Σύμφωνα με το RULAC (Rule of Law in Armed Conflicts), το 2024 υπήρχαν περισσότερες από 110 ενεργές ένοπλες συγκρούσεις παγκοσμίως, με σημαντικές εστίες πολέμου στις εξής περιοχές:
Μέση Ανατολή και Βόρεια Αφρική: Η περιοχή αυτή παρουσίασε 45 μέτωπα ένοπλης σύγκρουσης, με χώρες όπως η Αίγυπτος, το Ιράκ, το Ισραήλ, η Παλαιστίνη, η Λιβύη, το Μαρόκο, η Συρία, η Τουρκία, η Υεμένη και η Δυτική Σαχάρα να εμπλέκονται σε πολεμικές δραστηριότητες. Επιπλέον, η τουρκική κατοχή στο βόρειο τμήμα της Κύπρου συνεχίζεται. Η Συρία, ειδικότερα, υπήρξε θέατρο πολλαπλών και αλληλοεπικαλυπτόμενων τοπικών συγκρούσεων, με διάφορες φατρίες να πολεμούν εναντίον της κυβέρνησης και μεταξύ τους.
Αφρική: Περισσότερες από 35 μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις σημειώθηκαν σε χώρες όπως η Μπουρκίνα Φάσο, το Καμερούν, η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία, η Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, η Αιθιοπία, το Μάλι, η Μοζαμβίκη, η Νιγηρία, η Σενεγάλη, η Σομαλία, το Νότιο Σουδάν και το Σουδάν. Στις συγκρούσεις αυτές εμπλέκονται δεκάδες εξτρεμιστικές και παραστρατιωτικές ομάδες, που μάχονται εναντίον των κυβερνητικών δυνάμεων ή/και μεταξύ τους. Η Κεντροαφρικανική Δημοκρατία και το Σουδάν είναι από τις χώρες που πλήττονται περισσότερο.
Ασία: Η ήπειρος αυτή αποτέλεσε θέατρο 19 μη διεθνών ένοπλων συγκρούσεων σε χώρες όπως το Αφγανιστάν, η Ινδία, η Μιανμάρ, το Πακιστάν και οι Φιλιππίνες. Επιπλέον, δύο διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις σημειώθηκαν μεταξύ Ινδίας και Πακιστάν, καθώς και μεταξύ Ινδίας και Κίνας. Το Πακιστάν και οι Φιλιππίνες βρίσκονται στην κορυφή της λίστας με έξι NIAC για κάθε χώρα. Στο Πακιστάν, οι κυβερνητικές δυνάμεις πολεμούν διάφορες ένοπλες ομάδες που δρουν σε όλη την επικράτεια, ιδιαίτερα ομάδες που συνδέονται με τους Ταλιμπάν στις Ομοσπονδιακά Διοικούμενες Φυλετικές Περιοχές και αυτοαποκαλούμενους «μαχητές ανεξαρτησίας» στο Μπαλουχιστάν. Στις Φιλιππίνες, τα περισσότερα NIAC λαμβάνουν χώρα στην περιοχή Μιντανάο, όπου οι κυβερνητικές δυνάμεις πολεμούν ενάντια σε πολλές ένοπλες ομάδες, όπως το Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο Μόρο, το Ισλαμικό Απελευθερωτικό Μέτωπο του Μόρο, οι Ισλαμιστές Μαχητές της Ελευθερίας του Μπανγκσαμόρο, η Ομάδα Μαούτε και η Ομάδα Αμπού Σαγιάφ.
Ευρώπη: Συνολικά 7 εστίες «καίνε» στη γηραιά ήπειρο με τον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας να αποτελεί την πιο προβεβλημένη σύγκρουση. Η Ρωσία κατέχει επί του παρόντος εδάφη στην Κριμαία (σύγκρουση με Ουκρανία), την Υπερδνειστερία (σύγκρουση με Μολδαβία), καθώς και τη Νότια Οσετία και την Αμπχαζία (σύρραξη με Γεωργία), ενώ Αρμενία και Αρζεμπαϊτζάν εξακολουθούν να συγκρούονται στο Ναγκόρνο Καραμπάχ.
«Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία δεν άλλαξε την κατάταξή μας για τις ένοπλες συγκρούσεις στην περιοχή. Αυτό που άλλαξε, από τον Φεβρουάριο του 2022, είναι η ένταση της βίας και ο αντίκτυπός της στον άμαχο πληθυσμό», επισημαίνει η Ακαδημία.
Λατινική Αμερική: Έξι μη διεθνείς ένοπλες συγκρούσεις σημειώθηκαν στην περιοχή, κυρίως στο Μεξικό και την Κολομβία. Στο Μεξικό, η ένοπλη βία σχετίζεται κυρίως με τα καρτέλ ναρκωτικών, ενώ η Κολομβία συνεχίζει να αντιμετωπίζει συγκρούσεις με διάφορες ένοπλες ομάδες.
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι οι συγκρούσεις αυτές έχουν προκαλέσει σημαντικές ανθρωπιστικές κρίσεις, με εκατομμύρια ανθρώπους να επηρεάζονται άμεσα ή έμμεσα. Η διεθνής κοινότητα συνεχίζει να αναζητά λύσεις για την επίλυση αυτών των συγκρούσεων και την αποκατάσταση της ειρήνης στις πληγείσες περιοχές.