NewsEdit Tου Ζαχαρία Ζούπη*
H άγρια ομορφιά της Πολιτικής και της διαμόρφωσης των συσχετισμών εμφανίζεται σε όλες τις διαστάσεις της στην μάχη των Προεδρικών εκλογών των Η.Π.Α. Ένα μήνα πριν όλα οδηγούσαν σε μια προδιαγεγραμμένη ήττα των Δημοκρατικών.
Το τραγικό για τον Τζο Μπάιντεν ντιμπέιτ, η αποστασιοποίηση δυνάμεων από τους Δημοκρατικούς, οι δημοσκοπήσεις που έδειχναν ένα άνοιγμα υπέρ Τραμπ της ψαλίδας, η απόπειρα δολοφονίας του Ντόναλντ Τραμπ δεν άφηναν και πολλά περιθώρια για αισιόδοξες προβλέψεις. Και να που φαίνεται πια όλα να παίζονται.
Η παραίτηση Μπάιντεν μετά τις συνεχείς πιέσεις, η υποψηφιότητα της Κάμαλα Χάρις και η συσπείρωση όλων των βασικών δυνάμεων των Δημοκρατικών γύρω της, αλλά και η ταυτόχρονη αδυναμία Τραμπ να αξιοποιήσει την απόπειρα δολοφονίας ώστε να ανοιχτεί σε νέες κοινωνικές δυνάμεις, σε νέα ακροατήρια αλλάζοντας την στρατηγική του και επιλέγοντας ένα πρόσωπο για την θέση του Αντιπροέδρου που θα συνέβαλε σ΄αυτό το άνοιγμα, δημιουργούν ένα νέο τοπίο.Ο Τζέι Ντι Βανς δείχνει να είναι πιο Τραμπ από τον Τραμπ, άρα δεν συνεισφέρει σε μια διεύρυνση του ακροατηρίου των Ρεπουμπλικάνων.
Ήδη το νέο τοπίο καταγράφεται στις δημοσκοπήσεις των τελευταίων ημερών. Σύμφωνα, με δημοσκόπηση του CBS, το 50% των ψηφοφόρων δηλώνουν σήμερα ότι θέλουν να ψηφίσουν τη Χάρις, έναντι 49% για τον Τραμπ. Το προβάδισμα της Χάρις είναι, βέβαια, αμελητέο και εντός του περιθωρίου λάθους της δημοσκόπησης. Ωστόσο δεν υπήρχε πριν και οι τάσεις έδειχναν άλλες δυναμικές. To πιο σημαντικό όμως βρίσκεται αλλού. Η δημοσκόπηση δείχνει ότι ο Τραμπκαι η Χάρις ισοβαθμούν σε ταλαντευόμενες πολιτείες, όπου ο τέως πρόεδρος είχε προβάδισμα πέντε μονάδων όσο ο Τζο Μπάιντεν ήταν στην κούρσα. Εδώ ακριβώς βρίσκεται και η στόχευση των επικοινωνιακών στρατηγείων: Ποιος θα κερδίσει στις έξι, επτά κρίσιμες Πολιτείες. Άλλωστε στις αμερικανικές εκλογές δεν έχει σημασία το ποσοστό σε εθνικό επίπεδο, η λεγόμενη «popular vote», αλλά οι ψήφοι σε συγκεκριμένες Πολιτείες που κρίνουν το αποτέλεσμα. Η Χίλαρυ Κλίντον είχε πάρει πάνω από 2 εκατομ. ψήφους συνολικά από τον Τραμπ και έχασε.
Ήδη υπάρχουν επομένως νέα στοιχεία στην σκληρή κούρσα μέχρι τις αρχές Νοεμβρίου. Προσπαθώντας να ανακόψει τη φόρα της Χάρις τις δύο τελευταίες εβδομάδες, ο υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος εξαπέλυσε επιθέσεις εναντίον της, αμφισβητώντας την καταγωγή της και την πνευματική υγεία της. Ωστόσο, αυτά όμως τα παραληρήματα του 78χρονου πρώην προέδρου αποξένωσαν το πιο μετριοπαθές ακροατήριο των δεξιών ψηφοφόρων. Η Κάμαλα Χάρις φαίνεται ότι στηρίζεται κυρίως από τις γυναίκες και τους μαύρους ψηφοφόρους. Χαρακτηριστικό είναι ότι, σε σύγκριση με τον Ιούλιο, περισσότεροι μαύροι δηλώνουν τώρα πια ότι σκοπεύουν να πάνε να ψηφίσουν τον Νοέμβριο. Ταυτόχρονα, η Κάμαλα Χάρις κατάφερε να συγκεντρώσει τον Ιούλιο διπλάσια χρήματα για την εκστρατεία της απ΄ότι ο Ντ. Τραμπ σε μια χρονική περίοδο που εκδηλώθηκε η απόπειρα δολοφονίας του π.Προέδρου και υπήρξε η πανηγυρική ανακήρυξη της υποψηφιότητάς του στο Συνέδριο των Ρεπουμπλικάνων.
Η ανακοίνωση του Τιμ Γουόλς ως υποψήφιου Αντιπροέδρου προσθέτει νέα στοιχεία, αφού φέρεται να μπορεί να απευθυνθεί στους εργαζόμενους και την αμερικάνικη μεσαία τάξη. O Γουόλς, βάσει του ιστορικού του, δείχνει ικανός να γίνει ο «αντί Τζέι Ντι Βανς», έχοντας παρεμφερή απήχηση στα μεσαία και χαμηλά εισοδηματικά στρώματα, σε αγρότες και σε Ρεπουμπλικανούς εκλογείς. Ταυτόχρονα φέρεται να έχει απήχηση στις Μεσοδυτικές Πολιτείες που πέντε χρόνια πριν είχε κερδίσει ο Τραμπ. Είναι επομένως υποψηφιότητα που προσθέτει.
Όλα τα δεδομένα δείχνουν ότι η μάχη ξεκίνησε από την αρχή. Η πόρτα για την Προεδρία δεν είναι πια ορθάνοικτη όπως πίστεψε ο Ντ. Τραμπ. Σε μια βαθιά διχασμένη χώρα όπως οι Η.Π.Α δεν θα είναι μια εύκολη μάχη. Θα κριθεί σε συγκεκριμένες Πολιτείες και κοινωνικά ακροατήρια, στην στρατηγική επικοινωνίας, ίσως και στα λάθη. Οι επόμενοι τρεις μήνες θα έχουν ενδιαφέρον και σασπένς για τους Αμερικάνους αλλά και για όλο τον πλανήτη.
*Διευθυντής Ερευνών της OPINION POLL – Πολιτικός Αναλυτής