NewsEdit Τον Ιανουάριο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές με 2.245.978 ψήφους, δηλαδή περισσότερες από όσες πήρε χθες η αυτοδύναμη ΝΔ, και ελάχιστα λιγότερες από όσες πήρε η ΝΔ το 2019 (2.251.628).
Του Νίκου Σταμπουλόπουλου
Τον Σεπτέμβριο του 2015 ο ΣΥΡΙΖΑ ξανακέρδισε με 1.926.526 ψήφους (-319.452 σε σχέση με τον Ιανουάριο του ίδιου έτους), αφού είχε διασπαστεί μετά το “ΟΧΙ” που μετατράπηκε σε “ΝΑΙ”.
Στις εθνικές εκλογές του 2019 έχασε με συνολικά 1.781.057 ψήφους υπέρ του (-145.469 από τον Σεπτέμβριο του ’15, και -464.921 από τον Ιανουάριο του ’15). Έχοντας συγκυβερνήσει με τους ΑΝΕΛ για πέντε χρόνια, υπογράψει μνημόνια, δεχτεί λυσσαλέα επίθεση από τα ΜΜΕ, κλπ.
Χθες πήρε μόλις 929.373 ψήφους (στο 99,83% της ενσωμάτωσης), δηλαδή -851.684 σε σχέση με το 2019 και -1.316.605 σε σχέση με τον Ιανουάριο του ’15. Ουσιαστικά, πήρε το 41,3% των ψήφων που είχε πάρει στο αποκορύφωμα του, 8 χρόνια πριν.
Είναι προφανές ότι οι ψήφοι αυτές δεν διοχετεύτηκαν τόσο πολύ στα άλλα κόμματα της αριστεράς, αφού κι εκείνα βγαίνουν αποδυναμωμένα σε απόλυτους αριθμούς, άσε που σε μια τέτοια περίπτωση θα είχε μπει στη Βουλή μέχρι και το ΟΚΔΕ.
Είναι επίσης προφανές ότι δεν χάθηκαν 1,3 εκατομμύρια ψήφοι λόγω αυξημένης αποχής. Ένα μέρος τους σίγουρα, και πάλι όμως μας λείπουν κάνα εκατομμύριο ψηφοφόροι τουλάχιστον.
Το ΠΑΣΟΚ πήρε αρκετούς, η αναιμική άνοδος του όμως δεν επαρκεί για να βγουν τα νούμερα.
Η ΝΔ προσέλκυσε κι αυτή κάποιους απογοητευμένους συριζαίους, αν και σε απόλυτους αριθμούς μείωσε τη δύναμη της σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του ’19 (έχοντας αντλήσει ψηφοφόρους και από αλλού).
Κατά συνέπεια, η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι μερικές εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες που τον Ιανουάριο του 2015 ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ για να φέρουν την ελπίδα, χθες επέλεξαν να ψηφίσουν ακροδεξιά κόμματα που παριστάνουν τα αντισυστημικά, κι αυτός ακριβώς ήταν και ο λόγος που είχαν ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ τότε. Καμία σχέση με την αριστερά, τις αξίες και τους αγώνες της, τα φανταστικά ηθικά πλεονεκτήματα και όλες αυτές τις ναρκισσιστικές μπούρδες που είναι ντροπή να τις επικαλούνται σοβαροί άνθρωποι για να κρύψουν το ξεφτιλίκι ότι η μεγάλη προοδευτική παράταξη που ονειρεύονταν ηττήθηκε κατά κράτος από νανοβιονικούς χουντικούς, θρησκόληπτα εθνίκια και νεοναζί κατάδικους. Κι αυτό βεβαίως και είναι παταγώδης αποτυχία, όχι μόνο του Τσίπρα και της κλίκας του, ούτε μόνο του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά της αριστεράς γενικότερα. Ακόμα και στην πάντα προοδευτική νεολαία, κέρδισε το αφήγημα της πιο λούμπεν δεξιάς που έχει υπάρξει από την εποχή που χόρευε τσάμικο σε στρατόπεδα ο Παττακός.
Η μοιρολατρική επωδός ότι αυτή είναι η ελληνική κοινωνία ΔΕΝ είναι επιχείρημα, γιατί η διαδικασία εκφασισμού της προχωράει μεθοδικά εδώ και δεκαετίες, με την αριστερά να κοιμάται τον ύπνο του δικαίου και να μην παίρνει χαμπάρι ότι η ρητορική της μετά βίας έχει απήχηση στο echo chamber των οπαδών της και πουθενά αλλού. Μπορεί εξαιτίας της οικονομικής κρίσης να καβάλησε το κύμα της αγανάκτησης και να βρέθηκε από σπόντα να κερδίζει πόντους στην κοινωνία (φτάνοντας να κυβερνήσει με ακροδεξιό δεκανίκι), δεν μπόρεσε ποτέ όμως να κάνει κυρίαρχες τις ιδέες της, που ιδίως σε θέματα ισότητας και ανθρώπινων δικαιωμάτων είναι περιθωριoποιημένες.
Κι αυτό γιατί το πολίτευμα μας είναι πρωτίστως τηλεοπτικό, γιατί μεσουρανούν εδώ και δεκαετίες οι Τατιάνες, οι Αυτιάδες και οι Ευαγγελάτοι, γιατί είμαστε στην 107η θέση της παγκόσμιας κατάταξης στην ελευθερία τύπου, γιατί το αυγό του φιδιού επωάστηκε με ψεύτικα ρεπορτάζ για γριούλες που πηγαίνουν να εισπράξουν τη σύνταξη τους με συνοδεία χρυσαυγιτών, γιατί όλοι σχεδόν οι Έλληνες (δεξιοί και αριστεροί) αποχαυνώνονται βλέποντας και κουτσομπολεύοντας άθλιες εκπομπές που προάγουν τον ρατσισμό, τον σεξισμό και την ομοφοβία, γιατί ακόμα γελάμε με τα χαστούκια στο ξύλο που βγήκε από τον παράδεισο, γιατί το πολιτισμικό στίγμα της χώρας είναι κιτς αρχαιολαγνεία με φουλ θρησκοληψία, μπουζούκια και ψέκα. Όχι επειδή “αυτά θέλει ο κόσμος”, αλλά επειδή μια τέτοια κοινωνία επιθυμούν οι μαφιόζοι καναλάρχες και όλο το διαπλεκόμενο κατεστημένο που κάνει κουμάντο στη χώρα από πάντα. Και το οποίο έχει έτοιμη την απάντηση στην επόμενη κρίση, ώστε όταν πέσει με πάταγο ο παντοδύναμος σήμερα Μητσοτάκης, να έρθει να σώσει την πατρίδα ο Κασιδιάρης, που η ατζέντα του είναι πλέον mainstream και πολλές από τις ιδέες του έχουν γίνει αποδεκτές από την πλειοψηφία. Αυτοί που χρειάζονται επειγόντως αποναζιστικοποίηση είμαστε εμείς, λοιπόν.
Αυτός ο ζόφος έχει θριαμβεύσει (με ευκολία) γιατί απέναντι του είχε γραφικούς και ακίνδυνους ομφαλοσκόπους που ζούσαν μέσα στις κομματικές γυάλες τους και φαντασίωναν μαρξιστικές ουτοπίες, χωρίς να έχουν μπει ποτέ στον κόπο να μάθουν την αλφαβήτα της πολιτικής και να καταλάβουν ότι ο μοναδικός λόγος που τους καλούν στα πάνελ είναι για να τους τρελάνουν στην καρπαζιά και να ενδυναμώσουν τον φασισμό, κάνοντας τον να φαίνεται λιγότερο παράλογος, παρωχημένος και αποκρουστικός.
Γι’ αυτό γίνομαι έξαλλος κάθε φορά που ακούω για ιδεολογική ηγεμονία και ηθικά πλεονεκτήματα της αριστεράς, γιατί δεν είναι τίποτα άλλο παρά ψέματα που κατασκεύασε η δεξιά για να ταΐζει τον φετιχισμό της ήττας, ένα σύνδρομο της Στοκχόλμης ανθρώπων που έχουν εθιστεί στη διαπόμπευση και βρίσκουν καταφύγιο στη σκέψη ότι μια μέρα οι κακοποιητές τους θα τους αγαπήσουν για την ανωτερότητα της ιδεολογίας τους. Που δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ, όπως δεν πρόκειται ποτέ να κρυφτούν οι φασίστες στις τρύπες τους γιατί το έγραψε σύνθημα κάποιος σε έναν τοίχο.
*Σκηνοθέτης
Πρώτη δημοσίευση στη Facebook