τελευταία εφτά χρόνια», υποστήριξε ο Λεμέρ.
Κι από κοντά ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Κρίστιαν Λίντνερ ο οποίος επαίρεται ότι έχει πατάξει τον πληθωρισμό λόγω της «συνετής δημοσιονομικής πολιτικής» εφαρμόζοντας τον περίφημο χρυσό κανόνα «φρένου στο χρέος».
Τα έχετε ξανακούσει αυτά τα λόγια που εκστομίζουν κάθε λίγο και λιγάκι οι Λεμέρ και Λίντνερ; Σίγουρα θα τα έχετε. Κι εδώ στην Ελλάδα. «Μπλα, μπλα, μπλα όχι στα πειράματα… μπλα, μπλα, μπλα κινδυνεύει η σταθερότητα… μπλα, μπλα, μπλα θα φύγουν οι επενδυτές… μπλα, μπλα, μπλα, θα πέσει ακρίδα να βγουν ποτέ οι “άλλοι”… ».
«Επιβράδυνση της ανάπτυξης, νωχελική κατανάλωση, ανεπαρκείς επενδύσεις, αύξηση του κόστους παραγωγής, όλο και περισσότερες δυσκολίες στην εξεύρεση χρηματοδότησης… Είναι πολλές οι αρνητικές συγκυρίες που βαραίνουν τις γαλλικές επιχειρήσεις. Για τις πιο εάλωτες, η άρση της κρατικής αρωγής αποτελεί τη χαριστική βολή», γράφει στη «Le Figaro» η Ναταλί Ζιλμπέρ.
«Οι επιχειρήσεις που καταρρέουν είναι εκείνες που έχουν μεγαλύτερα χρέη από το μέσον όρο. Η ευαλωτότητά τους αυτή επιδεινώνεται όσο παραμένουν υψηλά τα επιτόκια χορηγήσεων», επιβεβαιώνει ο γενικός γραμματέας του Ινστιτούτου Rexecode Ντενί Φεράντ.
Κατά τ’ άλλα ο Εμανουέλ Μακρόν και η κεντροδεξιά κυβέρνησή του είναι αναφανδόν pro-business. Ας φανταστούμε να μην ήταν!
Σύμφωνα με τα στοιχεία του CNAJMJ, οι τομείς που σαρώνει το κύμα χρεοκοπιών είναι το λιανικό εμπόριο και οι κατασκευές. Επίσης ο ευρύτερος κλάδος των δραστηριοτήτων που αφορούν τα ακίνητα κατέγραψε αύξηση των λουκέτων σε ποσοστό 54% το πρώτο εξάμηνο. Είναι χαρακτηριστικό ότι το διάστημα αυτό έκλεισαν 617 μεσιτικά γραφεία.
Στον κλάδο των μεταφορών οι χρεοκοπίες αυξήθηκαν κατά 33% συγκριτικά με το πρώτο εξάμηνο του 2023, ενώ στον κλάδο της παροχής χρηματοοικονομικών υπηρεσιών και ασφαλίσεων καταγράφτηκε αύξηση 25%.
«Αν δεν γίνει κάτι, θα πρέπει να περιμένουμε οι πτωχεύσεις να φθάσουν τις 70.000 έως τα τέλη του 2024», προειδοποίησε ο πρόεδρος της εταιρείας αξιολόγησης επιχειρήσεων Nota-PME Πατρίκ Σενικούρ.
Αυτά είναι τα μαύρα χάλια των δύο μεγαλύτερων οικονομιών της Ευρώπης και σίγουρα δεν οφείλονται ούτε στην άνοδο των “λαϊκιστών” ούτε στα “αντισυστημικά” κόμματα αλλά ούτε και στην πανδημία του Covid ή το κακό το ριζικό τους. Η σημερινή κατάσταση διαμορφώθηκε επι των ημερών μετριοπαθών κεντροδεξιών ή σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων και είναι προϊόν μίας σειράς εσφαλμένων πολιτικών και οικονομικών αποφάσεων υποταγμένων στη βούληση των τραπεζών και των χρηματοπιστωτικών αγορών. Των ίδιων που απειλούν να τσακίσουν όποιον τολμήσει να τους πάει κόντρα.
Είναι οι ίδιες πολιτικές που έχει δημιουργήσει στους νέους την πεποίθηση πως όσο σκληρά κι αν δουλεύουν θα είναι πιο φτωχοί από τους γονείς τους ενώ την ίδια στιγμή αντιμετωπίζουν στεγαστικό πρόβλημα, γεμάτες σχολικές τάξεις και υγειονομικά συστήματα σε κρίση.
Και είναι αυτές οι πολιτικές που όχι μόνο βυθίζουν τις ευρωπαϊκές οικονομίες και οδηγούν σε λουκέτο δεκάδες χιλιάδες επιχειρήσεις και στην απόγνωση τους νέους αλλά και ολόκληρη τη μεσαία τάξη, αλλά στρώνουν και το δρόμο στην ακροδεξιά με την οποία -ας μην γελιόμαστε- θα εμφανιστούν πρόθυμοι να συνεργαστούν εάν δείξει δείγματα “σοβαρότητας” και φανεί λιγότερο απειλητική από την… επάρατη Αριστερά η οποία κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσει να αποκτήσει λαϊκή και δυναμική φυσιογνωμία χωρίς να πέφτει στις παγίδες των συνεργασιών και των συναινέσεων.
Το παραμύθι για το “λαϊκισμό” δεν έχει δράκο γιατί ο δράκος είναι αυτός που μας το αφηγείται. Γι αυτό και η Αριστερά θα πρέπει να πάψει επιτέλους να απολογείται ενοχικά γι αυτό που έντεχνα της προσάπτουν…