Η Συνθήκη του Φοντενμπλό (1814)

Η Συνθήκη του Φοντενμπλό, που υπογράφηκε στις 11 Απριλίου 1814, ήταν μια διεθνής συμφωνία ανάμεσα στις Συμμαχικές Δυνάμεις (Αυστρία, Πρωσία, Ρωσία) και τον Ναπολέοντα Βοναπάρτη, μετά την κατάρρευση της στρατιωτικής του εξουσίας και την είσοδο των Συμμάχων στο Παρίσι.

Μετά από χρόνια πολέμων σε ολόκληρη την Ευρώπη, η Έκτη Συμμαχία κατάφερε να νικήσει τις γαλλικές δυνάμεις και να καταλάβει το Παρίσι τον Μάρτιο του 1814. Ο Ναπολέοντας, απομονωμένος πολιτικά και στρατιωτικά, εξαναγκάστηκε σε παραίτηση από τον γαλλικό θρόνο.

Όροι της Συνθήκης

1. Παραίτηση του Ναπολέοντα από τον γαλλικό θρόνο για τον ίδιο και τους απογόνους του.
2. Εξορία του στη νήσο Έλβα, κοντά στην Ιταλία. Του δινόταν τίτλος “Αυτοκράτορας της Έλβας” και διατηρούσε περιορισμένη κυριαρχία στο νησί.
3. Παροχή προσωπικής φρουράς 400 ανδρών στον Ναπολέοντα.
4. Διατήρηση της περιουσίας του και ετήσια σύνταξη για τον ίδιο και την οικογένειά του.
5. Η σύζυγός του, Μαρία Λουίζα της Αυστρίας, έπαιρνε το δουκάτο της Πάρμα και ο γιος τους τίτλο “Βασιλιάς της Ρώμης”, αν και ποτέ δεν κυβέρνησε.

---

Η Σημασία της Συνθήκης

Η Συνθήκη σηματοδότησε:

• Το τέλος της πρώτης αυτοκρατορίας του Ναπολέοντα.
• Τη λήξη των Ναπολεόντειων Πολέμων (προσωρινά).
• Την παλινόρθωση των Βουρβόνων στη Γαλλία με τον Λουδοβίκο ΙΗ΄.

Ωστόσο, το “τέλος” του Ναπολέοντα ήταν προσωρινό: μόλις έναν χρόνο μετά, τον Μάρτιο του 1815, δραπέτευσε από την Έλβα και επέστρεψε στη Γαλλία, ξεκινώντας την περίφημη περίοδο των “100 Ημερών”, που κατέληξε στη Μάχη του Βατερλώ.