ΔΙΟΝΥΣΙΟΣ ΣΟΛΩΜΟΣ
Το όνειρο
Άκου έν’ όνειρο, ψυχή μου, και της ομορφιάς θεά·μου εφαινότουν οπώς ήμουν μετ’ εσένα μία νυχτιά.
Σ’ ένα ωραίο περιβολάκι περπατούσαμε μαζί·όλα ελάμπανε τ’ αστέρια και τα κοίταζες εσύ.
Εγώ τσόλεα: Πέστε, αστέρια,
είν’ κανέν’ από τ’ εσάς, που να λάμπει απόκει απάνουσαν τα μάτια της κυράς;
Πέστε αν είδετε ποτέ σας σ’ άλλη τέτοια ωραία μαλλιά,
τέτοιο χέρι, τέτοιο πόδι, τέτοια αγγελική θωριά;
Τέτοιο σώμα ωραίον οπ’ όποιος το κοιτάζει ευθύς ρωτά: Αν είν’ άγγελος εκείνος,
πώς δεν έχει τα φτερά;
Ότι είπα αυτά τα λόγια, μου εφανήκανε ομπρός άλλες κόρες στολισμένες με του φεγγαριού το φως.
Εχορεύανε πιασμένες απ’ τα χέρια τα λευκά, κι όλες τους επολεμούσαν να μου πάρουν την καρδιά.
Τότε άκουσα το χείλι
το δικό σου να μου πει: Πώς σου φαίνονται; Και σου ’πα: Είναι άσχημες πολύ.
Εσύ έκαμες ετότες γέλιο τόσο αγγελικό, που μου φάνηκε πως είδα ανοιχτό τον ουρανό.
Και παράμερα σ’ επήραει σέ μία τρανταφυλλιά κι έπεσά σου αγάλι αγάλι
στην ολόλευκη αγκαλιά.
Κάθε φίλημα, ψυχή μου, οπού μοδινες γλυκά, εξεφύτρωνε άλλο ρόδο από την τρανταφυλλιά.
Όλη νύχτα εξεφυτρώσαν, ώς οπού ’λαμψεν η αυγή, που μας ηύρε και τους δυο μας με την όψη μας χλωμή.
Τούτο είν’ τ’ όνειρο, ψυχή μου·
τώρα στέκεται εις εσένα το κάμεις ν’ αληθέψει και να θυμηθείς για με.
(από το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας)
Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης εορτάζεται κάθε χρόνο στις 21 Μαρτίου. Η αρχική έμπνευσή της ανήκει στον έλληνα ποιητή Μιχαήλ Μήτρα, ο οποίος το φθινόπωρο του 1997 πρότεινε στην Εταιρεία Συγγραφέων να υιοθετηθεί ο εορτασμός της ποίησης στην Ελλάδα, όπως και σε άλλες χώρες, και να οριστεί συγκεκριμένη μέρα γι’ αυτό.
Η εισήγησή του έφτασε με επιστολή στα χέρια του ποιητή και μελετητή της ποίησης Κώστα Στεργιόπουλου, προέδρου τότε της Εταιρείας Συγγραφέων.
Η ποιήτρια Λύντια Στεφάνου πρότεινε ως ημέρα εορτασμού την 21η Μαρτίου, την ημέρα της εαρινής ισημερίας, που συνδυάζει το φως από τη μία και το σκοτάδι από την άλλη, όπως η ποίηση, που συνδυάζει το φωτεινό της πρόσωπο της αισιοδοξίας με το σκοτεινό πρόσωπο του πένθους. Η πρώτη Ημέρα Ποίησης γιορτάστηκε το 1998 στο παλιό ταχυδρομείο της πλατείας Κοτζιά. Ετοιμάστηκε με ελάχιστα έξοδα και πολλή εθελοντική δουλειά, και είχε μεγάλη επιτυχία.
Την επόμενη χρονιά ο συγγραφέας Βασίλης Βασιλικός, πρέσβης της Ελλάδας στην UNESCO, εισηγήθηκε στο Εκτελεστικό Συμβούλιο του οργανισμού η 21η Μαρτίου να ανακηρυχθεί Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης, όπως η 21η Ιουνίου είναι Παγκόσμια Ημέρα Μουσικής. Οι Γάλλοι, οι Ιταλοί, οι Τυνήσιοι και άλλοι πρέσβεις από χώρες της Μεσογείου υποστήριξαν την εισήγηση και η ελληνική πρόταση υπερψηφίστηκε.
Τον Οκτώβριο του 1999, στη Γενική Διάσκεψη της UNESCO στο Παρίσι, η 21η Μαρτίου ανακηρύχθηκε Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης. Το σκεπτικό της απόφασης ανέφερε: «Η Παγκόσμια Ημέρα Ποίησης θα ενισχύσει την εικόνα της ποίησης στα ΜΜΕ, ούτως ώστε η ποίηση να μην θεωρείται πλέον άχρηστη τέχνη, αλλά μια τέχνη που βοηθά την κοινωνία να βρει και να ισχυροποιήσει την ταυτότητά της. Οι πολύ δημοφιλείς ποιητικές αναγνώσεις μπορεί να συμβάλουν σε μια επιστροφή στην προφορικότητα και στην κοινωνικοποίηση του ζωντανού θεάματος και οι εορτασμοί μπορεί να αποτελέσουν αφορμή για την ενίσχυση των δεσμών της ποίησης με τις άλλες τέχνες και τη φιλοσοφία, ώστε να επαναπροσδιοριστεί η φράση του Ντελακρουά “Δεν υπάρχει τέχνη χωρίς ποίηση”».