«Για να απαντήσουμε στο ερώτημα τι είδους αστυνομία θέλουμε να έχουμε, πρέπει πρώτα να αποφασίσουμε σε τι είδους κοινωνία θέλουμε να ζήσουμε» δήλωσε στο Πρώτο Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας ο Γιάννης Πανούσης, καθηγητής Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών και πρώην υπουργός όπου βρέθηκε καλεσμένος στην εκπομπή «Καθρέφτης» και συνομίλησε με τον δημοσιογράφο Χρήστο Μιχαηλίδη, για την δραματική έξαρση των φαινομένων βίας.
Όπως χαρακτηριστικά υπογράμμισε στον δημοσιογράφο «αν θέλω να ζήσω σε μια ευρωπαϊκή δημοκρατική χώρα όπως οι άλλες χώρες, πρέπει να δούμε πως ακριβώς ένας θεσμός της δημοκρατίας, όπως είναι η αστυνομία, πρέπει να λειτουργεί με τον καλύτερο τρόπο. Να εκπαιδεύονται καλά αστυνομικοί, να υπηρετούν και να προστατεύουν και όχι μόνο να καταπιέζουν ή να καταστέλλουν (…) Εδώ όχι μόνο δεν βοηθάμε την αστυνομία, αλλά της βάζουμε και τρικλοποδιές».
Στη συνέχεια. ερωτηθείς σχετικά με το αν η οπαδική βία μπορεί να συσχετιστεί με την πολιτική βία σημειώνει «υπάρχουν πάρα πολλές πτυχές, δηλαδή υπάρχει η πτυχή του ποινικού μέρους. Εκεί πέρα έχουμε δηλαδή ανθρώπους του κοινού ποινικού δικαίου. Υπάρχει επίσης και η πτυχή της εγκληματολογίας. Εκεί πέρα έχουμε δηλαδή εγκληματικά στοιχεία τα οποία θέλουν να κάνουν, να τελούν εγκλήματα εν γένει, να διακινούν ναρκωτικά κτλ (…). Υπάρχει λοιπόν μια πολιτική διάθεση αλλά περισσότερο θα λέγαμε πως πρόκειται για ιδεολογική, δηλαδή ότι κάποιες ομάδες ανθρώπων θεωρούν ότι έτσι κάνουν μια μορφή αντίστασης» ενώ γενικά για το φαινόμενο της βίας αναφέρει «το θέμα είναι αν έχει η βία περάσει στον πολιτισμό μας. Εδώ είναι όλο το ζήτημα. Αν έχουμε δηλαδή μια πολιτισμική βία, η οποία είναι εν μέρει αποδεκτή ως πολιτιστικό στοιχείο. Τη βία την πολιτική, την αθλητική, τη βία την ενδοοικογενειακή, την ενδοσχολική, τη βία στο δρόμο και στο ίντερνετ».
«Το ζήτημα δεν είναι ότι βίαιοι άνθρωποι τελούν βίαια εγκλήματα. Αυτό γινόταν πάντοτε και θα γίνεται πάντα. Το ζήτημα είναι ποιο είναι το κατώφλι ανοχής μας απέναντι σε αυτό. Θεωρούμε ότι η βία πληρώνει, ότι δηλαδή με τη βία κερδίζεις (…) Άρα λοιπόν, αυτό πρέπει να χτυπήσουμε (…)».