Χαρίλαος Τρικούπης: Πέθανε πιο φτωχός απ οτι γεννήθηκε

Μετά την ήττα του στις εκλογές του 1895,

ο Τρικούπης, παρατάει την πολιτική,

παίρνει τη σύνταξη του

και φεύγει απ την Ελλάδα, βαθειά απογοητευμένος

………………………………………..

κανει μια στάση στη Βενετία όπου περνάει λίγες μέρες με τη Μαριχεν Τραουτεμπεργκ, σύζυγο του Αυστριακού πρέσβη,

που πριν χρόνια είχαν ζήσει στην Αθήνα ένα φλογερό ειδύλλιο

………………………………………..

μετα περνάει λίγο καιρό στην Γένοβα όπου γνωρίζει τον Έλληνα καθηγητή του πανεπιστημίου της Γένοβας, Λιβιερατο.

«γιατι μένετε εδώ;

Έχουμε και στην Ελλάδα πανεπιστήμια

Πρέπει να φτιάξουμε και στη χώρα μας καλούς Γιατρούς»

του λέει…

ο καθηγητής του τα μασάει

και όταν ο Τρικούπης επιμένει με θέρμη,

τον ρωτάει

«θα με αφήσουν»

Εκείνη την ώρα είναι σα να του λέει

«Εσάς σας άφησαν»

Όμως ο Τρικούπης δεν θα πέσει ποτέ τόσο χαμηλά

(να φανερώσει την πικρία του κατά της πατρίδας του)

«κανένας δεν μπορεί να σταματήσει τους άξιους,

με ακούτε; ΚΑΝΕΝΑΣ!»

και πριν φύγει του σηκώνει απειλητικά το δάχτυλο

και του λέει:

«θα έρθετε να διδάξετε στην Ελλάδα.

μην ακούτε αυτά που λένε,

έχουμε μια ωραία χώρα, δεν πρέπει να σας τρομάζει ο φθόνος των μικρών,

ο λαός μας έχει μια ωραία ψυχή»

………………………………………..

ολα ξεκινούν λίγο αργότερα απο ένα κρυολόγημα στη Γένοβα

ή

Από κάτι που μοιάζει με κρυολόγημα

………………………………………..

ο Τρικούπης δεν του δίνει σημασία και φεύγει για τις Κάννες όπως το είχε προγραμματίσει..

………………………………………..

Φτάνει στις Κάννες στις 2 Μαρτίου 1896, άρρωστος πια

………………………………………..

στην αρχή προσπαθεί να πολεμήσει την αρρώστια, μόνος του, με τα γιατροσόφια της καμαριέρας, στο ξενοδοχείο Le Gray d’Albion στις Κάννες,

και ετσι χάνεται πολύτιμος χρόνος.

Όταν καλεί γιατρό αυτός τον ρωτάει “γιατί αργήσατε τόσο πολύ;”

“δε συνηθίζω να καλώ γιατρό με το παραμικρό συνάχι”

μονο που τώρα ξέρουν οτι δεν είναι συνάχι

είναι αρθριτική προσβολή….

………………………………………..

οι Γιατροί πηγαινοέρχονται

………………………………………..

την ίδια ώρα στις επαναληπτικές εκλογές που γίνονται στο Μεσολόγγι κάποιοι φίλοι του,

έχουν βάλει από μόνοι τους το όνομα του στις λίστες και γίνεται χαμός.

οχι απλά κερδίζει, αλλά θριαμβεύει.

δεν έχουμε απλή ανατροπή αλλά αίτηση συγγνώμης απ το λαό

………………………………………..

την ίδια ώρα 20 Μαρτίου του 1896, τρεις Γιατροί πάνω απ το κεφάλι του, έχουν χάσει κάθε Ελπίδα….

………………………………………..

στις 26 του μήνα το κακό μαντάτο έχει φτάσει στην Ελλάδα και οι εκκλησίες του Μεσολογγίου κάνουν δεήσεις για τη ζωή του Τρικούπη

………………………………………..

Πέμπτη 29 Μαρτίου

την ωρα που ο Σπύρος Λούης, στους πρώτους σύγχρονους ολυμπιακούς αγώνες, τρέχει στο μαραθώνιο,

ο Χαρίλαος Τρικούπης, χαροπαλεύει στο δωμάτιο ενός ξενοδοχείου στις Κάννες

………………………………………..

Πέφτει σε κόμμα

και θα ξεψυχήσει την επόμενη, Παρασκευή 30 Μαρτίου του 1896, σε ηλικία 63 χρονών

………………………………………..

Πρωθυπουργός στην Αθήνα είναι ο Δηλιγιάννης, ο οποίος μαθαίνει το θάνατο του Τρικούπη μέσα στο θέατρο και συνεχίζει την παράσταση και στο τέλος χειροκροτεί έξαλλα…

………………………………………..

Όταν το μαθαίνουν στο παλάτι, πετάγεται ο πρίγκηπας Γεώργιος (αυτός που έγινε ύπατος αρμοστής στην Κρήτη)

και φωνάζει

«παει κι αυτό το κάθαρμα ο Τρικούπης»

………………………………………..

την ίδια ώρα στη Σμύρνη δίνεται μια παράσταση με έργα του Μότσαρτ.

ο μαέστρος είναι Τούρκος.

Μόλις τον ενημερώνουν οτι πέθανε ο Τρικούπης σταματάει το κονσέρτο και δίνει εντολή στους μουσικούς του να παίξουν το πένθιμο εμβατήριο

………………………………………..

ο σουλτάνος δίνει εντολή

και οι σημαίες στην τουρκική πρεσβεία στην Αθήνα πνέουν μεσίστιες.

την ίδια ώρα στέλνει τηλεγράφημα στην αδελφή του Τρικούπη όπου αναφέρει:

«Δεχτείτε τη βαθειά μου λύπη για έναν μεγάλο άνδρα που τόσα πολλά πρόσφερε στην πατρίδα του»

………………………………………..

Αλλά να μην είμαστε αχάριστοι

Έστειλε τηλεγράφημα και ο βασιλιάς της Ελλάδας:

“σας συλλυπούμαι δια το θάνατο ημετέρου αδελφού”

ΚΟΥΒΕΝΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ….

Την προσφορά στην πατρίδα, τη θυμήθηκε ο σουλτάνος της Τουρκίας

και την ξέχασε ο βασιλιάς της Ελλάδας

ΚΑΘΑΡΜΑΤΑΑΑΑΑ

………………………………………..

και τώρα ξεκινάει ο Γολγοθάς

………………………………………..

31 Μαρτίου και ακόμα δεν έχει φεύγει κανένα καράβι απ τον Πειραιά για να φέρει τον Τρικούπη

………………………………………..

Σύμφωνα με τον Δηλιγιάννη τα καράβια μας δεν είναι για να μεταφέρουν πεθαμένους

………………………………………..

οι φιέστες στην Αθήνα για την Ολυμπιάδα έχουν γίνει πολύ πιο φαντασμαγορικές

………………………………………..

1 Απριλίου τίποτα κανένα καράβι,

2 Απριλίου τίποτα κανένα καράβι,

3 Απριλίου ένας Γάλλος νοικιάζει το καράβι του στην αδελφή του Τρικούπη αλλα δεν πάνε μακριά…

ισα ισα μέχρι την Τουλόν

………………………………………..

εκει ψάχνουν μεγαλύτερο καράβι γιατί η Μεσόγειος έχει αγριέψει

………………………………………..

οι εφημερίδες στην Αθήνα φωνάζουν οτι πρέπει να στείλουμε ένα θωρηκτό να τον φέρει, αλλά ο Γεώργιος διασκεδάζει με τους ολυμπιακούς και ο Δηλιγιάννης χορεύει εκείνο το βράδυ 20 βαλς..!!!

………………………………………..

4 Απριλίου τίποτα

………………………………………..

5 Απριλίου επιτέλους νοικιάζει η αδελφή του ένα αμερικανικό ατμόπλοιο

και

στις 9 Απριλίου επιτέλους φτάνει ο άταφος πρώην πρωθυπουργός στον Πειραιά

………………………………………..

το πλήθος του κόσμου φτάνει μέχρι τους λόφους της Καστέλας

………………………………………..

τελικά, ο Τρικούπης θάφτηκε στις 11 Απριλίου του 1896

………………………………………..

ο Τρικούπης πέθανε πιο φτωχός απ ο,τι γεννήθηκε αφού έβαλε ακόμα και τα ασημένια μαχαιροπίρουνα της μάνας του ενέχυρο για τις τελευταίες εκλογές