Γιώργος Αϋφαντής, πρέσβης ε.τ.
Ο στοχασμός πάνω στις εξελίξεις που διαμόρφωσαν το διεθνές τοπίο στη διάρκεια του 2024 δεν επιτρέπει αισιοδοξία για όσα φέρνει η νέα χρονιά. Δύο μακρές πολεμικές συρράξεις σε Ουκρανία και Μέση Ανατολή οδεύουν στην κορύφωσή τους, παγιώνοντας νέα ήθη στις σχέσεις μεταξύ των εθνών και νέες πραγματικότητες στον παγκόσμιο χάρτη.
Όσοι πιστεύουν ότι «πέρα βρέχει» και το μόνο που μετράει είναι η ακρίβεια και τα γιατροσόφια με τα καλάθια της νοικοκυράς για τις γιορτές, θα πέσουν –πάλι- από τα σύννεφα! Ο μικρόκοσμος, στον οποίο αυτιστικά εγκλείονται, θα θρυμματισθεί από τις εν εξελίξει παγκόσμιες ανακατατάξεις. Οι οποίες επώδυνα θα μας υπενθυμίσουν ότι η μονοσήμαντα εξαρτημένη από τον τουρισμό και το real estate Ελληνική οικονομία είναι εύθραυστη, καρυδότσουφλο στους γεωπολιτικούς κυκλώνες που μαίνονται γύρω μας. Οι επαπειλούμενες καταστροφές βεβαίως δεν είναι οικονομικής μόνον τάξης. Διακυβεύονται η εδαφική ακεραιότητα της χώρας, η ασφάλεια του πληθυσμού της! Ας δούμε γιατί.
Η Τουρκία με την αστραπιαία κατάληψη της Συρίας (πιστοποιημένη από τον Τrump ο οποίος, κατά την «Καθημερινή», παρέδωσε και τα κλειδιά της Συρίας στον Ερντογάν) εισήλθε σε επιταχυντή ισχύος, διαστρικής τάξεως! Πλέον αντιμετωπίζεται από τους πάντες ως τοπική υπερδύναμη, απαραίτητη σε Ισραήλ και ΗΠΑ για την περαιτέρω εξουδετέρωση της επιρροής του Ιράν στην Μέση Ανατολή. Για τον λόγο αυτό, στην Συρία οι Κούρδοι πρωτίστως και οι πάσης φύσης Χριστιανοί κατά δεύτερον ευρίσκονται πλέον επί ξυρού ακμής. Κατά κυριολεξίαν, διότι και στις δύο περιπτώσεις η εθνοκάθαρση είναι θέμα χρόνου. Οι μεν Κούρδοι, παλλαϊκά οπλισμένοι και με ερείσματα σε Ουάσιγκτων και Ιερουσαλήμ, θα πολεμήσουν με την απόγνωση του αποφασισμένου! Οι Χριστιανοί όμως θα σφαγούν με την απελπισία και παραίτηση των πανταχόθεν εγκαταλειμμένων! Ναι, Ελλάδα και ΕΕ είναι τόσο μικρές ώστε να διαπράξουν την μέγιστη ατιμία, περιοριζόμενες σε εκκλήσεις, διαμαρτυρίες και, βεβαίως, κυρώσεις! Οπωσδήποτε αυτές!
Η γεω-στρατηγική αναβάθμιση και ο πολλαπλασιασμός στρατιωτικής ισχύος της Τουρκίας συνεπάγονται την διεθνή παρότρυνση στους έντρομους Έλληνες ιθύνοντες να ικανοποιήσουν τις απαιτήσεις της Τουρκίας σε Αιγαίο και Ανατολική Μεσόγειο. Άλλωστε, οι τρίτοι (Αμερικανοί, Γερμανοί, Βρετανοί, Γάλλοι) γνωρίζουν καλά αυτό που η Ελληνική κοινή γνώμη εμμονικά επιλέγει ν` αγνοεί, ήτοι τα όσα έχει συμφωνήσει στο διπλωματικό παρασκήνιο με την Άγκυρα η Κυβέρνηση Μητσοτάκη, διστάζοντας όμως ακόμη να τα υπογράψει! Η πρώτιστη από τις Τουρκικές απαιτήσεις για αποστρατιωτικοποίηση των νησιών ήδη ικανοποιείται λάθρα. Όμως, εντός του 2025, η Άγκυρα απαιτεί και την επίσημη βούλα. Ποιός (και έναντι ποίου τιμήματος;) θα στηρίξει την περιδεή Ελληνική Κυβέρνηση;; Ο Τζον Κατσιματίδης –από τους πιο έμπιστους ανθρώπους του επανεκλεγέντος Προέδρου– δήλωσε ότι η «Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν είναι στο ραντάρ του Προέδρου Τrump». Προλαβαίνουμε να αλλάξουμε Πρωθυπουργό ή άποψη στον νέο Αμερικανό Πρόεδρο; Χλωμό το βλέπω…
Το Ισραήλ διεξάγει ένα πόλεμο εθνοκάθαρσης σε Γάζα, Δυτική Όχθη και Νότιο Λίβανο. Οι Παλαιστίνιοι (αλλά και όσοι Λιβανέζοι δεν αγαπούν το Ισραήλ) εξωθούνται μέσα από καθημερινές εκατόμβες σε έξοδο. Εκατόμβες είναι διπλωματικός ευφημισμός. Με τον Τrump Πρόεδρο, οι Παλαιστίνιοι εάν δεν φύγουν θα έχουν την τύχη των Αμαλκιτών της Παλαιάς Διαθήκης. Ο Bibi τους το είχε υποσχεθεί πέρυσι τον Οκτώβρη, πλέον γίνεται πράξη. Επίσης, το Ισραήλ έχει αποδυθεί σε ενσωμάτωση και της βορειο-ανατολικής κλιτύος του Γκολάν και των εκεί Δρούζων, ενώ πρέπει να φροντίζει ώστε να μην στεριώσει τίποτα που να μοιάζει με Κυβέρνηση και κράτος στη Δαμασκό, προκειμένου να παραμένει ανοικτός ο άξονας εναέριας εξόρμησης προς Ιράκ και Ιράν. Μ` όλα αυτά τα πακέτα στα χέρια του, δύσκολο το βλέπω το Ισραήλ να βάζει στη θέση του τον Ερντογάν, ώστε να πάψει να ενοχλεί την Ελλάδα ο Αγαρηνός!
Το Ελληνικό πολιτικό σύστημα έχει φθάσει μέχρι Κορέας για ν` αποδείξει την αφοσίωσή του στα ιδανικά του ελεύθερου κόσμου (και των ΗΠΑ!). Άρα, η Ουκρανία δεν κείται μακράν, όπως κείται π.χ. η Κύπρος!.. Συνεπές προς την ιδεολογία της δουλικής εξάρτησης, το Αθηναϊκό κράτος είχε (μαζί με πλήθος προθύμων από την σωστή πλευρά της Ιστορίας) ζωστεί τις παλάσκες. Όμως όλους τους πρόλαβε η εκλογή Τrump.Έτσι μάλλον δεν θα προμαχήσουμε της Οδησσού δίπλα στη Λεγεώνα των Ξένων, περιοριζόμενοι σε ανεφοδιασμένο των Ουκρανών για να μην καταρρεύσουν αμέσως. Η διαφαινόμενη αποδοχή από τον επανεκλεγέντα Αμερικανό πρόεδρο της Ρωσικής νίκης στην Ουκρανία (και μάλιστα ανεξαρτήτως της ακριβούς της έκτασης) αφήνει ξεκρέμαστη την φρενήρη προσπάθεια σε Αθήνα και Βρυξέλλες να πεισθούν οι Έλληνες ότι με την Τουρκία πρέπει να τα βρούμε, διότι οι προσφιλείς Ευρωπαϊκές μας αξίες δεινώς απειλούνται από τους Ρώσους. Τόσα όπλα, χρήματα και προπαγάνδα πάνε στράφι…
Η ραγδαία άνοδος της γεωπολιτικής σημασίας και ισχύος της Τουρκίας το 2024, συνδυάζεται με την προϊούσα υποβάθμιση της Ελλάδας στη διεθνή σκηνή. Το φαινόμενο θα ενισχυθεί το 2025. Και οι δυο πλευρές θα δρέψουν τους καρπούς της πολιτικής τους τα τελευταία 10-15 χρόνια. Η Τουρκική πολιτική συνοψίζεται σε έννοιες όπως μόχθος, υπέρβαση αποτυχιών, επίμονη επένδυση σε αυτοτελή αμυντική δυνατότητα, ανάληψη κινδύνων, φόρος αίματος από τις Ένοπλες Δυνάμεις σε πολεμικές συγκρούσεις στο εξωτερικό, εξαγωγή ισχύος με πωλήσεις οπλικών συστημάτων και μεθοδική διπλωματική δραση σε Αφρική (Λιβύη, Σομαλία, Υπο-σαχάριες χώρες), στα Βαλκάνια (Αλβανία, Κόσοβο, Σκόπια), στον Καύκασο, (Αζερμπαϊτζαν), στην Κεντρική Ασία, στον Κόλπο.
Αφήνω στους αναγνώστες να σκιαγραφήσουν τα κατορθώματα της Ελλάδας των έξι μιλίων σε ό,τι αφορά όχι την προβολή ισχύος αλλά έστω την υπεράσπιση της κυριαρχίας της τα τελευταία 10-15 χρόνια. Εάν, όπως διατείνονται οι Κινέζοι, μια εικόνα συμπυκνώνει χίλιες λέξεις, επιλέγω από το 2024 του τεμενάδες του Υπουργού Εξωτερικών προς τον Τούρκο Πρόεδρο. Τους πρώτους στα 200 χρόνια ύπαρξης του Ελληνικού κράτους! Και, φοβάμαι, όχι τους τελευταίους…