anilikos Η αποχή, κάθε φορά που γίνονται εκλογές, είτε για την Ευρωβουλή είτε για τις Εθνικές εκλογές, μεγαλώνει κατά αρκετές ποσοστιαίες μονάδες κάθε φορά φορά.
Συνηθίζεται να “σκουπίζεται” αυτό το φαινόμενο κάτω από το χαλί, με δικαιολογίες όπως “η ψήφος στις δημοτικές είναι πιο χαλαρή” και “στις Ευρωεκλογές ψηφίζουμε με το συναίσθημα”. Ποιος άλλος όμως χαλαρώνει ακόμα περισσότερο την επιλογή των ευρωβουλευτών, από αυτούς που τους επιλέγουν ως υποψήφιους;
Οι “ένοχοι” ψηφοφόροι αυτών των “χαλαρών” ψήφων, άραγε αν είχαν μπροστά τους μια εντυπωσιακή λίστα σοβαρών πολιτικών, θα ψήφιζαν τόσο χαλαρά και τόσο επιπόλαια; Θα απείχαν όσο απέχουν; Στις Ευρωεκλογές του 2019, η συμμετοχή στην Ελλάδα ανήλθε στο 58%. Το 41,3% απείχε. Φέτος πόσοι θα είναι;
Το 2019 μερικά ονόματα υποψηφίων ήταν Κυμπουρόπουλος, Παπαδημούλης, Κουντουρά, Αρβανίτης, Κούλογλου, Ανδρουλάκης, Κεφαλογιάννης και άλλοι. Με εξαίρεση τον πρώτο, εν συντομία κάποιος θα τους χαρακτήριζε πολιτικούς ή έστω δημοσιογράφους γνώστες μιας πολιτικής πραγματικότητας. Φυσικά, υπήρξαν και ονόματα όμως Ασημακοπούλου, Καϊλή και άλλοι που απεδείχθησαν ελαφρώς “μυστήριοι”, αλλά και αυτό είναι μέσα στο πολιτικό παιχνίδι.
Φέτος έχουμε μια πανδαισία υποψηφίων όπως Νάσο Παπαργυρόπουλο, πρώην παίκτη του Survivor, Δημήτρη Παπανώτα ως γνωστό πανελίστα με αμφίβολες απόψεις περί βίας(και σοφώς ανακληθέντα από τις λίστες), Φρέντι Μπελέρη ως – τουλάχιστον – φυλακισμένου και Ελεονώρα Μελέτη χαρούμενη ως φιλοξενούσα τον Κασιδιάρη σε εκπομπή-προφίλ του, αλλά και παρουσιάστρια.
Δεν αμφιβάλει κανείς πως υπάρχουν ικανώς αξιοπρεπείς, πολιτικά, συνυποψήφιοί τους, ελαφρώς πιο σχετικοί με το πολιτικό στερέωμα. Αλήθεια όμως, οι αποφασίζοντες τους υποψηφίους ένθεν κακείθεν, πιστεύουν πως το εκλογικό σώμα έχει την απαραίτητη ωριμότητα ώστε να ψηφίσουν και να στείλουν στην Ευρώπη, τους ευρωβουλευτές που μας αξίζουν;
Ήδη στην παρερχόμενη Ευρωβουλή, αφήσαμε ισχυρό αποτύπωμα σκανδάλων, παρατυπιών, χρηματισμών και άλλων ευγενών παρανομιών. Μια υποψηφιότητα και πιθανή εκλογή – με βάση την αδιαφορία και τη χαλαρότητα της ψήφου – της κυρίας Μελέτη ποια ακροδεξιά χροιά θα προσδώσει στην Ελληνική παρουσία μέσα στο Ευρωκοινοβούλιο;
Κάποιος παρατηρητής μπορεί να διακρίνει την πολιτική πενία στα εσωτερικά της χώρας, που εξαργυρώνεται με κραυγές κομπορρημοσύνης εντός Βουλής. Αξέχαστες οι δηλώσεις όπως “Ο-Η πρόεδρος” του κυρίου Κυριαζίδη με άκρα διάθεση χυδαίου σεξισμού.
Το “star” system που θέτουν τα κόμματα ως υποψήφιο στις Ευρωεκλογές φαντάζει ό,τι “καλύτερο” έχουμε να προσφέρουμε στη γηραιά Ήπειρο της οποίας, σταθερά, είμαστε ουραγός και αναλώσιμη παρουσία.
Θερίζεις ό,τι σπέρνεις. Κι αν έσπειρες από αυτά που θέρισες και πέρσι, καλύτερα βράσε κόλλυβα για την Ευρωπαϊκή παρουσία της Ελλάδας.