ΝΙΚΟΛ ΛΕΙΒΑΔΑΡΗ Ο Αλέξης Τσίπρας σπανίως έχει μιλήσει για κομματικές πολιτικές επιλογές σε πρώτο ενικό πρόσωπο. Ακόμη πιο σπανίως έχει μιλήσει δημόσια για «κακώς εννοούμενη δημοκρατία εντός ΣΥΡΙΖΑ».
Και ποτέ έως τώρα δεν είχε πει «δεν αναγνωρίζω, δεν σκέφτομαι και δεν με απασχολεί η έννοια των ομάδων και των τάσεων». Εάν το έκανε μέχρι πρότινος , θα ισοδυναμούσε με ιδεολογική ιεροσυλία – κάτι σαν αποκαθήλωση του ιερού Γκράαλ της αριστεράς.
Τα έκανε όμως όλα, και τα είπε όλα σήμερα. Κι έκανε κι ένα βήμα παραπάνω – εμμέσως πλην σαφώς κάλεσε τις απανταχού τάσεις να αυτοδυαλυθούν, εάν και εφόσον θέλουν να προσφέρουν υπηρεσία στο κόμμα.
Στην συνέντευξή του στο newsbomb.gr και την Ολγα Τρέμη ο Αλέξης Τσίπρας ήταν «αλλιώς». Ηταν νέος Τσίπρας.
Για τις αλλαγές στον ΣΥΡΙΖΑ μετά το συνέδριο είπε ότι «έκανα τολμηρή επιλογή στο κόμμα, και θα την κάνω και στο επόμενο κυβερνητικό σχήμα». Είπε ακόμη πως του αρέσουν οι εκπλήξεις και οι αιφνιδιασμοί που έχουν πολιτική λογική και δεν συνιστούν παίγνιο, είπε πως ο (παλαιός) ΣΥΡΙΖΑ «έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από την κακώς εννοούμενη δημοκρατία» και είπε επίσης ότι «όπως και το κόμμα, έτσι και το επόμενο κυβερνητικό σχήμα θα έχει το στοιχείο της ανανέωσης».
Το μήνυμα της νέας κομματικής εποχής ήταν εύληπτο και συνοδεύτηκε από το εξίσου εύληπτο σήμα προς τις τάσεις, τα ρεύματα και τους «τασιάρχες». Απαντώντας στην κριτική των στελεχών της «Ομπρέλας» ότι ο Ευκλείδης Τσακαλώτος κακώς δεν προτάθηκε για το νέο Εκτελεστικο Γραφείο και πως η συμμετοχή του έπρεπε να είναι αυτονόητη, είπε απλώς ότι «δεν υπάρχουν αυτονόητα στην σκέψη μου. Ολοι θα αξιοποιηθούν με βάση τις δυνατότητές τους και όχι με βάση την «τασική» καταγωγή».
Και πρόσθεσε: «Θεωρώ τον Ευκλείδη Τσακαλώτο συνεργάτη μου, ανεξάρτητα από το εάν θα θελήσει να ανήκει σε πλειοψηφίες ή μειοψηφίες, στο κέντρο, στην αριστερά, στην δεξιά του κόμματος, δεν με απασχολεί…».
Εδώ, κάποιοι μπορεί και να είδαν την όψμιη απάντηση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην συνέντευξη Τσακαλώτου στην «Καθημερινή» – την συνέντευξη στην οποία ο πρώην υπουργός Οικονομικών εξήρε την δική του «αστική αυτοπεποίθηση» σε αντιδιαστολή με την «λαϊκότητα» του Αλέξη Τσίπρα.
Το προεδρικό μήνυμα όμως είχε αποδέκτη και στην άλλη πλευρά, την λεγόμενη προεδρική: «Εγώ», είπε ο Αλέξης Τσίπρας, «εξελέγην πρόεδρος με ένα ποσοστό πάνω από 99%. Αρα δεν καταλαβαίνω τι νόημα και τι αξία έχει κάποιοι να συγκροτούν τάση αυτό-επονομαζόμενοι ως «προεδρικοί». Οι άλλοι, δηλαδή, τι είναι;».
Σίγουρα δεν ήταν το μήνυμα που ήθελαν να ακούσουν μετά την συντριπτική νίκη τους στην Κεντρική Επιτροπή ο Χρήστος Σπίρτζης, ο Νίκος Παππάς και ο Παύλος Πολάκης.
Το δια ταύτα Τσίπρα όμως, φαίνεται να αφορά και τους μεν και τους δε:
«Το σημαντικότερο», είπε, «το μεγαλύτερο καλό που έχουν να κάνουν για το κόμμα όλες οι τάσεις και τα ρεύματα είναι είτε να ανασχηματιστούν, είτε να ανασυντεθούν, είτε να αυτοκαταργηθούν».
Κατά τους καχύποπτους της Κουμουνδούρου και για όσους αντιτάχθηκαν στην διεύρυνση για να μην αλλοιωθεί η αριστερή φυσιογνωμία του κόμματος, αυτή η νέα στάση Τσίπρα, ο «νέος Τσίπρας», είναι η απτή απόδειξη υλοποίησης των μεγάλων φόβων τους: Της μετατροπής του ΣΥΡΙΖΑ σε αρχηγικό, συστημικό κόμμα.
Κατά τους μετριοπαθείς του κόμματος είναι η τελική στροφή Τσίπρα στην ωριμότητα και τον πολιτικό ρεαλισμό. Η απελευθέρωσή του από τον κομματικό μικρόκοσμο και το στίγμα της νέας αυτοπεποίθησης και αποφασιστικότητας που του έδωσε η ανοιχτή εκλογή του από την βάση.
Κατά τους κυνικούς του πολιτικού μάρκετινγκ είναι απλώς η όψιμη αποδοχή από τον ΣΥΡΙΖΑ της πολιτικής πραγματικότητας. Αυτή η πραγματικότητα, κατά την έκφραση έμπειρου πολιτική αναλυτή και δημοσκόπου, λέει ότι «ΣΥΡΙΖΑ ίσον Τσίπρας και Τσίπρας ίσον ΣΥΡΙΖΑ». Αρα εάν θέλει ο ΣΥΡΙΖΑ να κεφαλαιοποιήσει την φθορά της ΝΔ πρέπει πρώτα να τονώσει το δικό του βασικό πολιτικό κεφάλαιο – να τονώσει το ηγετικό προφίλ Τσίπρα. Κοινώς, να ενισχύσει το πολιτικό brand που ήδη διαθέτει, αντί να περιμένει το ώριμο φρούτο να σαπίσει.
Ο,τι απ’όλα κι εάν ισχύει, ο νέος Τσίπρας έχει πολιτικό ενδιαφέρον…