NewsEdit Σε ανάρτηση του ο συντονιστής του κύκλου οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ τονίζει: «Παραμένει σταθερή στο επιχείρημα ότι αρκεί η απορρύθμιση και ο ανταγωνισμός για να προσελκύσει επενδύσεις. Και όταν έρθουν οι επενδύσεις αναπόφευκτα θα έχουμε και ενίσχυση των εισοδημάτων – εντάξει είμαστε στην 4η δεκαετία που τα ακούμε αυτά, αλλά δεν μπορεί κάποτε θα γίνουν»
Και συνεχίζει: «Μόνο που η πραγματικότητα τους διαψεύδει. Αν δει κανείς τα στοιχεία για τις ΗΠΑ (βλ. διάγραμμα) για τα τελευταία 75 χρόνια, ο πραγματικός μισθός ακολουθούσε την παραγωγικότητα της εργασίας μέχρι περίπου τα μέσα της δεκαετίας του 1970. Οπότε και βλέπουμε την παραγωγικότητα να συνεχίζει να αυξάνεται και τους μισθούς να παραμένουν σχετικά στάσιμοι. Η εικόνα αυτή δεν περιορίζεται στις ΗΠΑ. Αυτό που βλέπουμε διεθνώς είναι ότι όσο πιο νεοφιλελεύθερη η οικονομική πολιτική τόσο πιο έντονη είναι αυτή η εικόνα. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Μείωση του μεριδίου της εργασίας στη διανομή του προϊόντος, αύξηση των ανισοτήτων, της ανασφάλειας και της απαισιοδοξίας. Πλέον ζούμε σε μια εποχή όπου ο κόσμος δεν πιστεύει ότι η ζωή του θα είναι καλύτερη από αυτή των προηγούμενων γενεών. Τι έγινε πριν από 50 χρόνια; Επικράτησε η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία στις ΗΠΑ.
Αλλά εντάξει. Δεν κατάφερε ο νεοφιλελευθερισμός να επιτύχει την αύξηση των μισθών. Θα το καταφέρει στο μέλλον (αυτό είναι διαρκώς το επιχείρημα των νεοφιλελεύθερων).
Έφερε ανάπτυξη;
Θα δανειστώ τα λόγια της Ζανέτ Γέλεν (γνωστής μαρξίστριας οικονομολόγου, που είναι Υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ και πρώην διοικήτρια της Αμερικανικής Κεντρικής Τράπεζας): “Η νέα μας προσέγγιση είναι πολύ πιο ελπιδοφόρα από τα παλιά οικονομικά της προσφοράς, τα οποία θεωρώ ότι ήταν μια αποτυχημένη στρατηγική για την αύξηση της ανάπτυξης. Οι σημαντικές περικοπές φόρων επί του κεφαλαίου δεν έχουν επιτύχει τα οφέλη που υποσχέθηκαν. Και η απορρύθμιση έχει εξίσου κακή πορεία γενικά και σε σχέση με τις περιβαλλοντικές πολιτικές”, τονίζοντας ταυτόχρονα ότι “μια νέα προσέγγιση στα οικονομικά της προσφοράς θα πρέπει να επιδιώκει να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη τόσο ενισχύοντας την προσφορά εργασίας όσο και αυξάνοντας την παραγωγικότητα, μειώνοντας παράλληλα την ανισότητα και την περιβαλλοντική ζημιά.”»
Για να καταλήξει: «Στις εκλογές στις 25 Ιουνίου ψηφίζουμε για ένα διαφορετικό οικονομικό μοντέλο. Ένα μοντέλο όπου η ανάπτυξη θα πηγαίνει μαζί με την κοινωνία. Όπου η απορρύθμιση στις σχέσεις εργασίας δεν θα είναι αναπτυξιακή πολιτική.
Ψηφίζουμε για μια Δίκαιη Κοινωνία. Για ευημερία για όλους.»