anilikos Με βάση ανακοίνωση του Twitter και της Meta, αυξάνονται ραγδαία τα αιτήματα από κυβερνήσεις, παγκοσμίως, για αφαίρεση περιεχομένου από τα social απλών χρηστών και δημοσιογράφων.
Οι αιτήσεις το τελευταίο εξάμηνο ξεπέρασαν τις 60 χιλιάδες. Η ραγδαία αυτή αύξηση δεν “εξαργυρώνεται” σε κάποια συγκεκριμένη λίστα χωρών που κατέχουν τα πρωτεία. Το μόνο που μπορούμε να παρατηρήσουμε όμως είναι πως και στη χώρα μας, ειδικά σε περιόδους όξυνσης της κρατικής αδιαλλαξίας σε αντιδιαστολή με την κοινή γνώμη, υπάρχουν τέτοια φαινόμενα.
Η Ελλάδα, με τη νέα κανονικότητα που διέπεται από αμφισημία, με πρόσχημα την πανδημία, έχει στραφεί, μοιραία, σε μια πιο ψηφιοποιημένη μορφή διακυβέρνησης. Αποκεντρώνοντας την ανάγκη για φυσική προσέλευση σε δημόσιες υπηρεσίες, τράπεζες και όλα αυτά που προκαλούσαν τον ορυμαγδό γραφειοκρατίας, το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης πάντρεψε την τεχνολογία με την ατομική ευθύνη καταργώντας την ανάγκη για φυσική παρουσία του πολίτη σε πολλές περιπτώσεις. Κατάργησε βέβαια έτσι και την ανάγκη απασχόλησης δημοσίων υπαλλήλων, θέτοντας κεκαλυμμένα τις βάσεις για περαιτέρω μειώσεις προσωπικού κάπου και αυξήσεις κάπου αλλού.
Μεταμορφώθηκαν τα ΚΕΠ και εισήλθαν στην οθόνη του προσωπικού υπολογιστή και του κινητού κάθε πολίτη. Τουλάχιστον αυτού που διαθέτει “έξυπνο” κινητό τηλέφωνο, σύνδεση στο internet επί πληρωμή και τις απαραίτητες γνώσεις και εξοικίωση με το αντικείμενο. Τονίζω το “επί πληρωμή” καθώς το περίφημο “Δωρεάν wifi για όλους” του Σαμαρά, ακόμα αντηχεί στις κενές υποσχέσεις του παρελθόντος.
Είδαμε λοιπόν μέσα στην πανδημία τραγέλαφους όπως μαθητές να μη διαθέτουν σταθερή σύνδεση στο internet αλλά να είναι υπόχρεοι παρακολούθησης από απόσταση των μαθημάτων μέσω κάποιας, απροσδιόριστης συσκευής. Σωρηδόν γονείς με ύφος ροφού και τσέπες ζητιάνου, αγόραζαν όπως-όπως συσκευές που δεν ήξεραν να τις λειτουργήσουν. Πόσο μάλλον να αντιληφθούν πως η ασφάλεια των προσωπικών δεδομένων τα οποία αφειδώς, ανενημέρωτοι και τυφλά, εμπιστευόμενοι την Κυβέρνηση και την Νίκη Κεραμέως, γινόταν φύλλο και φτερό από την ίδια την Κυβέρνηση και την Cisco. Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα παρέδωσε έκθεση γι’ αυτό από το φθινόπωρο του 21 αλλά και αυτό έχει αποσιωπηθεί τεχνηέντως.
Την τελευταία εβδομάδα έχουμε καθημερινή απογευματινή ενημέρωση περί των νέων, παλαιών, ψηφιακών ταυτοτήτων και διπλωμάτων οδήγησης. Καθημερινά ανακοινώνεται το ύψος του αριθμού των “εκδοθέντων” εγγράφων σε “έξυπνα” κινητά τηλέφωνα. Σε μια εφαρμογή που για να λειτουργήσει, εύκολα, απαιτεί ενεργοποίηση του δακτυλικού αποτυπώματος του χρήστη ως αναγνωριστικό συσκευής, εφόσον υποστηρίζεται από αυτή. Μια εφαρμογή που απαιτεί σύνδεση στο internet για την επιβεβαίωση του ψηφιακού αντιγράφου που εμπεριέχει. Που, εφόσον δεν υφίσταται δακτυλικό αποτύπωμα ενεργοποιημένο, απαιτείται κάθε φορά σύνδεση στο internet και ταυτοποίηση στο gov.gr για την απλή προβολή των πιστοποιητικών στην οθόνη του κινητού. Για τους λίγους, συμβατούς και με άνεση στην χακερίλα της ψηφιακής διακυβέρνησης.
Αυτή η ψηφιακή νέα εποχή, περιορίζεται σε λίγους και εκλεκτούς, ολοένα και περισσότερους σταδιακά με τα χρόνια, αλλά ακόμα λίγους. Όσους διαθέτουν την άνεση της τεχνολογίας, την τσέπη για την τεχνολογία και τη διάθεση για να τη μάθουν. Και όσο λιγότεροι είναι αυτοί που κρατάνε στα χέρια τους την “καυτή πατάτα” του ψηφιακού “θαύματος” και περάσματος στη νέα εποχή, τόσο πιο εκλεκτοί θα νιώθουν. Όπως αυτοί που ξεγέλασε ο Καποδίστριας με μιαν άλλη πατάτα. Το μάρκετινγκ για την διαφήμιση της ψηφιακής μετάβασης, είναι εξαίσια μελετημένο. Και εν πολλοίς λειτουργεί. Αντιθέτως, η καθημερινή ενημέρωση για θανάτους από Covid και κρούσματα, δεν πουλάει. Εξού και καταργήθηκε, εξαφανίζοντας και κάθε ίχνος ανθρωπιάς που ακόμα παρέμενε κρεμασμένο στα χείλη “πεφωτισμένων” επιτροπών.
Η ψηφιακή μετάβαση, η νέα εποχή, η μεγαλύτερη εξοικείωση με το αντικείμενο από όλους, όχι τους λίγους, είναι απαραίτητο να γίνεται με βάση την αντικειμενική (φευ) ενημέρωση του χρήστη. Ελάχιστοι πολίτες γνωρίζουν την αξία των Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα αλλά και τα δικαιώματά τους ως προς αυτά. Αποδέχονται τυφλά τους όρους χρήσης, διαμοιρασμού και επεξεργασίας προσωπικών δεδομένων. Τυφλά όμως και οι κυβερνήσεις προσπαθούν να ελέγξουν ή να επεξεργαστούν τα προσωπικά δεδομένα των χρηστών εφαρμογών, social media και άλλων. Καταργώντας ορισμένα δικαιώματα επί αυτών και μετατρέποντάς τα σε προνόμια. Προνόμια διατήρησης ιδιωτικότητας, εκφοράς γνώμης και λόγου διαδικτυακά, προτεραιότητα στη διευκόλυνση. Οι παρακολουθήσεις μέσω Predator, η φίμωση μέσω social και η σκύλευση των προσωπικών meta-δεδομένων παιδιών που απλώς παρακολουθούν μαθήματα με τηλεκπαίδευση είναι ορισμένα παραδείγματα.
Εφόσον τα δικαιώματα μετατρέπονται σε προνόμια, η Δημοκρατία μετονομάζεται επικίνδυνα σε Αριστοκρατία.