Μια από τις μεγαλύτερες ομάδες πολιτών που ζημιώθηκαν από τις νομοθετικές ρυθμίσεις των μνημονίων είναι οι συνταξιούχοι και ιδιαίτερα οι χαρακτηριζόμενες ομάδες ειδικών μισθολογίων και εν προκειμένω οι καθηγητές των ΤΕΙ.
Κωνσταντίνος Π. Κουλούρης*
Με τους «μνημονιακούς» νόμους, από τον Αύγουστο του 2012, οι συντάξεις των εκπαιδευτικών ΤΕΙ μειώθηκαν σε ετήσια βάση κατά ποσοστό της τάξεως του 70%.
Κατά των εν λόγω νομοθετικών ρυθμίσεων και των πράξεων της διοίκησης, αριθμός συναδέλφων προσέφυγαν στο αρμόδιο ανώτατο δικαστήριο (Ελεγκτικό Συνέδριο) όπου ύστερα από πολυετή διαδικασία (περίπου 8 χρόνια) εκδόθηκαν σχετικές ονομαστικές, τελεσίδικες αποφάσεις δικαίωσης, οι οποίες κοινοποιήθηκαν ατομικά στους δικαιωθέντες και στην αρμόδια υπηρεσία του ΕΦΚΑ περί τον Μάιο του 2021.
Εδώ εμφανίζεται το πρόβλημα της αδικαιολόγητης καθυστέρησης εκτέλεσης των τελεσίδικων δικαστικών αποφάσεων, αφού τον Ιούνιο του 2022, η υπηρεσία κοινοποίησε σε «κάποιους» δικαιωθέντες συνταξιούχους ότι προβαίνει στην «αποκατάσταση» της αδικίας και την αύξηση-αποκατάσταση των συντάξεων (δυστυχώς όχι πλήρως, αλλά αυτό είναι άλλο θέμα), έπειτα από 120 μήνες… και τους κάλεσε να προσκομίσουν «φορολογική ενημερότητα», για να λάβουν αναδρομικά τα «αντισυνταγματικά» (κατά παράβαση του Συντάγματος, κατά τη δικαστική απόφαση), μειωθέντα-αφαιρεθέντα εισοδήματά τους…
Δυστυχώς μέχρι σήμερα, παράνομα και αδικαιολόγητα, τα οφειλόμενα δεν έχουν καταβληθεί.
Από την πιο πάνω σύντομη ανάλυση προκύπτει ότι η δικαίωση-αποκατάσταση του πολίτη αποδεδειγμένα και με στοιχεία καθυστερεί πάνω 120 μήνες… δηλαδή 10 χρόνια (και μάλιστα για πολίτες εξ αντικειμένου υπερήλικες), με «απόφαση» του κράτους (νομοθετική ρύθμιση), που τους επιβάλλει μείωση των εισοδημάτων τους και ευτελισμό της ποιότητας της ζωής τους (όπως η δικαστική απόφαση συμπεραίνει-επιβεβαιώνει).
Αρα με ευθύνη λόγω έλλειψης δικαστών ή υπαλλήλων των υπηρεσιών, η έκδοση απόφασης ύστερα από 10 χρόνια επιβεβαιώνει την ανεπάρκεια απόδοσης δικαίου.
Η ακραία καθυστέρηση (πάνω από έναν χρόνο) εκτέλεσης μιας δικαστικής απόφασης αποκατάστασης (που ήδη χρειάστηκαν πάνω από 9 χρόνια για να εκδοθεί-κοινοποιηθεί), στην οποία οφείλει, κατά το Σύνταγμα (άρθρο 95 παρ. 5), να συμμορφώνεται πλήρως (προφανώς και εγκαίρως) η διοίκηση, ισοδυναμεί με άρνηση ή ακύρωση και πάντως κατ’ ουσία αποτελεί παραβίαση της εφαρμογής του Συντάγματος.
Πέρα από κάθε αμφιβολία, η απροκάλυπτη περιφρόνηση της εκτελεστικής εξουσίας προς την τρίτη, τη δικαστική, προκαλεί βαθύ ρήγμα στις αρχές του κράτους δικαίου, κλονίζει τα θεμέλια του πολιτεύματος και αποτελεί κατάφωρη και προκλητική παραβίαση του δεδικασμένου και της αρχής της διάκρισης των εξουσιών.
Ζούμε λοιπόν σε ένα «κράτος δικαίου»; Και μπορεί να είμαστε περήφανοι γι’ αυτό;
*φυσικός-ηλεκτρονικός MSc, μηχανικός τηλεπικοινωνιών, ραδιοηλεκτρολόγος Α’, σύμβουλος εκπαιδεύσεως και επικοινωνίας, ομότιμος καθηγητής ΤΕΙ, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ενωσης Συνταξιούχων Εκπαιδευτικών (ΠΕΣΕ) ΤΕΙ
Η επιστολή δημοσιεύτηκε στο φύλλο της «Εφ.Συν.» τη Δευτέρα 29/08/2022.