Μελέτη της Ελένης Δρακάκη, Δρ. Οικονομικών, εντεταλμένης διδασκαλίας & μεταδιδακτορικής ερευνήτριας Πανεπιστημίου Κρήτης
Στη μελέτη αυτή αναλύεται το νέο τεχνοοικονομικό υπόδειγμα ως προς τις βασικές διαστάσεις, τα όρια και τις δυνατότητες, ιδίως από τη σκοπιά της εργασίας (labour) και εξετάζεται η ελληνική εμπειρία της λεγόμενης 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης. Στο πλαίσιο αυτό, συζητούνται οι κύριες τάσεις στην αγορά εργασίας σε ότι αφορά τα επαγγέλματα και τις δεξιότητες και καταγράφονται στρατηγικές κατευθύνσεις, για ένα προοδευτικό μοντέλο ανάπτυξης και βιομηχανικού μετασχηματισμού στην Ελλάδα.
Όπως διαπιστώνεται, η μετάβαση είναι αργή και απαιτείται συγκροτημένη παρέμβαση μέσω ενεργητικών πολιτικών για την αναδιάρθρωση της οικονομίας και την απασχόληση, αλλά και την εκπαίδευση και την δια βίου μάθηση. Στο επίκεντρο θα πρέπει να είναι η στήριξη στρατηγικών κλάδων και ειδικά των μικρότερων επιχειρήσεων για τη δημιουργία «καλύτερων» θέσεων εργασίας, με επένδυση στη γνώση και την ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού. Για την επιτάχυνση της μετάβασης στη βάση ενός «ανθρωποκεντρικού μοντέλου» για την αξιοπρεπή και βιώσιμη απασχόληση, απαιτείται επίσης, η αναβάθμιση του ρόλου των θεσμών στην αγορά εργασίας και η ενίσχυση των δεξιοτήτων του εργατικού δυναμικού, σε συνδυασμό με κατάλληλες εργοδοτικές πρακτικές και συμμετοχικές διαδικασίες που θα ευνοούν την συλλογική μάθηση και εργασιακή ενδυνάμωση στις επιχειρήσεις.
Διαβάστε ολόκληρη τη μελέτη από τη σελίδα του Ινστιτούτου ΕΝΑ: