Το σενάριο της “κυβέρνησης των ηττημένων”, το οποίο απορρίπτει μετά βδελυγμίας ο Αλέξης Τσίπρας αλλά δεν τον πιστεύει ο Κυριάκος Μητσοτάκης και το αναπαράγει σύσσωμη η Ν.Δ ως “μπαμπούλα” της απλής αναλογικής, στηρίζεται στο εξής απλοϊκό σκεπτικό:
Η Ν.Δ αναδεικνύεται πρώτο κόμμα στην πρώτη εκλογική αναμέτρηση και ο ΣΥΡΙΖΑ δεύτερος -…και καταϊδρωμένος ή όχι μένει να το διαπιστώσουμε. Παρότι δεύτερος ο Αλέξης Τσίπρας δρομολογεί παρασκηνιακά, και με βάση μια μάλλον εικονική εκλογική αριθμητική, την συγκρότηση κυβέρνησης συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ και το Μερα25. Κάτι έχει ειπωθεί και για συμμετοχή ή ανοχή του ΚΚΕ, το οποίο προσφέρθηκε στο πιάτο του κυβερνητικού αφηγήματος από την ατυχή δήλωση (ως προσωπική άποψη) Σκουρλέτη, αλλά όλοι γνωρίζουν τι εστί Κουτσούμπας και δεν επιμένουν.
Αυτό, λοιπόν, συνιστά -κατά την κυβέρνηση- “τερατογέννεση”, και όλοι καταλαβαίνουν ποιό είναι το τέρας σε μία τέτοια φαντασιακή συμπαιγνία των πλανητών. Ο Γιάνης Βαρουφάκης.
Μπορεί να συμβεί κάτι τέτοιο; Απάντηση: μόνο εάν αναστηθεί ο Ντοστογιέφσκι και αρχίζει να γράφει “Βίπερ Νόρα”.
–Πώς, για παράδειγμα, μπορεί να συνεργαστεί ο (υποτίθεται) πρωταγωνιστής του “2015” με τον Τσίπρα, τον οποίο κατηγορεί ότι “τον πούλησε” και προσκύνησε την τρόϊκα, και τον Ανδρουλάκη που εκπροσωπεί το κόμμα-εταίρο της κυβέρνησης Σαμαρά που έφερε και υπηρέτησε το πρώτο και το δεύτερο μνημόνιο;
–Πώς θα συνυπάρξει ο γραμματέας του Μερα25 που αποκαλεί τον Γιάννη Στουρνάρα “επίορκο” και “μελανή σελίδα” και μέμφεται τον Τσίπρα επειδή τον επισκέφθηκε και συνεργάστηκε μαζί του;
–Πώς θα προσχωρήσει σε κυβέρνηση συνεργασίας με τον Τσίπρα, όταν συζητά και πιθανότατα θα συνεργαστεί και εκλογικά με την ΛΑΕ του Παναγιώτη Λαφαζάνη, ο οποίος, μόλις προ ημερών, επιτέθηκε στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ για την φάμπρικα των πλειστηριασμών και για την “προδοσία” του δημοψηφίσματος; Για να είμαστε σοβαροί: πόσο πιθανό είναι να συνυπάρξουν κάτω από την ίδια στέγη ο Τσίπρας, ο Ανδουλάκης, ο Βαρουφάκης, με quest star τον Λαφαζάνη;
–Πώς, τελικά, ο ίδιος ο Βαρουφάκης, που εδώ και καιρό μιλά μόνο για προγραμματική σύγκλιση προεκλογικά και όχι οποιαδήποτε συμφωνία μετά τις κάλπες, θα ανατρέψει τον εαυτό του; Και τι μπορεί να σημαίνει προγραμματική σύγκλιση του Μερα25 με τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ; Ποιοί πιστεύουν πως υπάρχουν αρκετά σημεία για να συγκλίνουν;
Και, επίσης:
–Ποιός προεξοφλεί ότι ο Νίκος Ανδρουλάκης –όσο κι αν έχει ανάγκη την συμμετοχή σε μία κυβέρνηση συνεργασίας από την πρώτη εκλογική Κυριακή– θα δεχόταν να καθήσει στο ίδιο τραπέζι υπουργικού συμβουλίου με τον Βαρουφάκη; Εάν, βεβαίως, υποθέσουμε πως θα έχει στο μεταξύ μπορέσει να αιτιολογήσει την συγκυβέρνηση με τον Τσίπρα, μετά όσα έχει πει εσχάτως εναντίον του.
Γιατί, άλλωστε, ο Τσίπρας εάν έχει μικρή διαφορά -ως δεύτερος- από τη Ν.Δ να διακινδυνεύει μια περιπετειώδη συνεργασία με τον Βαρουφάκη (και να τρομάξει όλους εκείνους εντός και εκτός Ελλάδας που άρχισαν πλέον να τον αντιμετωπίζουν ως θεσμικό παίκτη και συνομιλητή) και να μην δώσει την μάχη στην δεύτερη κάλπη όπου είναι βέβαιο πως θα υποδεχθεί μεγάλη μερίδα ψηφοφόρων του Μερα25 που θα μετακινηθούν υπό το σκληρό δίλημμα διακυβέρνησης;
Στο αφήγημα της “τερατογένεσης”, τέρας δεν υπάρχει. Διότι δεν είναι μόνο ο Κυριάκος Μητσοτάκης που θεωρεί “τερατώδη” μια τέτοια συνεργασία, είναι και ο ίδιος ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-αν και δεν έχει λόγο να το πει δημοσίως. Για τον Αλέξη Τσίπρα υπάρχει μόνο μία περίπτωση συνεργασίας και αυτή αφορά το ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ. Το εάν μπορεί να προκύψει κάτι τέτοιο ή όχι, θα φανεί στις κάλπες. Πάντως είναι δύσκολο, γιατί, κυρίως, είναι εξαιρετικά επώδυνο για τον Νίκο Ανδρουλάκη να υπερβεί τις κόκκινες γραμμές που ο ίδιος χάραξε.