ΑΝΤΡΕΑΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ «Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά τουφέκια πέφτουν. Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;»
«Ούδε σε γάμο ρίχνονται ούδε σε χαροκόπι». Λόγω της μαύρης μας άγνοιας και οπισθοδρόμησης ακούγονται, στο όνομα της προεκλογικής σύγκρουσης με αφορμή μία μάλλον γενικόλογης πρότασης περί τοπικών νομισμάτων που διατυπώθηκε ως παρέμβαση των “53+” στο οικονομικό πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ, τον περασμένο Μάρτιο και παρότι η ηγεσία του κόμματος την απέρριψε (κακώς, κάκιστα!) κατά την κατάρτιση του κυβερνητικού προγράμματος.
Τι έλεγε αυτή η παρέμβαση;
«Σε ό,τι αφορά τη χρηματοδότηση της περιφερειακής ανάπτυξης σε όλους τους τομείς, θα υιοθετηθεί η χρησιμοποίηση τοπικών μέσων πληρωμής (τοπικά, συμπληρωματικά νομίσματα), έτσι ώστε να καλυφθούν τα κενά διαθέσιμων τραπεζικών χρηματοδοτήσεων, για την αύξηση της παραγωγής αγαθών, τις νέες υποδομές παραγωγής ηλεκτρισμού και προστασίας από ακραία φαινόμενα και την προσφορά κοινωνικών υπηρεσιών».
Την ανακάλυψαν, με καθυστέρηση, στη ΝΔ και ξεκίνησε η οξύτατη αντιπαράθεση λες και πρόκειται για καμιά πρωτότυπη πρόταση που πρώτη φορά ακούστηκε στον πλανήτη Γη.
Θηριώδης άγνοια! Και μάλιστα από αυτούς που θα έπρεπε να παίζουν στα δάχτυλα τα χρηματοοικονομικά και τις εξελίξεις σε αυτόν τον τομέα. Διότι αν είχαν στοιχειώδη γνώση τότε θα ήξεραν πως χιλιάδες εναλλακτικά νομίσματα κυκλοφορούν εδώ και χρόνια σε όλο τον κόσμο συμπληρωματικά και παράλληλα με τα εθνικά ή υπερεθνικά νομίσματα, δημιουργώντας μια νομισματική ποικιλότητα (diversite monetaire). Ανάμεσά τους ο Καναδάς, οι ΗΠΑ, η Γαλλία, η Βραζιλία, η Αυστραλία, η Νότια Αφρική, η Κίνα, η Βρετανία και η Γερμανία.
Ως ευρωπαϊστές -και ως… άριστοι, βεβαίως, βεβαίως- θα έπρεπε να γνωρίζουν το βιβλίο ενός εκ των δημιουργών του ευρώ, του Μπερνάρντ Λιετέρ (www.lietaer.com/about/bio) «Το μέλλον του χρήματος» όπου κάνει λόγο για «τη νομισματική ποικιλότητα είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα και την προσαρμοστικότητα της οικονομίας».
Θα έπρεπε ακόμη να έχουν ακουστά πως στη Γερμανία κυκλοφορούν περίπου 50 εναλλακτικά τοπικά νομίσματα, που υποστηρίζονται από την «Ενωση Εναλλακτικών Νομισμάτων», κοινωνικές τράπεζες και 86 περιφερειακά ταμεία (Regiongelder).
Το παράλληλο κοινωνικό νόμισμα του Βερολίνου, το Berliner, γίνεται δεκτό σε περισσότερα από 200 μαγαζιά όπου ψωνίζουν και συχνάζουν νέοι.
Στη Γαλλία κυκλοφορούν 82 τοπικά νομίσματα με πιο χαρακτηριστικό ένα τριπλό εναλλακτικό νόμισμα, το SOL (Αλληλοβοήθειας Υγείας – Πρόνοιας, Ηθικού Ισοδίκαιου Εμπορίου και Ανταλλακτικό Συνεταιριστικό) και στην Ιταλία το Libra και το Credito.
Και βέβαια θα έπρεπε να γνωρίζουν το Eusko, το πρώτο σε κυκλοφορία τοπικό νόμισμα στην ΕΕ!
Όπως έγραφε ο Οικονομικός Ταχυδρόμος (21/5/22) «περισσότερα από 3 εκατομμύρια γιέσκο σε χαρτονομίσματα και, από τις αρχές του 2017, σε ψηφιακή μορφή κυκλοφορούν αυτή τη στιγμή στις περιοχές όπου κατοικούν Βάσκοι, ένθεν και ένθεν των γαλλοϊσπανικών συνόρων. Ο όγκος των συναλλαγών που γίνονται με γιέσκο καθιστά το τοπικό αυτό νόμισμα ως το σημαντικότερο από τα… 82 που αναφέρονται στη Γαλλία από το κίνημα Sol.
Όντως, στη χώρα που θεωρείται σήμερα ως η μείζονα δύναμη στους κόλπους της ΕΕ (ο πρόεδρός της, Εμανουήλ Μακρόν, είναι εξάλλου ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της Ευρωζώνης και της ιδέας της «ευρωπαϊκής ταυτότητας» εν γένει) κυκλοφορούν ακόμα το «pêche» στο Παρίσι, η «gonette» στη Λυών, η «sol-violette» στην Τουλούζη, το «rollon» στη Νορμανδία…
Το γαλλοϊσπανικό, βασκικό eusko όμως είναι το πρώτο σε όγκο συναλλαγών τοπικό νόμισμα σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή ήπειρο. Μπροστά από το chiemgauer που κυκλοφορεί στη Γερμανία και τη «στερλίνα του Μπρίστολ», που κυκλοφορεί στη Μεγάλη Βρετανία.
Οι χρήστες του γιέσκο όχι μόνο υποστηρίζουν την τοπική οικονομία, ιδιαίτερα τους αγρότες, αλλά είναι επίσης δεσμευμένοι στην ανάπτυξη της βασκικής γλώσσας, για παράδειγμα μέσω μιας προβολής σε “euskara” που παράγεται από το Δημόσιο Γραφείο της Βασκικής Γλώσσας. Επίσης, κάθε μέλος του ομίλου Euskal Moneta μπορεί να δωρίσει το 3% του ποσού των συναλλαγών που πραγματοποιεί κάθε χρόνο με γιέσκο στον τοπικό σύλλογο της επιλογής του».
Το γιέσκο είναι εξάλλου το νόμισμα με το οποίο πληρώνονται το μισθό τους περίπου τριάντα αιρετοί τοπικοί άρχοντες στη γαλλική πλευρά της χώρας των Βάσκων, όπως αποκαλύπτει το ρεπορτάζ του «Figaro». Αναγνωρίζεται ως ισότιμο του ευρώ σε 34 γαλλικές πόλεις της περιοχής – τελευταία το υιοθέτησε το Μπιαρίτς, μόλις τον Απρίλιο που πέρασε.
Οχι! Ούτε ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και οι “53+” ανακάλυψαν την Αμερική ούτε όμως και η άγνοια της ΝΔ αλλά και των ΜΜΕ δικαιολογείται.
Κι όμως, αντί να υπάρξει ουσιαστική συζήτηση για το θέμα, οι μεν πρώτοι έσπευσαν να βάλουν την “ουρά στα σκέλια” και να απολογηθούν με ένα «Απεταξάμην», οι δε συμπολιτευόμενοι επιδίδονται σε κυνήγι μαγισσών.
Ο “σάλος” που ξεσηκώθηκε από χθες είναι ενδεικτικός της ελληνικής οπισθοδρόμησης και της οικονομικής και τεχνολογικής αγραμματοσύνης όσων πολιτικών υποτίθεται πως ευαγγελίζονται την “Ελλάδα 2.0”.
Τα τοπικά νομίσματα είναι εδώ, είναι παντού και είναι ταυτόχρονα και ένα κομμάτι από το μέλλον. Το ίδιο και η 4ήμερη εργασία. Το ίδιο και η Τεχνητή Νοημοσύνη, το Web3, οι τεχνολογίες blockchain και η ανάγκη ρυθμίσεων και ελέγχου τoυς αλλά και εφαρμογής τους σε όλους τους τομείς της ανθρώπινης, κοινωνικής και οικονομικής δραστηριότητας.
Αντί γι αυτά, ασχολούμαστε με τα διάφορα passπαρτού-επιδόματα, τις μικροαυξήσεις μισθών και τις μικρομειώσεις φόρων σαν λογιστές μικρομάγαζων.
Οσο για τις τεχνολογίες, μόνο στα spyware τύπου Predator φαίνεται πως είμαστε τζιμάνια. (Από χθες και με τη βούλα της ευρωβουλής!)
Το έχουμε ξαναγράψει: το επίπεδο της προεκλογικής αντιπαράθεσης είναι αυτό της δεκαετίας του ’70. Παλιό, ρηχό κι αραχνιασμένο.