anilikos Καλοκαίρι,
η γαλάζια προκυμαία θα σε φέρει
Τολμήσαμε να πάρουμε άδεια καλοκαιριάτικα. Παραβήκαμε τις Πορτοσάλτιες εντολές. Μέγιστα απαγορευμένη κίνηση για καλοκαίρι.
Από καλοκαιρινά μονοπάτια, μόνο οι θύμησες από περασμένα “μεγαλεία” για νησιά και παραλίες κρυστάλλινες βάλαμε στις αποσκευές μας.
Άπιαστες οι αλλοτινές παραλίες πια, με ελάχιστες καταναλώσεις και dress code αντί για την ανεμελιά της θερινής ραστώνης με την ξεφτισμένη σαγιονάρα και το τρύπιο μπλουζάκι.
Μνημείο άκρατου υπερτουρισμού και πλήρους αδυναμίας κρατικής οργάνωσης το στιγμιότυπο που έδειξε στο εξωτερικό πόσο οργανωμένη είναι η Ελλάδα, με τουρίστες να στοιβάζονται σαν ναυαγοί από τον Τιτανικό στην παραλία του Μπάλου.
Καλοκαίρι
πλάι στα μέγαρα, στις τέντες με τ’ αγέρι
Πολυτέλεια οι θερινές στάλες δροσιάς, μέσα σε αναψοκοκκινισμένα τσιμέντα και πυρωμένα σίδερα που φυλακίζουν τα θερινά μπαλκονάτα γέλια. Κι όταν εμφανίζεται ο λογαριασμός του ρεύματος θυμόμαστε πως
καλοκαίρι
με χρυσούς ανεμιστήρες μεταφέρει
τα μαντάτα της ακρίβειας και της κερδοσκοπίας. Σε μια χώρα που ξοδεύτηκαν αμέτρητες εργατοώρες επαίνων για την πράσινη ανάπτυξη, τα φωτοβολταϊκά και την αιολική ενέργεια, θερίσαμε βερίκοκα και σπείραμε Ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στα χωράφια. Αν όμως το καλώδιο στην Ουκρανία κουνηθεί, το ρεύμα θα το πληρώσουμε χρυσό.
Καλοκαίρι
του σκυμμένου θεριστή του τυφλοχέρη
Αναγκασμένου να θυσιάσει το αδιαμφισβήτητο δικαίωμα για διακοπές, στη χώρα που τον ευλόγησαν να γεννηθεί, να μεγαλώσει, να πληρώνει φόρους για να την απολαμβάνει αλλά εν τέλει να μην μπορεί να δρέπει όσα σπέρνει, προς χάρη του τουρισμού και των δισεκατομμυρίων.
Μια χώρα που το τελευταίο μισό του 20ου αιώνα έκανε αγώνες για να εγκαθιδρύσει τα “μπάνια του λαού”. Μόνο που στα ψιλά γράμματα δεν είχε ανακοινώσει στον απλό πολίτη πως, όσα πρόλαβε, όσα είδε, όσα γεύτηκε από τα δαντελένια ακρογιάλια και τις προς εκμετάλλευση παραλίες, τα είδε, τα πρόλαβε, τα γεύτηκε πριν τα πουλήσει πανάκριβα στον τουρίστα. Γιατί τώρα πια, οι ελεύθερες παραλίες θα είναι σπάνιες, το φτηνό ταβερνάκι για να το πλησιάσει μια οικογένεια ανύπαρκτο, οι πλούσιες ομορφιές της χώρας οικονομικά απλησίαστες για τους πολίτες της. Η Ταϋλανδοποίηση της χώρας, μετατρεπόμενη σε θεματικό πάρκο τουρισμού, προχωρά ανεξέλεγκτα, χωρίς πρόγραμμα, χωρίς σχέδιο.
Καλοκαίρι.
Οι στίχοι από το τραγούδι “Καλοκαίρι” του Δ. Σαββόπουλου.