«Υπάρχει νομικό πλαίσιο που προβλέπει αυστηρότατες ποινές αλλά και διοικητικά, χρηματικά πρόστιμα. Το θέμα είναι ότι έχουμε μια κοινωνία η οποία φοβάται να φτάσει στο στάδιο της καταγγελίας» τόνισε αναφορικά με τα περιστατικά κακοποίησης ζώων, η Έλενα Δέδε, δικηγόρος και ιδρύτρια του Μη Κερδοσκοπικού Οργανισμού Dogs’ Voice, μιλώντας στο Πρώτο Πρόγραμμα 91,6 και 105,8 και στην εκπομπή «To GPS της Επικαιρότητας» με τον Θάνο Σιαφάκα.
Η πραγματικότητα, σύμφωνα με την κ. Δέδε, είναι ότι εναπόκειται στη μεγάλη θέληση του καταγγέλλοντος να φτάσει μια υπόθεση στα δικαστήρια, καθώς υπάρχουν εμπόδια σε αυτή τη διαδρομή και πρέπει πραγματικά να θέλει να υπερασπιστεί το ζώο για να φτάσει να τη διανύσει όλη.
«Εμείς λαμβάνουμε καθημερινά στους Συνηγόρους για τα Ζώα Ελλάδας που είναι ένα από τα πρότζεκτ του Οργανισμού, καταγγελίες που λένε φοβάμαι τον γείτονα, φοβάμαι να καταγγείλω, φοβάμαι τα αντίποινα. Αυτό τον πολίτη πρέπει να σκύψει η πολιτεία και να προστατέψει» υπογράμμισε η κ. Δέδε, σημειώνοντας πως επειδή πράγματι συμβαίνουν αυτές ο περιπτώσεις, χρειάζεται συνεργασία μεταξύ της κοινωνίας των πολιτών, των πολιτών αλλά και της πολιτείας.
«Εμείς προτείνουμε και προτρέπουμε τους ανθρώπους να απευθυνθούν σε φιλοζωικές οργανώσεις, να ενώσουν δηλαδή δυνάμεις με σωματεία και φορείς οι οποίοι δεν είναι προσωποπαγείς. Όταν σε καταγγέλλει ένα σωματείο, δεν σε καταγγέλλει ένας συγκεκριμένος άνθρωπος αλλά μία ομάδα ανθρώπων» επισήμανε η κ. Δέδε.
Σημείωσε ακόμα πως χρειάζεται και «να κάνει η αστυνομία τη δουλειά της, γιατί βλέπουμε πάρα πολλές φορές να υπάρχουν καταγγελίες οι οποίες είναι πάρα πολύ καλά στοιχειοθετημένες και όμως το ζώο είναι ακόμα εκεί, ο δράστης ακόμα το κακοποιεί και αυτό γίνεται σε κοινή θέα, χωρίς τίποτα να αλλάζει». «Πρέπει να καταλάβουν στην αστυνομία ότι απαιτείται ειδική εκπαίδευση για να αξιολογήσουν αν ένα ζώο κακοποιείται ή αν ένα ζώο πράγματι βρέθηκε δεμένο μόνο μία ώρα. Αυτό δεν είναι δουλειά του πολίτη και δεν θα γίνει ποτέ δουλειά του. Ο πολίτης μόνο να καταγγείλει μπορεί» προσέθεσε η κ. Δέδε.
Από την άλλη, σύμφωνα με όσα ανέφερε η κ. Δέδε, όταν καταγγέλλει κανείς ανώνυμα δεν έχει δικαίωμα παρακολούθησης της υπόθεσης, οπότε η αστυνομία δεδομένου ότι δεν είναι υποχρεωμένη να ενημερώσει πολλές φορές δεν προβαίνει στα απαραίτητα βήματα.
«Όταν κάνουμε μια επώνυμη καταγγελία, που σημαίνει όμως ότι ο δράστης γνωρίζει ποιος τον κατήγγειλε, εκεί η αστυνομία είναι υποχρεωμένη να μας ενημερώσει και πολλές φορές πηγαίνει επειδή πρέπει να πάει και πολλές φορές έχουμε μια έκβαση η οποία είναι αβέβαιη. Άλλες φορές όντως διαπιστώνεται κακοποίηση, άλλες φορές δεν διαπιστώνεται, άλλες φορές ο δράστης ισχυρίζεται ότι αυτό είναι κάτι προσωρινό, γιατί να μην έχουμε στο μυαλό μας την κακοποίηση μόνο σαν την απευθείας άσκηση βίας, δεν κακοποιεί μόνο αυτός που χτυπάει ένα ζώο, αλλά και αυτός που του αποστερεί βασικές του ανάγκες όπως είναι η κοινωνικοποίηση, όπως είναι η βόλτα, όπως είναι η κτηνιατρική περίθαλψη και αυτό είναι κακό και μάλιστα στη χώρα μας, αυτό είναι το 90% των περιπτώσεων της κακοποίησης ζώων συντροφιάς» συμπλήρωσε η ίδια.
Ερωτηθείσα αν μπορεί και τηλεφωνικά να γίνει μια καταγγελία, η κ. Δέδε, ανέφερε σχετικά με την γραμμή του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη 10410, σημείωσε πως από την ανατροφοδότηση που υπάρχει από τον κόσμο, δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική, «δεν φέρνει την αστυνομία να το πω έτσι απλά».
Όπως είπε, είτε δίνονται οδηγίες για το ποιο αστυνομικό τμήμα είναι αρμόδιο να πάει κάποιος να καταγγείλει ή λέει ότι καταγράφηκε η καταγγελία σας και θα διεκπεραιωθεί αρμοδίως εντός της αστυνομίας, «κάτι το οποίο δεν συμβαίνει στις περισσότερες περιπτώσεις, ειδικά όταν μιλάμε για ζώα που είναι δεμένα είτε σε μπαλκόνια ή σε ένα μόνιμο περιορισμό».
«Η αλήθεια είναι αυτό που λέει το άρθρο (σ.σ. στην Καθημερινή), αν ο άνθρωπος ο οποίος καταγγέλλει, δεν επαγρυπνεί προκειμένου πράγματι να επιληφθούν οι αρχές και πράγματι το ζώο να φύγει από αυτή την κακοποίηση που βιώνει, ο κρατικός μηχανισμός έχει στηθεί έτσι ώστε να πρέπει να θέλεις πάρα πολύ να το σώσεις» τόνισε η κ. Δέδε.
Ωστόσο σημείωσε πως δεν πρέπει να σταλεί το λάθος μήνυμα εδώ, γιατί αυτό μπορεί να συμβεί με οτιδήποτε. «Μπορεί να συμβεί με το να υπερασπιστείς μια γυναίκα, να υπερασπιστείς ένα παιδί» ανέφερε, εξηγώντας η λύση δεν είναι το να μην καταγγείλει κανείς την κακοποίηση. Το αντίθετο, το μήνυμα της κ. Δέδε είναι «να μην φοβάται κόσμος να το κάνει, ότι η κοινωνία των πολιτών στα ζώα είναι πάρα πολύ οργανωμένη σε τοπικό επίπεδο, υπάρχουν πάρα πολλοί άνθρωποι οι οποίοι ενδιαφέρονται πραγματικά πλέον και η δική μου πρόταση είναι αυτοί οι άνθρωποι να συμπράττουν και να γίνονται υποστηρικτές για να μπορούν οι άνθρωποι που καταγγέλλουν να νιώθουν ασφαλείς, ότι είναι μέλος μιας ομάδας και ότι δεν στοχοποιούνται προσωπικά».
Η κ. Δέδε, περιέγραψε ποια διαδικασία πρέπει να ακολουθήσει κάποιος που αντιληφθεί ότι ένα ζώο κακοποιείται. Όπως ανέφερε, θα πρέπει να μεταβεί στο αστυνομικό τμήμα αφού πρώτα συλλέξει οποιοδήποτε υλικό μπορεί από εκεί που βρίσκεται, να πάει και να κάνει μια ανώνυμη καταγγελία. Ιδανικά θα πρέπει μετά να βρει το φιλοζωικό σωματείο της περιοχής του και να συνεργαστεί μαζί του προκειμένου το σωματείο να υποστηρίξει την κατηγορία στο ελληνικό δικαστήριο, δηλαδή στην ποινική διαδικασία. «Αυτός είναι ένας τρόπος προκειμένου και το ζώο να προστατευθεί και η κοινωνία ευρύτερα. Να μην ξεχνάμε ότι η βία, οι παραβάτες με τα ζώα γίνονται βίαιοι και με τους ανθρώπους» τόνισε η κ. Δέδε.
Καταλήγοντας η κ. Δέδε υπογράμμισε ότι «το κλειδί είναι η αστυνομία».
«Δεν μπορούμε να την παρακάμπτουμε. Πρέπει να πιέζουμε να κάνει τη δουλειά της. Έτσι λειτουργεί μια ευνομούμενη πολιτεία, αλλιώς μετά γινόμαστε ζούγκλα και εμείς» ανέφερε χαρακτηριστικά.