Αναβρασμός επικρατεί το τελευταίο διάστημα στο φοιτητικό κίνημα, την πανεπιστημιακή κοινότητα αλλά και συνολικά στην κοινωνία σχετικά με την δημιουργία της βιβλιοθήκης του Βιολογικού στο ΑΠΘ. Την ίδια στιγμή, στο νέο νομο-πλαίσιο που βρίσκεται σε διαβούλευση, λάμπει δια της απουσίας της διάταξη για τις βιβλιοθήκες των πανεπιστημίων. Η συγκρότηση των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών δεν περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στις οργανωτικές μονάδες του Πανεπιστημίου.
Οπως αναφέρει σε ανάρτησή του σε κοινωνικό δίκτυο, με τον ενδεικτικό τίτλο «Νομοθετική βαριοπούλα καταργεί το καθεστώς των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών» ο πρώην γ.γ. του Υπουργείου Παιδείας και προϊστάμενος Γραφείου Θεσσαλονίκης της γ.γ. του πρωθυπουργού (επί ΣΥΡΙΖΑ ) κ.Γιώργος Αγγελόπουλος, «το προσχέδιο νόμου για που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας καταργεί το άρθρο 48 του Ν. 4009 και οι βιβλιοθήκες χάνουν το θεσμικό καθεστώς αυτοτελούς και οργανικής μονάδας που με διάφορους τρόπους ίσχυε για δεκαετίες».
«Σε κάθε Α.Ε.Ι. λειτουργεί ενιαία κεντρική βιβλιοθήκη ως αυτοτελής και αποκεντρωμένη μονάδα σε επίπεδο διεύθυνσης, με τίτλο «Βιβλιοθήκη και Κέντρο Πληροφόρησης (τίτλος ιδρύματος)».Αποστολή της κεντρικής βιβλιοθήκης είναι η ενίσχυση και υποστήριξη των εκπαιδευτικών και ερευνητικών δραστηριοτήτων του ιδρύματος, η συμβολή της στην ανάκτηση, διαχείριση, παροχή και διάθεση εξειδικευμένων πληροφοριών στην ευρύτερη εθνική και διεθνή κοινότητα και η ουσιαστική συμμετοχή της σε κάθε δραστηριότητα για την παιδεία και τον πολιτισμό. Η περαιτέρω διοικητική ανάπτυξη της κεντρικής βιβλιοθήκης του ιδρύματος σε παραρτήματα σε επίπεδο σχολής καθορίζεται από τον Οργανισμό του ιδρύματος. Τα παραρτήματα υπάγονται διοικητικά στην κεντρική βιβλιοθήκη του ιδρύματος και αποτελούν ενιαίο με αυτή σύνολο τόσο ως προς τους ανθρώπινους πόρους όσο και ως προς την πολιτική ανάπτυξης και τη διαχείριση των οικονομικών πόρων»
Βλέπουμε λοιπόν ότι κάτι ανάλογο δεν περιλαμβάνεται στο νέο νομοσχέδιο. Συνεχίζει ο κ.Αγγελόπουλος:
«Η μόνη αναφορά σε πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες γίνεται στο άρθρο 223 του προσχεδίου νόμου όπου δίνεται η δυνατότητα να καθοριστούν «οι κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας των βιβλιοθηκών» στον Εσωτερικό Κανονισμό του κάθε πανεπιστημίου. Όμως, όπως φαίνεται και από το άρθρο 206 του νομοσχεδίου, η συγκρότηση των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών δεν περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στις οργανωτικές μονάδες του Πανεπιστημίου. Δηλαδή, δεν συνιστά προϋπόθεση λειτουργίας ενός πανεπιστημίου!»
Σε απαξίωση και ο Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (ΣΕΑΒ)
Επιπλέον, η κατάργηση των άρθρων που αφορούν στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες οδηγεί σε απαξίωση και τον Σύνδεσμο Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (ΣΕΑΒ).
Ο Σύνδεσμος Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (Σ.Ε.Α.Β.), που συστάθηκε σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 17 του ν. 3404/2005 (Α` 260), έχει ως σκοπό την εξοικονόμηση πόρων και την παροχή βελτιωμένων υπηρεσιών υποστήριξης του εκπαιδευτικού και ερευνητικού έργου των μελών του. Ειδικότερα, μεταξύ των στόχων του Σ.Ε.Α.Β. περιλαμβάνονται η συντονισμένη ανάπτυξη των συλλογών των επί μέρους κεντρικών βιβλιοθηκών, η δημιουργία συστήματος διαδανεισμού σε εθνικό επίπεδο, η χάραξη κοινής στρατηγικής στον τομέα της πρόσβασης σε ηλεκτρονικό υλικό με σκοπό την αποτελεσματικότερη για τη χώρα διαχείριση των πηγών πληροφόρησης και η υιοθέτηση κοινών προτύπων και δεικτών απόδοσης των υπηρεσιών τους. Μέλη του Συνδέσμου είναι τα Α.Ε.Ι. της χώρας, η Ακαδημία Αθηνών και η Εθνική Βιβλιοθήκη της Ελλάδος. Μέσω του ΣΕΑΒ εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη δωρεάν πρόσβαση όλων των φοιτητών, καθηγητών και ερευνητών της χώρας μας στα διεθνή ερευνητικά περιοδικά σε καθημερινή βάση.
«Οι συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές δεν αποτελούν παράβλεψη, ούτε δείχνουν την πρόθεση να ρυθμίζουν τα πανεπιστήμια τα του οίκου τους μέσω των Εσωτερικών Κανονισμών. Άλλωστε, το προσχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας είναι το μεγαλύτερο σε έκταση νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που έχει κατατεθεί από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, προβλέπει απίθανες λεπτομέρειες για πάρα πολλά άλλα ζητήματα και συνιστά αντιπαράδειγμα νομοθετικού υπερκαθορισμού της δραστηριότητας των πανεπιστημίων. Το προσχέδιο νόμου τεχνηέντως τοποθετεί στα «αζήτητα» του Εσωτερικού Κανονισμού όσες σημαντικές λειτουργίες των πανεπιστημίων επιθυμεί επιμελώς να υποβαθμίσει.», καταλήγει ο πανεπιστημιακός.
Το τέλος των εντύπων συγγραμμάτων;
Σε αυτά, να προσθέσουμε τις πρόσφατες ανακοινώσεις των εκδοτών για επικείμενη κατάργηση των έντυπων πανεπιστημιακών συγγραμμάτων, αλλά και τις ανάλογες ανακοινώσεις φοιοτητών: Στην σχετική ανακοίνωση της ΠΚΣ επισημαίνεται ότι: «η κυβέρνηση ανοίγει τον δρόμο για την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων! Η διανομή των συγγραμμάτων του επόμενου εξαμήνου τινάζεται στον αέρα, επειδή το υπουργείο Παιδείας και οι μεγαλοεκδότες παζαρεύουν το κόστος και τα κέρδη τους από τη χορήγηση ηλεκτρονικών συγγραμμάτων. Όσο δεν τα βρίσκουν, απειλούν να διακόψουν τη διανομή οποιουδήποτε συγγράμματος! Η κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων δεν πρόκειται να περάσει!».
Πίσω από την επίκληση στον εξορθολογισμό, στον ψηφιακό μετασχηματισμό της εκπαιδευτικής διαδικασίας και στην ανάπτυξη των ψηφιακών δεξιοτήτων των φοιτητών, στην αποτελεσματική διαχείριση, στην εξυγίανση, στον εκσυγχρονισμό, στο πολλαπλό σύγγραμμα και στις ηλεκτρονικές πλατφόρμες, δεν βρίσκεται τίποτε περισσότερο από μια σημαία που στη ούγια της είναι τυπωμένος ο ΟΟΣΑ και οι οδηγίες του για περικοπές και ιδιωτικοποίηση.
Με πληροφορίες από το alfavita.gr