Συνέντευξη στο “Καλύτερα δε Γίνεται” παραχώρησε η Νένα Μεντή, όπου αναφέρθηκε στα ελληνικά σίριαλ και τον Χριστόφορο Παπακαλιάτη, καθώς και στα δύσκολα βιώματά της από την περίοδο του Πολυτεχνείου.
Η γνωστή πρωταγωνίστρια μίλησε αρχικά για τον χαρακτήρα της και τους λόγους που η ελληνική μυθοπλασία παρουσιάζει ελλείψεις, λέγοντας: “Η ενέργειά μου πηγάζει από τον χαρακτήρα μου. Έτσι είμαι. Είμαι “μαζεύτε την”, αυτή είναι η ατάκα μου για εμένα. Αυτό χτίστηκε με τα χρόνια. Είναι δύσκολη ιστορία η υποκριτική στην Ελλάδα, γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία. 58 χρόνια στο θέατρο το ίδιο περιβάλλον, το ίδιο καθεστώς. Δεν αξίζουν όλοι οι άνθρωποι να γίνουν ηθοποιοί. Μπορούν να γίνουν κάτι άλλο ωραίο και δημιουργικό. Βλέπω ένα σίριαλ -δεν θα πω ποιο είναι- που έχει καλούς ηθοποιούς κι όσο πάει ξεφτουράει. Παίχτηκε από πέρσι και σκέφτομαι αν με αφορά ή δεν με αφορά. Τα σενάρια μπάζουν. Έχω κάνει αηδίες κι εγώ αλλά δεν τις θυμάται κανείς”.
«Βλέπω ένα σίριαλ που έχει πολύ καλούς ηθοποιούς που όσο πάει και ξεφτουράει. Τα σενάρια από κάπου μπάζουν. Έχω κάνει κι εγώ αηδίες, ευτυχώς δεν τις θυμάται κανείς» είπε η ηθοποιός.
«Ο Χριστόφορος κάνει πολύ καλή δουλειά και ας τον βρίζουν μερικοί. Απλά έχει μια αισθητική που μου είναι λίγο ξένη. Εγώ δεν ξέρω πού ζουν στην Ελλάδα αυτοί οι άνθρωποι με αυτά τα πολύ ωραία έπιπλα, το πολύ προσεγμένο ντύσιμο. Πού είναι αυτοί οι άνθρωποι που είναι μεσαίοι δεν είναι εφοπλιστάδες! Προσιδιάζουν το έγκλημα με αυτή την πολύ υψηλή αισθητική, δε γίνεται αυτό», ανέφερε στην εκπομπή «Καλύτερα δε γίνεται».
«Η ενέργειά μου πηγάζει από τον χαρακτήρα μου. Είμαι “μαζεύτε την”. Είναι δύσκολη αυτή η δουλειά γιατί δεν υπάρχει αξιοκρατία. 58 χρόνια το ίδιο. Δεν αξίζουν όλοι να γίνουν ηθοποιοί» ανέφερε.
Με αφορμή τη συμμετοχή της στην παράσταση “Μια Ζωή”, η Νένα Μεντή υποστήριξε: “Μπορεί να μην είναι όλα βιώματά μου αλλά τα έχω περάσει. Έχει γράψει πάρα πολύ μέσα μου γιατί το έχω ζήσει στο πετσί μου το Πολυτεχνείο. Ζήσαμε πολύ δύσκολα μέσα στη Χούντα αλλά με πολλή ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει. Μετά ήρθε το χειρότερο για εμένα, προσωπικά, το σοσιαλιστικό ΠΑΣΟ. Ήρθε ένα μοντέλο ζωής – βιτρίνας και όχι ουσίας. Πιστέψανε και απογοητευτήκανε. Δεν ανήκω σε τίποτα, όλα με σπρώχνουν να φύγω από τον τόπο. Μένω εδώ γιατί μιλάω Ελληνικά και έχω την οικογένειά μου”.
«Όταν ζήσεις πολύ νέος δύο πολύ σοκαριστικούς θανάτους, του πατέρα μου και του πρώτου μου άντρα, εκεί ή πρέπει να πάρεις ανάποδες και να πεις θα το παλέψω ή πέφτεις. Εγώ έλεγα θα φουντάρω από το ρετιρέ».
«Είδα τον Γιώργο Κωνσταντίνου, είναι ακμαιότατος, παίζει και κοιτάει τι θα κάνει του χρόνου. Αν το μυαλό στέκει και το σώμα αντέχει γιατί να μην παίζεις. Ο ηθοποιός μπορεί να κάνει και τους γέρους, ποιος θα τους κάνει;» είπε.