ΟΙ δικαστές του Α1 Τμήματος του Αρείου Πάγου απέκλεισαν το κόμμα Μπογδάνου – Εμφιετζόγλου διότι έκριναν – ανάμεσα σε άλλα – ότι το έμβλημα του με τον Ήλιο της Βεργίνας είναι εθνικό σύμβολο και ως τέτοιο απαγορεύεται η χρήση του.
Του Δημήτρη Χριστόπουλου
Η απόφαση αυτή είναι αδιανόητη και οιωνός κακών για το μέλλον.
1ον. Ο ήλιος της Βεργίνας δεν είναι εθνικό σύμβολο. Εθνικό σύμβολο είναι η σημαία, ο εθνικός ύμνος, το Σύνταγμα της χώρας. Ο ήλιος της Βεργίνας είναι εθνικό σύμβολο για τους “μακεδονομάχους” που ανταγωνίζονται με τους εθνικιστές της Βόρειας Μακεδονίας για τους ήλιους της αρχαιότητας.
2ον. Και να υποθέσουμε ότι ο Ήλιος της Βεργίνας είναι όντως εθνικό σύμβολο, δεν προκύπτει από πουθενά ότι ένα κόμμα δεν θα μπορεί να έχει στην ονομασία του ή στο σήμα του κάτι που να παραπέμπει σε αυτό. Τα εθνικά σύμβολα δεν είναι τοτέμ της δημοκρατίας. Η δημοκρατία μπορεί να χρησιμοποιεί τα σύμβολά της. Είναι πράγματα που ενσαρκώνουν ένα ηθικό ή συναισθηματικό φορτίο και ως τέτοια ο κόσμος μπορεί να τα οικειοποιείται για καλό ή για κακό. Το να απαγορεύεται η χρήση τους είναι απαράδεκτο.
3ον. Κανένας δικαστής δεν θα αναλάμβανε το κόστος να προβεί σε μια τέτοια απαγόρευση αν δεν είχαν προηγηθεί όλες αυτές οι παιδαριώδεις νομικές παλινωδίες εκ μέρους της κυβέρνησης για το κόμμα “Κασιδιάρη”. Όμως, όλη αυτή η συζήτηση όχι απλώς δίνει δημοσιότητα στους φασίστες, αλλά και ενισχύει τις πιο αντιδραστικές αντιλήψεις εντός του δικαστικού σώματος κατά τις οποίες οι δικαστές μπορούν να γίνουν οι τροχονόμοι της δημοκρατίας μας.
Να το ξαναπούμε λοιπόν: ο Άρειος Πάγος μόνο τυπικό έλεγχο μπορεί να κάνει, όχι ουσιαστικό. Δεν μπορεί να κοιτάει ούτε σύμβολα, ούτε προγράμματα ούτε να χρησιμοποιεί έγγραφα μυστικών υπηρεσιών προκειμένου να αποκλείει συνδυασμούς από την εκλογική συμμετοχή. Αρκεί η καταδίκη για συμμετοχή ή σύσταση σε εγκληματική οργάνωση και ως εκεί.
Τα υπόλοιπα ειναι ολισθηροί δρόμοι για τη δημοκρατία μας και πρέπει να τους αποτρέψουμε επιτακτικά.
Πρώτη δημοσίευση στο Facebook