ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΠΑΝΤΑ Ζούμε σε μια άρρωστη πολυανεκτική και αδιάφορη εποχή; Ναι ζούμε.
Από καιρό φαίνεται σε τι ατραπούς βαδίζει η διαφήμιση. Η διαφήμιση που ασχολείται με τις ανάγκες τις κοινωνίας. Που της πουλάει σκουπίδια για χρυσό. Με τον άνθρωπο που έμαθε να είναι πάνω απ’ όλα καταναλωτικό ον για το φαίνεσθαι με εξ ίσου άρρωστα πρότυπα. Κι έχεις και τους πτωχούς τω πνεύματι που στο όνομα μιας κακώς εννοούμενης ελευθερίας, ασυδοσίας καλύτερα, σπεύδουν να σε επιπληξουν αν τολμήσεις να διαμαρτυρηθείς.
Δεν τους ενδιαφέρει πια τι θα θίξουν και πως, αλλά πώς θα πλασάρουν το εμπόρευμα. Όσο αρνητικοτερα και προκλητικότητα, τόσο καλύτερα. Μέχρι που η Balenciaga αυτός ο πάλαι ποτέ οίκος κομψότητας που πέρασε στη γελοιογραφία ενδυμάτων, να καταντήσει οίκος ανοχής μέσω διαφήμισης των προϊόντων της σε ότι πιο αρρωστημένο υπάρχει. Των παιδιών προσφερόμενα ως θύματα σαδομαζοχιστικης κακοποίησης. Με κάποιες κακόγουστες σελεμπριτις κοντές με προσθετική περιφέρειας ως τα γόνατα -που το κάναν και μόδα για τις ελαφριές-, να προσφέρουν τα παιδιά τους για το θέαμα …έναντι αμοιβής προφανώς.
Κι εκεί βρήκε τοίχο. Μέχρι εκεί άντεξε η ανοχή. Άλλωστε η κατάντια ήταν θέμα ελάχιστου χρόνου.
Δεν φταίει μόνο η εταιρεία, αλλά όλο το κύκλωμα από σχεδιαστές, στιλιστες, μοντέλα ως φωτογράφους κλπ που δεν τόλμησε να πει όχι στο χρήμα ούτε ένας, προκειμένου να παράξουν ένα τέρας.
Ο κόσμος αντέδρασε κι αντέδρασε βίαια, καίγοντας τα προϊόντα του με επιθετικές καταδικαστικές αναρτήσεις στα ΜΚΔ.
Η όψιμη συγγνώμη του οίκου μετά τη κατακραυγή και τα άδεια μαγαζιά του δεν πείθει κανέναν.
Εκείνο που δεν είδα, ήταν τι έπραξαν οι κρατικοί θεσμοί. Άκρα του τάφου σιωπή ως τώρα.
Φτάνει πια με την ανοχή!
Κοντευουμε να χάσουμε κι αυτή την κοινή λογική.