NewsEdit Με αφορμή το θάνατο του Μάθιου Πέρι η δημοσιογράφος Μαρία Δεδούση γράφει ένα άρθρο για τα οπιούχα στο Protagon.gr και συμπληρώνει στο Facebook:
Η υπόθεση του Μάθιου Πέρι ήταν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Επίσης, είναι μια ιστορία που πάει πολύ πέρα από τον πάλαι ποτέ λαμπερό ηθοποιό των Friends. Είναι η ιστορία της πιο καταστροφικής σύγχρονης επιδημίας παγκοσμίως, εκείνης του εθισμού στα καθ’ όλα νόμιμα οπιούχα παυσίπονα.
Μπορείτε να μάθετε αρκετά για την «κρίση των οπιούχων» στη σειρά Painkiller του Netflix.
Όπως και η ζωή του Πέρι, η σειρά είναι μεν δραματοποιημένη, αλλά η ιστορία της είναι πέρα για πέρα αληθινή.
Μια ιστορία απληστείας, νόμιμων ναρκωτικών, δισεκατομμυρίων δολαρίων, ασυνείδητων γιατρών, πουλημένων πολιτικών, μια ιστορία εκατοντάδων χιλιάδων θανάτων που αυξάνονται κάθε χρόνο εκθετικά και κανείς δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να σταματήσει.
Είναι ο καπιταλισμός στα καλύτερά του.
Τα φάρμακα αυτά, δημιουργήθηκαν υποτίθεται για να βοηθούν -κυρίως- τους ασθενείς με καρκίνους και άλλες ασθένειες, που υποφέρουν από τρομερούς πόνους.
Πολύ σύντομα άρχισαν να συνταγογραφούνται μέχρι και για απλούς πονοκεφάλους, καθώς οι εταιρείες «έπειθαν» τους γιατρούς όχι απλώς να τα συνταγογραφούν απλόχερα αλλά και να αυξάνουν τις δόσεις.
Είναι ένα νόμιμο έγκλημα διαρκείας.
Ο Πέρι εθίστηκε στο Vicodin το 1997.
Το 2002, το FBI έβαλε στο μάτι την εταιρεία που παρήγαγε και εμπορευόταν ένα άλλο οπιούχο, το OxyContin, το οποίο πλασαριζόταν ως «ελάχιστα εθιστικό»
Ακολούθησαν μηνύσεις, έρευνες, καταδίκες, συμβιβασμοί, πρόστιμα εκατομμυρίων, κέρδη δισεκατομμυρίων, μια διαρκής λούπα που επαναλαμβάνεται μέχρι σήμερα ασταμάτητη.
Το OxyContin πωλείται και στους δρόμους, όπου το βρίσκει καθένας σχετικά εύκολα και φτηνά και οι εθισμένοι το «σπάνε» και το σνιφάρουν. Παρόμοια φάρμακα παράγονται σε πολλές χώρες του τρίτου κόσμου και πλημμυρίζουν τις παγκόσμιες αγορές.
Τα οπιούχα παυσίπονα «μουδιάζουν» τα πάντα και δημιουργούν ένα αίσθημα ευφορίας. Είναι τρομερά εθιστικά.
Στη Λωρίδα της Γάζας, οι άνθρωποι καταναλώνουν με τους τόνους το οπιούχο παυσίπονο Tramadol, για να ξεφύγουν από την πραγματικότητα. Στη Δύση καταναλώνονται εκατοντάδες εκατομμύρια OxyContin, Vicodin και Fentanyl το χρόνο, επίσης για να ξεφύγουν οι άνθρωποι, από μια άλλη πλευρά της πραγματικότητας.
Η επιδημία εξαπλώνεται ταχύτατα παντού.
Η πραγματικότητα έχει γίνει τόσο δυσβάχταχτη που όλο και περισσότεροι άνθρωποι αυτοκτονούν αργά αλλά σταθερά προκειμένου να την αποφύγουν.
Και οι μεγάλες φαρμακευτικές θησαυρίζουν.
Ο Μάθιου Πέρι ζούσε το δικό του τραγικό escapism, όσο μας πρόσφερε το δικό μας: τηλεοπτικά χαμόγελα στα «Φιλαράκια».
Ο,τιδήποτε για να ξεφύγεις για λίγο απ΄αυτόν τον κόσμο.
ΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΟ PROTAGON.GR
- “Βόμβα” Λιβάνιου στην ΚΕΔΕ: Εκλογή δημοτικών και περιφερειακών αρχών σε έναν γύρο + 19 ακόμη αλλαγές
- Αλ. Εξάρχου: Η καλύτερη εποχή για τις κατασκευές στην Ελλάδα-Οι πυλώνες ανάπτυξης του Ομίλου
- Γερμανία: Χωρίς αποτέλεσμα η συνάντηση Σολτς – Μερτς
- 12 ερωταπαντήσεις για τον νέο μηχανισμό καθορισμού του κατώτατου μισθού
- Μπέρνι Σάντερς: Εγκαταλείψατε την εργατική τάξη – Ουδεμία έκπληξη που σας εγκατέλειψε κι αυτή