NewsEdit Είμαστε τόσο πολύ εθισμένοι στο πολιτικό δίπολο “εμείς κι εσείς”, στην ανάγκη να ανήκουμε φανατικά κάπου και να επιτεθέμεθα επίσης φανατικά στην αλλη πλευρά που τείνω να καταλήξω πως η σύγκρουση έχει γίνει ένα με το DNA μας.
Της Εφης Γαλώνη
Το νέο πεδίο σύγκρουσης αφορά στη διατροφή. Από τη μία οι νεότευκτοι vegan που προφανέστατα έκαναν πολύ μεγάλο κόπο για να μπορέσουν να αποκλείσουν το κρέας από τη διατροφή τους οπότε έχουν την ανάγκη όλο αυτό να το προασπίσουν, με μία υπερβολή το ομολογώ, κι από την άλλη οι παμφάγοι που αντιμετωπίζονται από τους πρώτους ούτε λίγο ούτε πολύ ως εγκληματίες, φονιάδες ζώων, συμμέτοχοι στο έγκλημα κι εν γένει κακοί άνθρωποι που λέγε λέγε οι vegan, ίσως καταφέρουν να τους οδηγήσουν στη σωστή πλευρά της ιστορίας, δηλαδή τη δική τους.
Δεν θέλω να σας στεναχωρήσω εσάς τους vegan αλλά αν η κρεατοφαγια ορίζεται ως “πρόβλημα” αποτελείτε κι εσείς μέρος του “προβλήματος” καθώς δεν γεννηθήκατε vegan, γίνατε στην πορεία οπότε τα περισσότερα χρόνια της ζωής σας τρεφόσασταν όπως εκείνοι που τώρα με τόση ευκολία κατηγορείτε και δείχνετε με το δάχτυλο.
Και στο σημείο αυτό επιτρέψτε μου να κάνω έναν σημαντικό διαχωρισμό μεταξύ των ανθρώπων που επέλεξαν τον βιγκανισμό για λόγους υγείας. Άνθρωποι που έδωσαν και δίνουν σκληρή μάχη με δύσκολες ασθένειες, καρκίνο, διάφορα αυτοάνοσα ή σοβαρές ημικρανίες και που η αλλαγή στην διατροφή τους τους έκανε να νοιώθουν και να είναι καλύτερα. Τρέφω απέραντο σεβασμό για αυτούς τους ανθρώπους και καταλαβαίνω πως δίνουν έναν πολύ μεγάλο αγώνα για να μπορέσουν κυρίως να βρουν προϊόντα εν γένει που να μην περιέχουν χημικά πρόσθετα, ή λαχανικά που να έχουν καλλιεργηθεί χωρίς φυτοφάρμακα και σε αυτή τη μάχη για την υγεία τους σηκώνουν ένα πολύ μεγάλο οικονομικό κόστος στην πλάτη τους.
Για τους υπόλοιπους δεν ξέρω πραγματικά τι να πω και πως να εξηγήσω όλη αυτή την τοξικότητα που αναπτύσσεται αργά αλλά σταθερά στα social media με κατηγορίες, επιθέσεις κι έναν ψυχολογικό εκβιασμό τύπου “κάθε φορά που τρως κρέας είναι σαν να τρως τη γάτα σου, τον σκύλο σου” και ούτω καθεξής. Όπα κάπου έχω να πω. Αλίμονο αν είναι η διατροφή που καθορίζει τον χαρακτήρα μας, το αν είμαστε δηλαδή καλοί άνθρωποι, αν αγαπάμε τους ανθρώπους, τα ζώα ή το περιβάλλον ανάλογα με το αν τρώμε βραστό κολοκυθάκι ή γιουβαρλάκια. Σκατένιοι άνθρωποι υπάρχουν γύρω μας ότι κι αν επιλέξουν να φάνε. Ένα αυτό.
Ένα δεύτερο, δεν κάνουμε τίποτα παραπάνω απ’ ότι κάνει η ίδια η φύση και τα πλάσματα που την απαρτίζουν για την επιβίωσή της από την αρχή ύπαρξης αυτού του πλανήτη. Το γιατί εξελίχθηκε και κυριάρχησε ο άνθρωπος να έχει εξουσία πάνω σε άλλα πλάσματα ούτε οι ίδιοι οι επιστήμονες δεν έχουν κατορθώσει ακόμη να το ξεδιαλύνουν. Έτσι είναι όμως κι έτσι συμβαίνει από τότε που ο άνθρωπος σταμάτησε να είναι κυνηγός κι άρχισε να εκτρέφει ζώα για την διατροφή του. Προσωπικά πιο πολύ με στεναχωρεί όταν ένας κυνηγός αρπάζει το όπλο και πάει να σκοτώσει ελάφια και ζαρκάδια που δεν τα χρειάζεται για την επιβίωσή του με ότι αυτό συνεπάγεται για το ίδιο το οικοσύστημα του δάσους. Το μεγαλύτερο δε πρόβλημα το εντοπίζω στο γεγονός ότι στην πλειοψηφία των χωρών του πλανήτη εκτρέφουμε και παράγουμε περισσότερα απ’ όσα χρειαζόμαστε όταν σε άλλες χώρες η όποια τροφή είναι δυσεύρετη. Το κλειδί λοιπόν σε αυτή την αντιπαράθεση είναι η ισορροπία, το παν μέτρον άριστον και η φύση μας το φωνάζει με κάθε ευκαιρία. Διότι κάθε τι που διαταράσσει την ισορροπία έχει επίπτωση στο περιβάλλον και από τη μία και από την άλλη πλευρά. Έχουμε όντως ξεφύγει στην κατανάλωση κρέατος και ήδη είναι ένα θέμα που συζητείται σε διάφορες χώρες. https://theconversation.com/how-much-meat-do-we-eat-new…
Κανείς μας δεν θέλει επίσης να βλέπει ακινητοποιημένες αγελάδες και γουρούνια που ταίζονται ανελλιπώς για να ικανοποιήσουν τις υπέρμετρες αναγκες μας αντί να βόσκουν ελεύθερα στα λιβάδια. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει και με τις ιχθυοκαλλιέργειες. Το ζητούμενο όμως είναι όμως να μην ξεφύγουμε κι από την άλλη τη vegan πλευρά. Η αυξημένη παραγωγή αμυγδαλόγαλου έχει για παράδειγμα ως αποτέλεσμα την αυξημένη επίσης χρήση φυτοφαρμάκων που σκοτώνουν τις μέλισσες οι οποίες θυμίζω πως είναι η αρχή των πάντων καθώς επικονιάζουν φυτά και δέντρα για να καρπίσουν.
https://www.theguardian.com/…/honeybees-deaths-almonds…. Η αυξημένη επίσης καλλιέργεια αβοκάντο που θεωρείται υπερτροφή βλάπτει πλέον το περιβάλλον διότι για να καρπίσει κάθε φυτό απαιτούνται 320 λίτρα νερού με τους μεγάλους σεφ να το αντικαθιστούν ήδη όπου μπορούν με μπιζέλια. https://www.lifo.gr/…/mipos-irthe-telos-ton-abokanto…
Κι εντέλει η πιο μεγάλη μας αλήθεια είναι ότι αυτός ο πλανήτης δεν μπορεί να σηκώσει ούτε 7, 9 δις (τόσοι είμαστε) αποκλειστικά vegan ουτε επίσης 7,9 δις αποκλειστικά παμφάγους, καθώς είτε για τη μία είτε για την άλλη διατροφή απαιτούνται αυξημένοι φυσικοί πόροι, από νερό μέχρι εκτάσεις. Κι ότι κανείς δεν πρόκειται να αλλάξει την διατροφή του με ψυχολογικό εκβιασμό. Είναι σαν να μην μάθαμε τίποτα από τις κατεστραμμένες σχέσεις των καιρών μας και την εμμονή του ενός να αλλάξει τον άλλο. Κανείς δεν αλλάζει επειδή του το λένε. Αλλάζει επειδή το Θέλει ή επειδή οι συνθήκες τον οδηγούν εκεί. Και οφείλουμε να σεβόμαστε το δικαίωμα της επιλογής και τις επιλογές του καθενός μας. Και τα γράφω αυτά διότι διαβάζω τέρατα τις τελευταίες ημέρες. Άλλος κάθεται και τα βάζει με τις αναρτήσεις φαγητών διότι τον ενοχλεί λέει να βλέπει ψημένο κρέας. Εμένα πάλι με ενοχλούν αυτές οι συνεχείς αναρτήσεις γιατί πολλοί άνθρωποι μπορεί να μην έχουν να φάνε τίποτα ενόσω κάποιοι ηθικολογούν και τσακώνονται για τις διατροφικές συνηθειες των άλλων. Διάβασα επίσης το άλλο ωραίο, “θα σταματήσω να βλέπω τηλεόραση γιατι στα δελτία ειδήσεων ή στις σειρές υπάρχουν ρεπορτάζ ή φαγητά με κρέατα” . Καμμία διαμαρτυρία πάντως πάντως για την κακή ποιότητα των προγραμμάτων. Αν είναι έτσι παιδιά σταματήστε να βλέπετε και ντοκιμαντέρ και ταινίες, να πηγαίνετε σε μέρη, νησιά, χώρες όπου οι ταβέρνες και τα εστιατόρια σερβίρουν κρέας και ψάρι. Σταματήστε να παίρνετε φάρμακα που χρειάζεστε γιατί έχουν δοκιμαστεί πρώτα σε ζώα ή καλλυντικά προϊόντα που περιέχουν ζωικά συστατικά. Αν είναι να κάνετε μία δουλειά, κάντε την τουλάχιστον σωστά. Διώξτε εν ανάγκη και τους φίλους σας που τρώνε τα πάντα για να κάνετε παρέα μόνο με όποιον τρώει λαχανικά.
Τον καταλαβαίνουμε τον παραλογισμό ή να πω κι άλλα; Μπορούμε ή δεν μπορούμε να είμαστε μέλη μιας κοινωνίας σεβόμενοι τις επιλογές των άλλων ανθρώπων; Γιατί αυτό είναι το ζητούμενο. Επίσης μην ξεχνάτε πως πίσω από κάθε είδος διατροφής υπάρχουν βιομηχανίες, κρέατος και βιολογικών προϊόντων κι άνθρωποι που πλουτίζουν, άλλοι εμπορευόμενοι ζώα κι άλλοι εμπορευόμενοι υποκατάστατα σε σκόνη. Κι εμείς τσακωνόμαστε για τα κέρδη των άλλων αντί να δούμε πως θα σταματήσουμε την υπερκατανάλωση;
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook