NewsEdit Η πρόσφατη δόνηση των 6,2 Ρίχτερ στην Κωνσταντινούπολη φέρνει στο προσκήνιο αντικρουόμενες επιστημονικές απόψεις για το αν επίκειται καταστροφικός σεισμός ή αν εκτονώθηκε η συσσωρευμένη ενέργεια.
Η ισχυρή σεισμική δόνηση της 23ης Απριλίου στη Θάλασσα του Μαρμαρά, μεγέθους 6,2 Ρίχτερ, έχει προκαλέσει νέα κύματα ανησυχίας στην Τουρκία, όχι μόνο μεταξύ των πολιτών αλλά και εντός της επιστημονικής κοινότητας. Οι κορυφαίοι Τούρκοι σεισμολόγοι εμφανίζονται διχασμένοι σχετικά με τη σημασία του σεισμού και τη συνέχεια της σεισμικής δραστηριότητας στην περιοχή της Κωνσταντινούπολης.
Οι ανήσυχοι: «Έρχεται ο μεγάλος σεισμός»
Ο καθηγητής σεισμολογίας Νατζί Γκιορούρ, ευρύτερα γνωστός στην Τουρκία, προειδοποιεί ότι η δόνηση των 6,2 Ρίχτερ δεν ήταν ο «μεγάλος σεισμός» που αναμένεται εδώ και χρόνια. Υποστηρίζει ότι η πίεση στο ρήγμα αυξάνεται και ότι μια δόνηση άνω των 7 Ρίχτερ βρίσκεται πλέον πιο κοντά από ποτέ.
Στο ίδιο μήκος κύματος, ο καθηγητής Οκάν Τουισούζ του Πολυτεχνείου Κωνσταντινούπολης επισημαίνει ότι μετά τον σεισμό του 1999, η περιοχή εξακολουθεί να είναι ιδιαίτερα ευάλωτη. Η μεταφορά σεισμικών τάσεων, όπως λέει, «έφερε τον μεγάλο σεισμό πιο κοντά».
Σημαντική είναι και η γεωλογική ανάλυση: το ρήγμα της Βόρειας Ανατολίας χωρίζεται σε τρία κύρια τμήματα, από τα οποία μόνο το ανατολικό και το δυτικό έχουν «δώσει» μεγάλους σεισμούς. Το κεντρικό, που ενεργοποιήθηκε στις 23 Απριλίου, παραμένει σε επιφυλακή, ενώ η συνέχεια του ρήγματος προς τα ανατολικά δεν έχει ακόμα σπάσει.
Οι καθησυχαστικοί: «Η ενέργεια εκτονώθηκε»
Από την άλλη πλευρά, αρκετοί επιστήμονες εκφράζουν πιο καθησυχαστικές εκτιμήσεις. Ο καθηγητής Σενέρ Ουσουμέζσοϊ, ο οποίος είχε προβλέψει σεισμό 6-6,5 Ρίχτερ στη συγκεκριμένη περιοχή, υποστήριξε ότι η δόνηση των 6,2 ήταν ο «αναμενόμενος σεισμός». «Τελείωσαν οι σεισμοί στον Μαρμαρά. Να είστε ήσυχοι», ανέφερε χαρακτηριστικά.
Ο καθηγητής Οσμάν Μπεκτάς κινείται στο ίδιο πλαίσιο, υπογραμμίζοντας πως το συγκεκριμένο ρήγμα είχε περιορισμένη δυνατότητα συσσώρευσης ενέργειας και δεν αναμένεται ισχυρότερος σεισμός, παρά μόνο μετασεισμοί.
Η μεσαία γραμμή: «Σεισμός-σταθμός πριν τον μεγάλο»
Τη «χρυσή τομή» φαίνεται να επιλέγει ο καθηγητής γεωφυσικής Οβγκιούν Αχμέτ Ερτζάν, ο οποίος παρομοιάζει τον σεισμό με την ισχύ μιας βόμβας Χιροσίμας. Αν και θεωρεί πιθανό έναν καταστροφικό σεισμό της τάξεως των 7,2 Ρίχτερ, τοποθετεί την εκδήλωσή του χρονικά μετά το 2045 – ίσως και μετά το 2065. «Αυτός δεν ήταν ο μεγάλος σεισμός. Έχουμε ακόμα χρόνο», ανέφερε.