NewsEdit Υπάρχουν πέντε βασικές ανάγκες, σύμφωνα με τη Θεωρία της Επιλογής του William Glasser, που είναι απαραίτητες για κάθε ανθρώπινη συμπεριφορά… Η επιβίωση, η δύναμη, η ελευθερία, το «ανήκειν» (ως μέλος μιας ομάδας) και η διασκέδαση.
Αυτές οι ανάγκες επηρεάζουν τις εικόνες που επιλέγουμε να ανεβάσουμε στη σελίδα μας στο Instagram και με τη δυστυχία στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Πιο αναλυτικά «ο τρόπος που παρουσιάζουμε τον εαυτό μας στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να μας δώσει χρήσιμες πληροφορίες για συμπεριφορές, προσωπικότητες, προοπτικές, κίνητρα και ανάγκες», είπε ο Mohammad Mahdi Dehshibi, ο οποίος ηγήθηκε της μελέτης στην ομάδα AIWELL τμήμα της Σχολής Πληροφορικής του UOC , Πολυμέσα και Τηλεπικοινωνίες.
Σημειώνεται πως η ερευνητική ομάδα πέρασε δύο χρόνια δουλεύοντας σε ένα μοντέλο εις βάθος μάθησης που προσδιορίζει τις πέντε ανάγκες που περιγράφονται από τον Glasser, χρησιμοποιώντας πολυτροπικά δεδομένα όπως εικόνες, κείμενο, βιογραφία και γεωεντοπισμό. Για τη μελέτη, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό IEEE Transactions on Affective Computing, αναλύθηκαν 86 προφίλ Instagram, τόσο στα ισπανικά όσο και στα περσικά.
Βασισμένοι σε νευρωνικά δίκτυα και βάσεις δεδομένων, οι ειδικοί έχουν αναπτύξει έναν αλγόριθμο για τον εντοπισμό του περιεχομένου των εικόνων και την ταξινόμηση του περιεχομένου κειμένου, αποδίδοντας διαφορετικές ετικέτες που προτείνουν ψυχολόγοι, οι οποίοι συνέκριναν τα αποτελέσματα με μια βάση δεδομένων που περιέχει πάνω από 30.000 εικόνες, υπότιτλους και σχόλια.
Το πρόβλημα της τυποποίησης των ετικετών που προέρχονται από κείμενο και εικόνες επιλύθηκε με ένα βιβλίο κωδικών, το Bag-of-Content, το οποίο περιέγραψαν ως “σημασιολογικό χάρτη από το οπτικό πεδίο στο κείμενο”. Σύμφωνα με τους ερευνητές, τα πειράματα «δείχνουν πολλά υποσχόμενη ακρίβεια και συμπληρωματικές πληροφορίες μεταξύ οπτικών και κειμενικών ενδείξεων». Με άλλα λόγια, ο αλγόριθμος που δημιουργήθηκε μπορεί να εντοπίσει τη δυστυχία στα κοινωνικά δίκτυα.
Κάθε επιλογή που κάνουμε ανταποκρίνεται σε μια βασική ανάγκη; Η θεωρία του Glasser λέει το αντίθετο, και η προσέγγιση πολλαπλών ετικετών σε αυτήν τη μελέτη είναι χρήσιμη για να διευκρινιστεί αυτή η αμφιβολία.
Ο Dehshibi, επί του παρόντος ερευνητής στο imBody Research Laboratory στο Πανεπιστήμιο Carlos III στη Μαδρίτη (UC3M) και στο Unconventional Computing Laboratory στο UWE Bristol, χρησιμοποιεί ένα παράδειγμα για να το εξηγήσει: «Φανταστείτε έναν ποδηλάτη να σκαρφαλώνει σε ένα βουνό και στην κορυφή, να επιλέγει μεταξύ κοινοποίησης μιας selfie και μιας ομαδικής φωτογραφίας».
Άν επιλέξει τη selfie, αντιλαμβανόμαστε την ανάγκη του για Δύναμη, αλλά αν επιλέξει την άλλη εναλλακτική, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι το άτομο δεν ψάχνει μόνο για διασκέδαση, αλλά και έναν τρόπο να ικανοποιήσει την ανάγκη του «να Ανήκει», εξήγησε ο Dehshibi.
Επιπλέον, το γεγονός ότι τα προφίλ που αναλύθηκαν ανήκουν σε άτομα που επικοινωνούν σε δύο διαφορετικές γλώσσες, αποφεύγει τις πολιτισμικές προκαταλήψεις.
Προηγούμενες μελέτες έχουν βρει, για παράδειγμα, ότι οι ισπανόφωνοι χρήστες είναι πιο πιθανό να αναφέρουν προβλήματα σχέσης όταν αισθάνονται κατάθλιψη σε σχέση με τους αγγλόφωνους.
«Η μελέτη δεδομένων από μη αγγλόφωνα κοινωνικά δίκτυα θα μπορούσε να βοηθήσει στη δημιουργία περιεκτικών και ποικίλων εργαλείων και μοντέλων για την αντιμετώπιση προβλημάτων ψυχικής υγείας σε άτομα με διαφορετικό πολιτισμικό ή γλωσσικό υπόβαθρο», είπαν.
Οι συντάκτες της έρευνας πιστεύουν ότι αυτή θα μπορεί να βοηθήσει στη βελτίωση των προληπτικών μέτρων, από την ταυτοποίηση έως τη βελτιωμένη θεραπεία όταν ένα άτομο διαγνωστεί με διαταραχή ψυχικής υγείας.