NewsEdit της Flore Thomasset*
Στα τέλη Μαρτίου, βουλευτές του Εθνικού Συναγερμού, των Ρεπουμπλικανών και της Αναγέννησης ένωσαν τις δυνάμεις τους για να ψηφίσουν την κατάργηση των Ζωνών Χαμηλών Εκπομπών. Μικρή σημασία έχει ότι αυτές οι ζώνες, όπου απαγορεύονται τα πιο ρυπογόνα αυτοκίνητα, συμβάλλουν στη βελτίωση της ποιότητας του αέρα, σε μια εποχή που η ρύπανση προκαλεί κάθε χρόνο τουλάχιστον 40.000 θανάτους. Μέσα σε λίγους μήνες, μια επίθεση από πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης έφερε αποτελέσματα: οι ζώνες εντάχθηκαν στην «τιμωρητική οικολογία».
H ψηφοφορία αυτή αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα της αυξανόμενης εργαλειοποίησης της οικολογίας από τους λαϊκιστές, ιδιαίτερα μετά την αγροτική κρίση του 2023-24. Για την άκρα Δεξιά, η «αντι-οικολογία» έχει πλέον αντίστοιχη βαρύτητα με την ξενοφοβία, καθώς καλλιεργεί το ίδιο φάντασμα της «παλιάς καλής Γαλλίας» όπου υποτίθεται ότι μπορούσε κανείς να ζει όπως ήθελε.
Τους τελευταίους μήνες, άρχισαν κι οι φιλελεύθεροι να υιοθετούν αυτό το αφήγημα, σε χαμηλότερους τόνους ασφαλώς, με την ελπίδα να αντλήσουν ψήφους από το ακροατήριο της άκρας Δεξιάς. Όπως και με τη μετανάστευση, το μόνο που κάνουν με τον τρόπο αυτό είναι να προσδίδουν κύρος στις ιδέες της. Τόσο στη Γαλλία όσο και στην υπόλοιπη Ευρώπη, ένα μέρος των κεντρώων έβαλε στην κατάψυξη τη μάχη κατά της κλιματικής αλλαγής: στο όνομα της ανταγωνιστικότητας, το φιλόδοξο Green Deal δέχεται επίθεση από μια αντιδραστική συμμαχία που περιλαμβάνει φιλελεύθερους, συντηρητικούς και λαϊκιστές. Η συμμαχία αυτή αποτυπώνεται στο κλίμα περισσότερο και απ’ ό,τι στη μετανάστευση.
Το «ecolobashing» ευδοκιμεί χάρις στην κλιματική παραπληροφόρηση, που περιλαμβάνει υποτίμηση των κινδύνων και δυσφήμιση των λύσεων. Οι αντιδραστικές απόψεις δεν περιορίζονται πλέον μεταξύ των προσώπων ή των δικτύων της Ακροδεξιάς, μεταδίδονται καθημερινά από το ραδιόφωνο και την τηλεόραση εν μέσω μιας γενικής αδιαφορίας.
Η αμερικανική τραγωδία, στο πλαίσιο της οποίας η επιστήμη δέχεται μια πρωτοφανή επίθεση, θα πρέπει να λειτουργήσει ως ηλεκτροσόκ, καθώς δείχνει τι συνέπειες μπορεί να έχει ο συνδυασμός της κλιματικής και της δημοκρατικής κρίσης. Οι προοδευτικοί πολιτικοί και τα προοδευτικά μέσα θα πρέπει να επιμείνουν ότι η έξοδος από τα ορυκτά καύσιμα θα μειώσει την εξάρτησή μας από τα αυταρχικά καθεστώτα και θα επιτρέψει τον περιορισμό της υπερθέρμανσης της ατμόσφαιρας που πλήττει πρωτίστως τους πιο εύθραυστους. Θα πρέπει να αποδείξουν επίσης ότι μια κοινωνικά δίκαιη κλιματική πολιτική μπορεί να βελτιώσει την ποιότητα των σπιτιών μας, της διατροφής μας, του περιβάλλοντός μας.
(*) H Φλορ Τομασέ είναι αρθρογράφος του περιοδικού L’ Obs
(Πηγή: L’ Obs)