Μία ομάδα επιστημόνων θέλει να ερευνήσει την ιστορία του Ήλιου μελετώντας…τη Σελήνη. Ο Ήλιος πέρα από φως και θερμότητα, στέλνει σε όλους τους πλανήτες του Ηλιακού συστήματος μία συνεχή “βροχή” από φορτισμένα σωματίδια και ηλιακούς ανέμους, κάθε μέρα εδώ και 4.5 δισεκατομμύρια χρόνια.
Στη Γη, η αρχαία ιστορία του Ήλιου έχει χαθεί, αφού η αδιάκοπη κίνηση των τεκτονικών πλακών έχει αλλοιώσει οποιεσδήποτε επιπτώσεις του Ήλιου στο φλοιό μας.
Οι νεκροί κόσμοι όμως διατηρούν ανέπαφα τα “αρχεία” τους και μιας και η Σελήνη είναι ο κοντινότερος τέτοιος κόσμος σε εμάς, οι επιστήμονες θεωρούν πως πρέπει να επικεντρωθούν σε αυτήν.
Τυχόν αλλαγές από ροές λάβας ή προσκρούσεις αστεροειδών και κομητών, αντί να αποτελούν εμπόδιο, αποτελούν βοήθημα σύμφωνα με το νέο paper. Οι ροές λάβας μπορούν να αποκλείσουν τεράστιες τοποθεσίες στην επιφάνεια της Σελήνης από περαιτέρω αλληλεπίδραση με τον Ήλιο. Αν μπορέσουμε να σκάψουμε βαθύτερα από τις ροές αυτές, θα μπορούσαμε να έχουμε ένα στιγμιότυπο της ηλιακής ιστορίας πριν κυλήσει η λάβα.
Επιπλέον, οι συγκρούσεις εκθέτουν βαθύτερα επίπεδα του φλοιού στην επιφάνεια και μπορούμε να δούμε πόσο καιρό ένα δείγμα ήταν εκτεθειμένο στην ηλιακή ακτινοβολία και να το χρησιμοποιήσουμε για να μοντελοποιήσουμε το ρυθμό παραγωγής κοσμικών ακτίνων από τον Ήλιο τα τελευταία δισεκατομμύρια χρόνια. Μπορούμε επίσης να δούμε τα σημάδια που άφησαν τα σωματίδια υψηλής ενέργειας καθώς ήρθαν σε επαφή με το φλοιό για να πάρουμε τις ίδιες πληροφορίες.
Με τον καιρό, το σεληνιακό έδαφος μετατρέπεται σε Breccia, ένα είδος ιζηματογενούς πετρώματος. Αυτή η διαδικασία αλλάζει ανάλογα με την ποσότητα της ηλιακής ακτινοβολίας που δέχεται το έδαφος. Συγκρίνοντας διαφορετικά δείγματα σε διαφορετικά βάθη και τοποθεσίες, θα μπορέσουμε να καταλάβουμε τις αλλαγές στη φωτεινότητα του Ήλιου σε βάθος χρόνου. Με απλά λόγια, η Σελήνη είναι μία χρονοκάψουλα της ιστορίας του Ήλιου.
Πηγή: Unboxholics