NewsEdit Ο αρχιτέκτονας του Project 2025, ενός στρατηγικού σχεδίου των συντηρητικών κύκλων για τη μεταρρύθμιση της ομοσπονδιακής κυβέρνησης εξασφάλισε τη θέση του στην καρδιά του Λευκού Οίκου ως επικεφαλής του Γραφείου προϋπολογισμού.
Το όνομα του Ράσελ Βόουτ (Russell Vought) είναι ελάχιστο γνωστό στους Αμερικάνους πολίτες όμως ήδη σκορπά το τρόμο στους διαδρόμους όλων των κυβερνητικών υπηρεσιών καθώς δεν έχει κρύψει ότι στοχεύει να καταστρέψει τους εχθρούς του “αφεντικού” του στη δημόσια διοίκηση των ΗΠΑ, να κερδίσει τους πολιτιστικούς πολέμους και να δώσει ακόμα μεγαλύτερη δύναμη στα χέρια του νέου πλανητάρχη..
Ο Βόουτ, ένας δεξιός ριζοσπάστης με το παρατσούκλι «Τόμας Κρόμγουελ του Τραμπ», εγκρίθηκε ως διευθυντής του Γραφείου Διαχείρισης και Προϋπολογισμού (OMB) του Τραμπ παρά την προσπάθεια των Δημοκρατικών να εμποδίσουν τον διορισμό από τη Γερουσία, προειδοποιώντας ότι είναι ο «πιο επικίνδυνος υποψήφιος» του Τραμπ.
Οι γνώστες των ισορροπιών εντός του αμερικανικού κράτους περιγράφουν αυτό το Γραφείο προϋπολογισμού ως το «κεντρικό νευρικό σύστημα» της εκτελεστικής εξουσίας καθώς εκεί σχεδιάζεται η οικονομική πολιτική του προέδρου, προωθεί τις πολιτικές του προτεραιότητες και επιβλέπει τη ρύθμιση όλων των κυβερνητικών υπηρεσιών – που ο Τραμπ πιστεύει ότι στηρίζουν το «βαθύ κράτος» των «αριστερών», απείθαρχων δημοσίων υπαλλήλων που θέλουν να υπονομεύσουν τη λαϊκιστική ατζέντα του.
Η Patricia Crouse, εμπειρογνώμονας δημόσιας πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του New Haven, συμφωνεί: «Η παράδοση στον Vought των κλειδιών στο Γραφείου δίνει ουσιαστικά στον Trump απόλυτο έλεγχο επί του προϋπολογισμού και των ρυθμιστικών διαδικασιών. Ο Βόουτ θα είναι το κλειδί για την προώθηση της ατζέντας του Τραμπ».
Ο 47χρονος Βόουτ ο οποίος φαίνεται μεγαλύτερος από τα χρόνια του, εργάστηκε για τη συντηρητική δεξαμενή σκέψης Heritage Foundation πριν υπηρετήσει ως αναπληρωτής διευθυντής του Γρραφείου προϋπολογισμού το 2018 και ως διευθυντής το 2020 κατά την πρώτη θητεία του Τραμπ.
Ο Τραμπ έχει επαινέσει επανειλημμένα τον Βόουτ τότε για μια «απίστευτη» και «φανταστική» δουλειά.
Το Project 2025 αποτελεί έναν δεξιό-συντηρητικό «οδηγό» για τον Ρεπουμπλικάνο πρόεδρο. Πρόκειται για ένα ανεπίσημο πολιτικό σχέδιο για τη δεύτερη διακυβέρνηση Τραμπ, συντάχθηκε από το Heritage Foundation και υποστηρίχθηκε και από πολλές άλλες συντηρητικές οργανώσεις και δεξαμενές σκέψεις.
Το Heritage Foundation συντάσσει τέτοιες πολιτικές λίστες επιθυμιών εδώ και δεκαετίες για διάφορους πιθανούς προέδρους από το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα. Η πρακτική αυτή είναι συνήθης στις ΗΠΑ, όπως λέει ο Αμερικανός πολιτικός επιστήμονας Χανς Νοέλ από το Georgetown University της Ουάσινγκτον: «Ειδικοί, αναλυτές και άλλοι διαμορφώνουν μία ιδεολογική κατεύθυνση, προτού αυτή υιοθετηθεί από τα κόμματα και τους πολιτικούς».
Στη σύνταξη του Project 2025 συμμετείχαν πολλές προσωπικότητες από τον κύκλο του Τραμπ, όπως πρώην υπάλληλοι και σύμμαχοί του.
Ο Βόουτ έγραψε ένα κεφάλαιο του εγγράφου πολιτικής 900 σελίδων Project 2025. Στο έγγραφο, ο Βόουτ περιέγραψε το Γραφείο προϋπολογισμού ως «σύστημα ελέγχου εναέριας κυκλοφορίας του προέδρου», το οποίο είπε ότι θα πρέπει «να εμπλέκεται σε όλες τις πτυχές της διαδικασίας πολιτικής του Λευκού Οίκου», καθιστώντας «αρκετά ισχυρό για να παρακάμψει τις γραφειοκρατίες των φορέων εφαρμογής».
Τώρα, όλα τα σημάδια δείχνουν ότι ο Vought έγινε «ο Τόμας Κρόμγουελ του Τραμπ», ο παρασκηνιακός ισχυρός άνδρας που υλοποοιείτους στόχους του κυρίου του», σύμφωνα με τον Ντόναλντ Μόινιχαν, καθηγητή δημόσιας πολιτικής στο Πανεπιστήμιο του Μίσιγκαν.
Ποιες είναι οι σημαντικές προτάσεις;
Στις προτάσεις του Project 2025 πρόκειται ειδικότερα για «τέσσερα μέτωπα που θα καθορίσουν το μέλλον της Αμερικής»: η αποκατάσταση του θεσμού της οικογένειας, η κατάργηση του διοικητικού κράτους, η άμυνα υπέρ της εθνικής κυριαρχίας και η διασφάλιση «των ατομικών δικαιωμάτων ελευθερίας που μας έδωσε ο Θεός».
Μερικές από τις πιο θεμελιώδεις προτάσεις είναι οι εξής:
- Ο πρόεδρος θα πρέπει να έχει σαφώς μεγαλύτερη εξουσία. Η αντικατάσταση των δημοσιονομικών υπαλλήλων από υπαλλήλους έμπιστους στον Τραμπ θα διευκολυνθεί και αρκετές ομοσπονδιακές υπηρεσίες – όπως για παράδειγμα το υπουργείο Δικαιοσύνης – θα αναδιαρθρωθούν εντελώς ή θα καταργηθούν απολύτως.
- Στους κλάδους της ενεργειακής πολιτικής και της οικονομίας θα συντελεστεί μία νέα καμπή – στόχος πλέον όχι οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, αλλά η μεγαλύτερη χρήση πετρελαίου και φυσικού αερίου. Έτσι, οι ΗΠΑ δεν θα εστιάζουν πλέον στη μείωση των εκπομπών αερίων και τις «πράσινες» επιδοτήσεις. Ακόμη, θα μειωθεί η φορολογία επιχειρήσεων και εισοδήματος.
- Όροι όπως σεξουαλικός προσανατολισμός ή ταυτότητα φύλου δεν θα έχουν καμία θέση σε προεδρικά διατάγματα και νόμους. Τα «επιβλαβή διδάγματα της ‘κριτικής φυλετικής θεωρίας’ και της ‘έμφυλης ιδεολογίας’ θα πρέπει να διαγραφούν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα όλων των δημοσίων σχολείων της χώρας. Αναφορικά με τις αμβλώσεις η επόμενη συντηρητική κυβέρνηση θα επιδιώξει «να προστατεύσει τα αγέννητα παιδιά ενώπιον παντός δικαστηρίου της Αμερικής» καθώς και να απαγορεύσει μεταξύ άλλων το αντισυλληπτικό χάπι της επόμενης ημέρας.
- «Τα κραυγαλέα κενά στο μεταναστευτικό μας σύστημα» θα πρέπει να καλυφθούν – μεταξύ άλλων με τη διοχέτευση περισσότερων κονδυλίων και την αποστολή τεχνολογικού εξοπλισμού και προσωπικού στα σύνορα με το Μεξικό αλλά και με την αυστηροποίηση των διαδικασιών χορήγησης ασύλου.
- Οι υπερεθνικές υποχρεώσεις της χώρας δεν θα υπερισχύουν των εθνικών συμφερόντων. Το ΝΑΤΟ θα πρέπει να αναδιαρθρωθεί έτσι ώστε οι υπόλοιποι σύμμαχοι να αναλαμβάνουν περισσότερες ευθύνες. Ταυτοχρόνως ο αμερικανικός στρατός στην Ευρώπη θα μειωθεί, παρ’ ότι η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα διαθέσει περισσότερα χρήματα στις αμερικανικές ένοπλες δυνάμεις.
- Σχετικά με τον πόλεμο στην Ουκρανία παρουσιάζονται δύο αντικρουόμενες θέσεις: ορισμένοι συντηρητικοί θεωρούν πως η συνέχιση της εμπλοκής των ΗΠΑ υπό τη μορφή στρατιωτικής και οικονομικής βοήθειας είναι απαραίτητη, ενώ άλλοι αντιτείνουν ότι η υποστήριξη της Ουκρανίας «δεν έγκειται καθόλου στο εθνικό συμφέρον ασφαλείας της Αμερικής. Η Ουκρανία δεν είναι μέλος του ΝΑΤΟ και αποτελεί μία από τις πιο διεφθαρμένες χώρες της περιοχής».
Ποια η σημασία του Project 2025;
Ο Κέβιν Ρόμπερτς, πρόεδρος του Heritage Foundation, δηλώνει πεπεισμένος πως το στρατηγικό αυτό πλάνο αποτελεί έκφραση μίας «Δεύτερης Αμερικανικής Επανάστασης», η οποία «θα είναι αναίμακτη, εφ’ όσον το επιτρέψει η Αριστερά». Ως αντίδραση ο Τζο Μπάιντεν είχε δηλώσει πως ο Τραμπ και οι σύμμαχοί του ονειρεύονται «μία βίαιη επανάσταση, προκειμένου να καταστρέψουν την ιδέα της Αμερικής».
Ο πολιτικός επιστήμονας Νοέλ εκτιμά πως το ιδιαίτερο στοιχείο στο Project 2025 είναι το πόσο εκτεταμένες είναι οι προτεινόμενες στρατηγικές ρυθμίσεις. Έτσι καθορίζεται κατά κάποιον τρόπο «η ατζέντα του νυν συντηρητικού κινήματος». Επιπλέον, οι Ρεπουμπλικάνοι παίρνουν ένα προγραμματικό σχέδιο στα χέρια τους, το οποίο τους καθιστά απευθείας ικανούς να κυβερνήσουν – και σε αυτό ακριβώς η κυβέρνηση Τραμπ δεν τα είχε πάει καλά το 2016.