Newsroom Η δυναμική και οι προκλήσεις που δημιουργεί ο αριθμός “150.000” (δυστυχώς σεντόνι, αλλά δεν γινόταν αλλιώς…)
Ανεξάρτητα από τις υποκειμενικότητες της μικροπολιτικής αντιπαράθεσης που θα δούμε τις επόμενες μέρες (δηλαδή τον καυγά ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΚΙΝΑΛ για την αποτίμηση), ο αριθμός των 150.000 πολιτών που προσήλθαν στις κάλπες για την ανάδειξη ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ προσφέρεται για ορισμένες πιο “στέρεες” διαπιστώσεις:
1) Αυτός ο μεγάλος αριθμός αποτελείται από 3 βασικές πολιτικές και κοινωνικές κατηγορίες ανθρώπων (αλληλοεπικαλυπτόμενες):
α) Παραδοσιακός κόσμος της Αριστεράς (που αναφέρονταν εμφατικά στις καταβολές του στα πηγαδάκια έξω από τα τμήματα).
β) Κόσμος από το αριστερό, σοσιαλιστικό, ανδρεοπαπανδρεϊκό ΠΑΣΟΚ (εξ ου και η αύξηση ήταν μεγαλύτερη σε Δυτική Ελλάδα και Κρήτη).
γ) Λαϊκά κοινωνικά στρώματα που δέχονται νέα πίεση από την ακρίβεια το τελευταίο διάστημα (εξ ου και η αύξηση των μελών ήταν πολύ μεγαλύτερη σε δυτική Αθήνα, β’ Πειραιά και Δυτική Αττική, ενω μικρότερη στα πιο εύπορα βόρεια προάστια).
Αυτές οι 3 “συναντήσεις” του ΣΥΡΙΖΑ, ίσως να έχουν σοβαρή επίδραση με μακρά διάρκεια στο πολιτικό σύστημα. Δηλαδή, ότι αρκετός κόσμος της Αριστεράς επαναδραστηριοποιείται κομματικά (είχε επανεργοποιηθεί πολιτικά στους διαμαρτυρίες κατά τα πρώτα δύο μνημόνια), ότι ο μαζικότατος κόσμος του ανδρεοπαπανδρεϊκού ΠΑΣΟΚ πλέον σφραγίζει και σε συμβολικό-συναισθηματικό επίπεδο πως έχει νέα μόνιμη κομματική ταυτότητα (όχι απλώς εκλογική στέγη) και ότι τα λαϊκά-εργατικά στρώματα επιλέγουν με σαφή προτίμηση οργανωμένη κομματική έκφραση, είναι πολιτικές εξελίξεις, που, βεβαίως, δεν είναι πρωτόγνωρες για τον ΣΥΡΙΖΑ (είχαν ξεκινήσει πριν 10 χρόνια), αλλά η μαζική συμμετοχή της Κυριακής δείχνει ότι δημιουργείται μια τάση να “σφραγιστούν” με έναν τρόπο που δεν θα μπορούν να ξαναλλάξουν εύκολα.
2) Από την άλλη πλευρά, η σαφής υπεροχή αυτών των τριών πολιτικών και κοινωνικών ομάδων (σε σχέση με άλλες) στις κάλπες τη Κυριακής, σε συνδυασμό με το ότι και σε κεντρικοπολιτικό επίπεδο ο αριθμός 150.000 είναι, όντως, μεγάλος, αλλά όχι πολύ μεγάλος (όπως θα ήταν το 250.000) ή αδιαμφισβήτητο μήνυμα επικείμενης πολιτικής αλλαγής (όπως θα ήταν το 350.000), φανερώνει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ και αρκετά από τα κορυφαία πρόσωπα της ηγεσίας του (τα περισσότερα, αλλά όχι όλα) εξακολουθούν να έχουν σημαντική αδυναμία προσέγγισης των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, της κεντροαριστεράς με την ευρεία έννοια (όχι μόνο, δηλαδή, με τη στενή-Σημιτική) και πάνω από όλα των μοντέρνων, δυναμικών και γενικότερα πιο απαιτητικών ακροατηρίων με ευρύτερους πολιτικούς προβληματισμούς, όπως για παράδειγμα τα Περιβαλλοντικά θέματα.
Και αυτό είναι μια αδυναμία που δύσκολα ξεπερνιέται, δεδομένων των προγραμματικών στοχεύσεων, της ρητορικής, ακόμη και του επικοινωνιακού στυλ της ηγετικής ομάδας στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, τα οποία ακολουθούν μια πεπατημένη, την οποία δεν θα είναι εύκολο να τροποποιήσουν και να εμπλουτίσουν (και αυτό αφορά και τον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα).
3) Ο τριπλασιασμός των μελών του ΣΥΡΙΖΑ σε μια μέρα και συγκεκριμένα τα 111.000 απογραφικά που συμπληρώθηκαν και τα αντίστοιχα τηλεφωνα που δόθηκαν είναι ένα υπερόπλο (για αυτό και η χαρά των γραμματέων και συντονιστών του κόμματος ήταν χθες ζωγραφισμένη στις φάτσες τους), δηλαδή μια τεράστια (ιδίως για τα δεδομένα του Κόμματος) δεξαμενή ανθρώπων να αξιοποιήσει σε καφενεία, γειτονιές, επιστημονικές ενώσεις, συνδικάτα, αυτοδιοικητικά σχήματα και πολλούς άλλους μαζικούς χώρους, καθώς και αντιπολιτευτικά στους δρόμους, δηλαδή σε κοινωνικές διαμαρτυρίες (για τις οποίες έχει διαμορφωθεί υπόβαθρο να προκύψουν το επόμενο διάστημα).
4) Την ίδια στιγμή, η παραγωγική οργανωτικά και πολιτικά αξιοποίηση τους αποτελεί και μια εξαιρετικά δύσκολη πρόκληση. Αν αυτή δεν πραγματοποιηθεί το αμέσως επόμενο διάστημα ή το πολύ το φθινόπωρο, το υπερόπλο θα έχει καταστεί σε μεγάλο βαθμό ανενεργό την προεκλογική περίοδο, ιδίως αν οι εκλογές γίνουν σε έναν χρόνο. Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συγκροτεί τον κόσμο του στη βάση πελατειακών δικτύων, όπως η ΝΔ και το ΚΙΝΑΛ και για αυτό δεν θα έχει την πολυτέλεια να ξαναζεστάνει αυτόν τον κόσμο την τελευταία στιγμή, αν δεν τον βάλει σε κίνηση έγκαιρα.
5) Ο Αλέξης Τσίπρας είναι σταθερά ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ, γεγονός που δεν επιβεβαιώθηκε μόνο αριθμητικά, αλλά ακόμη περισσότερο από το γεγονός ότι σήκωσε την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ τις προηγούμενες εβδομάδες… η οποία, εξαιρετικά πετυχημένα, έδωσε σχεδόν κινηματικό χαρακτήρα σε μια (επί της ουσίας) άχαρη εσωκομματική διαδικασία (ενός, μάλιστα, υποψηφίου), εστιάζοντας στο πλέον κρίσιμο θέμα καθημερινότητας, δηλαδή την ακρίβεια και μέσω αυτού, στο μήνυμα ενίσχυσης του βασικού αντιπάλου της κυβέρνησης Μητσοτάκη, δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ και τελικά (και ακόμη περισσότερο) στον ίδιο τον Αλέξη Τσίπρα. Προφανώς η τρέχουσα συγκυρία προσφέρονταν με ιδανικό τρόπο για αυτό, ειδικά αν φανταστεί κανείς μια αντίστοιχη διαδικασία που να πραγματοποιούνταν πριν από 6 μήνες…
ΥΓ. Αυτή είναι η δική μου εικόνα, όπως την διαμόρφωσα μετά από ολοήμερο πέρασμα σε περίπου 10 εκλογικά τμήματα της Αθήνας και μετά από πολλά πηγαδάκια με συμμετέχοντες στη διαδικασία..
Aναδημοσίευση από το Facebook