NewsEdit «Τώρα είναι η ώρα να ακούσουμε το κάλεσμα της απόγνωσης και να διορθώσουμε τις αιτίες, τις τεράστιες ανισότητες που επιμένουν και διευρύνονται, την αίσθηση ανασφάλειας ότι όλοι παλεύουμε μόνοι μας, την διάλυση της κοινωνικής συνοχής» αναφέρει σε άρθρο-απολογισμό του 2024, για το AnatropiNews, ο ο βουλευτής και κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργός Πολιτισμού και Τουρισμού Παύλος Γερουλάνος.
Το 2024, για μια ακόμη χρονιά, ο μεγάλος, συλλογικός μας κόσμος μας έγινε λίγο πιο μικρός και ο μικρός κόσμος του καθενός μας λίγο πιο μεγάλος. Σε παγκόσμιο επίπεδο, προβλήματα από πολέμους και περιβαλλοντικές καταστροφές μέχρι την ακρίβεια, μπήκαν μέσα στα σπιτικά μας, προσθέτοντας στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια των τελευταίων ετών. Την ίδια ώρα, θαύματα του ανθρώπου στον πολιτισμό, την επιστήμη και αλλού, μάς έκαναν να νιώσουμε ότι ίσως κάποια προβλήματα τα διορθώσουμε πριν να είναι αργά και ότι ο καθένας μας μπορεί να βάλει ένα χέρι σ’ αυτήν την προσπάθεια. Ίσως οι πιο συγκινητικές στιγμές του 2024 ήταν εκείνες που έδειχναν πόσο έτοιμοι είμαστε να σταθούμε ο ένας δίπλα στον άλλον. Οι προσωπικές μας εμπειρίες, καλές ή κακές, μάς έκαναν πιο δυνατούς, πιο αποφασισμένους και πιο έτοιμους να αντιμετωπίσουμε αυτά που έρχονται. Μεγαλώσαμε, και δεν το εννοώ μόνο ηλικιακά.
Για μένα, η χρονιά αυτή, εκτός από τις προσωπικές στιγμές με την οικογένειά μου, θα μου μείνει αξέχαστη για τις εμπειρίες που έζησα με εσάς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας. Μπορεί μια καμπάνια να «τρέχει» με ταχύτητες που δεν σου επιτρέπουν να ανασάνεις, αλλά σε γεμίζει και με αξέχαστες, έντονες εμπειρίες. Η διεκδίκηση της προεδρίας του ΠΑΣΟΚ με έκανε να γυρίσω ξανά τη χώρα και να έρθω σε επαφή με Ελληνίδες και Έλληνες σε κάθε γωνιά της. Δεν θα ξεχάσω ποτέ ούτε τα χαμόγελα, ούτε και τα δάκρυα που συνόδευαν τις κουβέντες μου με όλους σας, δεν θα ξεχάσω τις αγκαλιές και τα κεράσματα, δεν θα ξεχάσω τις συζητήσεις και τις αντιπαραθέσεις. Πιστεύω ότι όλοι βγήκαμε από αυτήν την εμπειρία πιο δυνατοί και ελπίζω αυτό να φανεί στην πορεία του ΠΑΣΟΚ. Για μια ακόμη φορά, σας ευχαριστώ.
Σε κοινωνικό επίπεδο, η συλλογική μας εμπειρία δεν ήταν το ίδιο ισορροπημένη. Θα έλεγα ότι ήταν μία δύσκολη χρονιά, η οποία αμαυρώθηκε από πολλαπλά περιστατικά βίας. Έμφυλη βία, ενδοοικογενειακή βία, βία μεταξύ των νέων. Δύσκολα θα βρούμε ημέρες μέσα στο 2024 που δεν ακούσαμε για κάποιο περιστατικό που μας έκανε να νιώσουμε ότι κάτι πάει λάθος και ότι αν δεν αλλάξουμε πορεία, η κοινωνία μας θα τραυματιστεί ανεπανόρθωτα. Οι γυναικοκτονίες για ακόμη μία χρονιά ήταν σε διψήφιο νούμερο (13). Ενώ η βία στα σχολεία μας έχει πάρει διαστάσεις κοινωνικής ανισορροπίας. Τώρα είναι η ώρα να ακούσουμε το κάλεσμα της απόγνωσης και να διορθώσουμε τις αιτίες, τις τεράστιες ανισότητες που επιμένουν και διευρύνονται, την αίσθηση ανασφάλειας ότι όλοι παλεύουμε μόνοι μας, την διάλυση της κοινωνικής συνοχής.
Δεν είναι τυχαίο ότι, σύμφωνα και με δημοσκοπικές έρευνες, οι 3 λέξεις οι οποίες έχουν ουσιαστικά επιβληθεί στην ελληνική κοινωνία είναι ο “φόβος”, η “οργή” και η “απογοήτευση”, η οποία οδηγεί σε παραίτηση. Αυτά τα 3 στοιχεία μαζί δείχνουν μία κοινωνία η οποία περιμένει κάτι να αλλάξει γρήγορα. Τη χρονιά που πέρασε ενισχύθηκε γεωμετρικά η αίσθηση ότι η Ελλάδα χρειάζεται αλλαγή πορείας και ότι μια αλλαγή θα έρθει μόνο μέσα από πολιτικές επιλογές. Γιατί ένας βασικός παράγοντας ενίσχυσης των αρνητικών συναισθημάτων στον κοινωνικό ιστό είναι η αίσθηση ότι ενώ ζούμε σε μία εποχή τρομερών αλλαγών. Η Κυβέρνηση το μόνο που λέει είναι ότι τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Όπως συνέβη στην περίπτωση των τραπεζών που χρειάστηκε 2 χρόνια για να παραδεχθεί, μετά από πίεση του ΠΑΣΟΚ, έστω ότι κάτι μπορεί να γίνει – και να κάνει, δυστυχώς, το ελάχιστο.
Οι Ευρωεκλογές ήχησαν το καμπανάκι σε μια Κυβέρνηση που δείχνει συνεχώς όλο και πιο κουρασμένη. Το αποτέλεσμα όμως για το ΠΑΣΟΚ και την Παράταξη ευρύτερα δεν ήταν αυτό που θέλαμε και μπορούσαμε. Θα ήθελα να έχουμε πείσει περισσότερο κόσμο να μας εμπιστευτεί. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες απολογισμού, με κορυφαία την εκλογή προέδρου τον Οκτώβριο, κάναμε το πρώτο από πολλά βήματα που χρειάζονται για να μπορέσει ένα δυνατό ΠΑΣΟΚ να φέρει την αλλαγή που χρειάζεται η χώρα.
Αυτό που κρατώ από το 2024 είναι ότι όσο ο κόσμος μας γίνεται πιο «μικρός» τόσο εμείς οφείλουμε να σταθούμε πιο «μεγάλοι» απέναντι στα προβλήματά του. Αυτό μπορεί να μας γεμίζει ευθύνες την ώρα που ο καθένας μας νιώθει ανήμπορος από τα δικά του προβλήματα. Όμως, χωρίς προσωπική υπέρβαση δεν θα υπάρξει συλλογική λύση. Και είναι αισιόδοξο ότι ο καθένας από εμάς κρατάει ένα μικρό μέρος αυτής της λύσης στα χέρια του.